Sinds de allereerste Star Wars-film in 1977 de bioscopen instormde, groeien kinderen op met Wookies, Droids, Stormtroopers en enigszins verwarrende fantasieën over Leia Organa in haar Hutt-slavenbikini. Hoe oud je ook bent, als je met Star Wars opgroeide, voel je je diep van binnen eigenlijk Han, Luke, Leia of Darth Vader.

Zo'n sterke emotionele band met een fictief universum maakt ons tegelijk cynisch en bezorgd. Darth Lucas wist met zijn veredelde Photoshop-bewerking de oude trilogie zo goed als te vernaggelen. En Jar Jar Binks is wat ons betreft net zo'n lelijk woord als *door redactie verwijderde vloek*.  Je kunt niet anders dan, als rechtgeaarde fan, jezelf in bescherming nemen tegen de hypemachine van Electronic Arts en BioWare met hun beloften en gelikte pr-praatjes. We zijn al te vaak teleurgesteld, hoor je ons! We trappen er niet meer in!

Start

We starten Star Wars The Old Republic op en dan zijn daar de gouden letters, de bekende muziek, de scrollende tekst... En daar is dan ook, ondanks alle 'volwassen' cynisme, datzelfde kippenvel dat we hadden toen we voor het eerst in de bioscoop zaten voor The Empire Strikes Back en nog geen idee hadden dat Darth Vader de vader was van Luke...

Natuurlijk kiezen we voor een Jedi aan de kant van de Republic. Natuurlijk! Want dat is wat we altijd al waren als kind en nu dertig jaar later nog steeds! Dit zijn niet de droids waar jullie naar zoeken! Gebruik de Force! We willen de Light Side leren kennen!

Keuzes, keuzes...

De Jedi starten op Tython, waar hun Academy is gevestigd. We krijgen al snel een Meester toegewezen die ons door middel van opdrachten op de proef stelt. Onmiddellijk is duidelijk hoe krachtig BioWare's verhaalscènes zijn. Alles is volledig gesproken, met diverse keuzemogelijkheden in de gesprekken.

Missies accepteer je traditiegetrouw van diverse personages in het landschap. Er is een rode draad,  die jou vooruitgang laat boeken als kersverse Padawan, maar er zijn ook een reeks optionele quests. Het is een vergissing om deze over te slaan, want elk van deze quests is ook volledig geacteerd en biedt mogelijkheden om zelf de loop van het verhaal te beïnvloeden. Naast standaard avonturen die je makkelijk in je eentje af kunt ronden, zijn er 'heroic' quests, in gebieden met veel moeilijkere tegenstanders, die je dus echt in een groep moet voltooien.

We leren tijdens al deze quests de Jedi kennen als een zeer afstandelijke, emotieloze orde, waar geen ruimte is voor passie of sterke gevoelens. Naarmate we meer opdrachten vervullen (en zo onder andere kennis maken met een Twi'Lek-dorpje en gaandeweg meer kennis verwerven over de geschiedenis van de Sith en de Jedi) bekruipt ons het gevoel dat de Light Side misschien ook niet alles is.

Kriebels

En dan begint er bij ons iets te kriebelen. In ieder ander spel zouden we ofwel slikken dat we het niet 'eens' zijn met 'onze kant', ofwel een nieuw personage starten bij de andere factie. Het meesterlijke van SWTOR is dat het spel een derde optie biedt: kies, als je het echt niet met je Meesters eens bent, voor de Dark Side. En heel misschien willen we uiteindelijk toch iemands keel op afstand dicht kunnen knijpen...

Afgerond

Zo ver zijn we echter nog lang niet. Wel hebben we tijdens onze eerste uren een 'companion' gekregen: een computergestuurde metgezel zoals we die ook kennen van Mass Effect (en alle andere BioWare RPG’s). En natuurlijk mochten we uiteindelijk een light saber maken, waarmee onze training was afgerond. Een mooie afsluiting van het eerste hoofdstuk, en met onmiddellijk een 'cliffhanger' die ons van de beginnersplaneet wegstuurt, de grote Melkweg in.

De eerste tien levels van Star Wars the Old Republic dompelen ons onder in een 'Galaxy, far far away' zoals we dat al jaren niet meer ervoeren. De perfecte snelheid waarmee we door de missies gaan, de flitsende gevechten en de beeldschone graphics (zelfs op de lage setting ziet SWTOR er geweldig uit) maken ons weer elf jaar oud. En dan maakt het even niet meer uit of de spelsystemen wel heel bekend zijn. Ja, je hebt nog 'levels'. Ja, je kleding bepaalt hoe sterk je bent. Ja, je moet nog steeds regelmatig tien keer een bepaalde vijand doden. Maar we vragen ons nu langzaam maar zeker af of dit echt een probleem is. We hadden natuurlijk graag een revolutionaire nieuwe MMO gezien die dingen *anders* doet. We hadden ook graag een Porsche 911 voor de deur gehad. Je krijgt niet altijd wat je wilt. Maar soms krijg je wat je nodig hebt.

Star Wars the Old Republic vangt het gevoel van Star Wars beter dan welke game hiervoor dan ook (met uitzondering wellicht van X-Wing vs Tie Fighter en de Bioware-klassieker Knights of the Old Republic) en maakt ons gewoon ontzettend blij. We gaan dan ook met kinderlijk plezier verder met het verkennen van dit universum, en laten je over een paar weken weten of het spel ook op latere levels zo sterk blijft als dit fantastische begin.