Onlangs mocht Gamer samen met een delegatie journalisten vanuit allerlei landen naar het hoofdkwartier van NC Soft in Brighton afzakken om twee aankomende games te gaan bekijken. Naast Guild Wars: Eye of the North, dat bij ons al uitvoerig aan bod is gekomen, kregen we als tweede titel Richard Garriott's Tabula Rasa te zien, een actie-MMORPG waarin we eens niet met zwaarden, bijlen en andere middeleeuwse troep moeten vechten, maar waar futuristische vuurwapens ter onzer beschikking staan. Maar wie is nou die Richard Garriott uit de titel zou je denken? Wel, deze man is niet alleen de oprichter van de studio achter Tabula Rasa, hij is ook verantwoordelijk voor de Ultima-reeks, eentje die tot op de dag van vandaag nog steeds kan rekenen op veel respect. In de loop der jaren hebben we Garriott echter beter leren kennen als “Lord British”, een bijnaam die hij door zijn kenmerkend accent tijdens zijn schoolcarrière van zijn vrienden kreeg. Kortom, een man om rekening mee te houden dus, en laat het nou net die persoon zijn die Tabula Rasa onder zijn vleugels heeft genomen. Klink veelbelovend, toch? Het verhaal van Tabula Rasa draait om een kosmische oorlog tussen twee groeperingen: de Bane, een buitenaards volk, en the Allied Free Sentients (AFS), het ras der mensen. Zoals meestal in een oorlog gaat het er in dit conflict nogal heftig aan toe, vooral doordat de Bane niet bekend staan om hun communicatieve vaardigheden en dus simpelweg al het leven op de planeet der mensen willen uitroeien. Jij moet daar, samen met een verzameling van andere spelers, een stokje voor steken door de Bane terug te drijven. Qua gameplay verschilt het spel dusdanig met het gros van MMORPG's. Je zult in Tabula Rasa namelijk zelden verzeilt geraken in close combat gevechten, 90% van alle actie zal vanaf een afstand uitgevoerd moeten worden doordat je arsenaal vaak uitsluitend bestaat uit geweren, bommenwerpers en granaten. Vergis je echter niet, Tabula Rasa is géén first-person shooter, het is zelfs niet mogelijk om je digitale alter ego te laten verdwijnen op het beeld door in te zoomen. Ook moet je niet denken dat het gebruik van wapens wil zeggen dat je de tegenstanders met een simpel schot door het hoofd kunt neerleggen. Nee, dat soort gameplay komt niet aan bod in Tabula Rasa. Wat wel van belang is, is dat je gebruik leert maken van de omgeving, iets wat redelijk uniek is in de wereld van een MMORPG.   Stel je voor: je zit midden in een vuurgevecht tegen een groepering van de Bane en het ziet er naar uit dat je het gevecht keihard gaat verliezen. Je kijkt rond je voor versterking maar ziet in plaats daarvan een hoop zandzakken liggen. Slim als je bent loop je daar meteen naartoe en ga je, door je te bukken, dekking zoeken. Het klinkt vanzelfsprekend, maar deze manier van spelen hebben we gek genoeg nog niet vaak zien opduiken in online role-playing games. Een rechtstreeks effect van deze manier van spelen is dat het in Tabula Rasa niet zozeer uitmaakt of je nu met het sterkste harnas uit heel het spel rondloopt: vooral je vaardigheid om de omgeving naar je voordeel te gebruiken zal van belang zijn. Daar stopt het echter niet, ook de vijand zul je moeten bestuderen. In andere MMORPG's is het meestal wel zo dat tegenstanders een bepaalde zwakte hebben, maar je kunt deze vaak visueel niet zien. In Tabula Rasa is dat anders. Tijdens de presentatie liet men ons bijvoorbeeld een vliegende vijand zien die dringend naar de eeuwige jachtvelden gestuurd moest worden. Op het eerste gezicht niets speciaals, gewoon afknallen die handel en klaar is kees. Niets was minder waar: schieten op het beest had geen enkel effect doordat er een ondoordringbaar stuk harnas in de weg zat. Na de situatie even bekeken te hebben bleek de enige manier om de gevleugelde tegenstander tegen de grond te krijgen een samenwerking met een andere speler. De bedoeling was dat je strijdmakker de aandacht ging trekken van het beest, waardoor jij stilletjes naar de achterzijde van de vijand kon sluipen, de plaats waar zijn harnas een heel stuk minder sterk was. Let op, dit was geen eindbaas of een speciale vijand, gewoon een van de tegenstanders die je regelmatig tegenkomt. Tactisch inzicht is dus in zekere zin vereist tijdens het spelen van dit spel.   Naast de reeds toegelichte verschillen met andere games uit het genre is Tabula Rasa ook een stuk gebruiksvriendelijker in de zin van besturing. Vaak worden nieuwkomers ontmoedigd door de vele verschillende wapens en speciale aanvallen die bovendien vaak in het midden van een gevecht nog aangeklikt moeten worden. Het kan er in sommige games daardoor nogal hectisch aan toe gaan. Tabula Rasa beperkt de verwarring echter door zowat alles wat tijdens een gevecht belangrijk is te verzamelen in twee kleine selectiestroken aan de onderkant van het scherm. Hierin kan de speler dingen zetten die voor hem belangrijk zijn, met aan de linkerzijde de balk waarin wapens gezet kunnen worden, terwijl de rechterbalk dient om een verzameling aan speciale vaardigheden een plaatsje te geven. Het leuke is dat, in de plaats van telkens weer het gewenste icoon op zo'n balkjes te moeten aanklikken met je cursor, in Tabula Rasa alles gedaan kan worden door gewoon op de rechter- of linkermuisknop te drukken. Wil je bijvoorbeeld met je raketlanceerder schieten, dan selecteer je met de daarvoor ingestelde toets het bewuste wapen in het linkerbalkje en klik je met de linkermuisknop om een raket af te vuren. Simpel en erg effectief!   Over de meest unieke functie in Tabula Rasa hebben we het echter nog niet gehad: de mogelijk om je personage te klonen. In de meeste MMORPG's moet je vanaf het begin al meteen voor een bepaald beroep kiezen dat je vervolgens voor de rest van het spel zult uitoefenen. Heb je bijvoorbeeld bij het aanmaken van je personage ervoor gekozen om als krijger door het leven te gaan, dan blijf je dit ook totdat je met het spel stopt. Het enige manier om een ander beroep te kiezen is door helemaal van voor af aan de game te beginnen, iets wat voor de nodige frustratie en verveling kan zorgen. In Tabula Rasa is dit gelukkig verleden tijd. Doordat iedereen als een simpele rekruut van start gaat en pas na een paar levels zijn beroep moet gaan kiezen is een groot probleem al van de baan. Toch zou het nog altijd kunnen dat je op level 15 stilaan begint te merken dat je liever een Commando was geworden in de plaats van een Sapper. De oplossing is dat je het bestaande personage kunt klonen om daarna met de kopie een ander beroep te kiezen.Het leuke is dat je kloon niet enkel hetzelfde level zal behouden, maar ook alle missies die je reeds tot een goed einde hebt gebracht zullen op zijn palmares terug te vinden zijn. Nog leuker is dat je kloon de vaardigheden die je reeds verkregen had ook zal behouden als basis, waardoor je een mix van beroepen kunt gaan maken. Gelukkig is het wel mogelijk om je kloon qua uiterlijk te laten verschillen van zijn voorganger. De twee personages kunnen er namelijk volledig verschillend uitzien, maar ze zullen wel steeds dezelfde achternaam behouden zodat andere spelers een beetje kunnen bijhouden welk personage nou precies van welke speler is. Het idee achter dit systeem is dat je altijd progressie maakt en nooit moet terugkeren om opnieuw dezelfde weg af te leggen.   Ook de bekende instances zullen in Tabula Rasa terug te vinden zijn, al worden ze hier niet gebruikt om voornamelijk zeldzame voorwerpen aan de speler aan te bieden, maar om het aanwezige verhaal uit de doeken te doen. Volgens Richard Garriott worden instances in andere MMORPG's verkeerd gebruikt, hij is van mening dat ze beter gebruikt kunnen worden om de speler onder te dompelen in de verhaallijn. Elke instance zal dan ook uitgerust zijn met de nodige verhalende aspecten, waaronder het moeten opofferen van bepaalde teamleden. Zo kregen wij tijdens de presentatie te zien dat je een lid van je team moest uitkiezen om zich te laten folteren om op die manier de nodige kracht te voorzien om een beschermend schild te laten verdwijnen. Ook zal elke instance aan het einde een grote climax bevatten waarin telkens een belangrijk element van de verhaallijn toegelicht zal worden. Ten slotte was Richard Garriott ook erg trots op het Dynamic Battlefield-systeem dat in Tabula Rasa verwerkt zit. Dit systeem houdt in dat er op elk moment een aanval van de Bane kan ontstaan waardoor een heel stuk van de map waarop je je op dat moment bevindt overspoeld kan worden door de vijand. Het gevolg van zo'n immense vijandige aanval is dat bijvoorbeeld je thuisbasis (waar je opdrachten, uitrusting en munitie kunt verkrijgen) opeens in handen is van de Bane. Je bent daardoor bijnacverplicht om, hopelijk samen met een hele hoop medespelers, de vijand uit de basis terug te drijven zodat je weer verder kunt gaan met de dingen die je op dat moment aan het doen was.   Er zijn nog een paar aspecten die in deze preview niet aan bod zijn gekomen (zoals de LOGOS-taal en het PvP-systeem), maar Richard Garriott had er gelukkig geen problemen mee om tijdens een interview op onze vragen daaromtrent een antwoord te geven. Het is echter duidelijk dat Tabula Rasa op z'n minst een vernieuwend spel gaat worden en mogelijk een frisse wind zal doen waaien door het MMORPG-genre, iets waar wij niet bepaald rouwig om zijn.