Starbound - Weet Terraria nog niet te ontstijgen | Gamer.nl

Starbound - Weet Terraria nog niet te ontstijgen | Gamer.nl

EA Sports heeft een gratis FIFA 14 Ultimate Team: World Cup-modus aangekondigd voor FIFA 14.

De geschiedenis herhaalt zich. Waar Terraria eerst nog makkelijk werd afgedaan als een tweedimensionale Minecraft, is het nu verleidelijk om Starbound ‘Terraria in Space’ te noemen. De gelijkeni en gaan verder dan het zijaanzicht en retro-uiterlijk. Ook in Starbound kunnen spelers waardevolle metalen opgraven, monsters verslaan, een eigen huis bouwen en per ongeluk in een poel met lava springen. Zelfs de besturing is praktisch hetzelfde, dus Terraria-fans zullen een flink gevoel van déjà vu moeten onderdrukken zodra ze Starbound proberen.

Oogbollen als bladeren

Starbound heeft, ondanks de overeenkomsten, wel degelijk de ambitie om uit schaduw van Terraria te stappen. In Starbound mag jij als avonturier in je persoonlijke ruimteschip een heel universum verkennen, gevuld met planeten die procedureel gegenereerd worden. Geen planeet is dus hetzelfde, net als de flora en fauna die er groeit en rondhuppelt. We keken gek op bij de grote oogbollen die als bladeren aan bomen hangen, werden op een andere planeet ongemakkelijk bij de ontdekking dat de bodem uit gebeente bestaat en renden op een derde planeet hard weg voor zesogige parduifkieten – hoe moeten we ze dan noemen? – die zonder provocatie emmers bloed over ons uitbraakten.

Zelfs zonder de dieren, die er verraderlijk knuffelbaar uitzien, zijn sommige planeten alles behalve veilig. Op een ijsplaneet werden we genoodzaakt warme kleding in elkaar te knutselen, om niet binnen een paar minuten te bevriezen. Ook willen we sterk afraden om zonder speciale uitrusting atmosfeerloze asteroïden te bezoeken. Zelfs niet wanneer je als een longloze robot speelt, gek genoeg.

Gelukkig ben je niet alleen in het oneindige. Regelmatig kwamen we intelligent leven tegen in de door hen gebouwde tempels, kastelen en laboratoria. Starbound kent naast de vanzelfsprekende mensen vijf andere speelbare ra en, met allemaal een andere bouwstijl en samenleving. Hierbij moet je denken aan humanoïde vi en, planten en de eerder genoemde robots. Jammer genoeg verschillen voorlopig alleen hun kleding- en bouwstijl; voor de rest spelen alle soorten hetzelfde. Dat neemt niet weg dat de nederzettingen en ondergrondse bases die je ontdekt er al prima uitzien. En alle meubels en versieringen die je vindt, kun je inscannen en namaken met de super-de-luxe 3D-printer op je schip. De mensen die er van dromen om een majestueus paleis of imposante legerbasis te bouwen komen zo ook aan hun trekken. 

Avontuurlijk ingestelde spelers kunnen hun geluk beproeven door af te dalen in de vele grotten die op elke planeet te vinden zijn. Hoe dieper je afdaalt, hoe gevaarlijker de monsters worden. Maar voor de kans om een Tech te vinden is dat het waard. Techs geven spelers speciale vaardigheden, zoals een double-jump of de mogelijkheid om als BioShock Infinite’s Booker DeWitt hangend aan rails rond te vliegen. Met Techs kun je ook voertuigen laten verschijnen, zoals een jeep of zelfs een bewapende Mech. Erg functioneel is het allemaal nog niet, maar tof is het zeker.

Onneembare vesting

De game heeft nog wel een lange weg voor zich. De eindbazen, die je laat verschijnen met spullen als een noodbaken of een val met pindakaas, stellen nog flink teleur. Je bent lange tijd bezig met het zoeken naar juiste metalen, maakt vervolgens de juiste voorwerpen en laat vol verwachting een groot monster verschijnen. Maar dan graaf je doodeenvoudig een gat in de grond waar het beest niet bij kan en vuur je methodisch tientallen pijlen af vanuit jouw onneembare vesting: een lullige greppel van twee meter diep.

Zoals je wellicht al begrepen hebt is het spel nog verre van compleet. Na een paar eindbazen is er niet veel anders te doen dan de beste uitrusting in elkaar te knutselen, verder te bouwen aan een basis waar niet veel gebeurt en planeten af te struinen in de hoop Techs te vinden, terwijl de nederzettingen van NPCs wel heel erg op elkaar beginnen te lijken. Het is daarom erg moeilijk om een voorlopig oordeel te vellen, ook omdat veel onderdelen volgens maker Chucklefish nog op de schop gaan.

Starbound in zijn huidige vorm voelt vooral als een techdemo. Het is weliswaar een hele indrukwekkende techdemo, die een ongelofelijke diversiteit toont, maar nog steeds slechts een demonstratie. Systemen zoals landbouw en NPCs die jouw basis verdedigen, sluiten nog niet op elkaar aan en dienen nog geen overkoepelend doel. Dat klinkt mi chien negatief, maar we verwachten dat Starbound de komende maanden steeds meer vorm zal krijgen. Het fundament is in ieder geval gelegd.


Artikel als favoriet toevoegen
Deel dit artikel

Aanbevolen voor jou