Het is maar goed gelijk op te merken dat de makers nooit geprobeerd hebben om de over-the-top actie te combineren met een realistische racestijl, zodat je alle tijd hebt van de show te genieten. Geen moeilijk gedoe met rempunten of uitacceleratie, de rem gebruik je eigenlijk alleen om je auto overdwars door bochten te laten driften. Dat driften is sowieso van belang, want er worden in no-time power-ups mee verdiend. Deze zijn te activeren zodra er icoontjes langs de baan verschijnen, waarmee explosies zijn te activeren. Onhandig geparkeerde bu en, explosieve vaten, gebouwen langs de baan; bijna alles kan wel weggeblazen worden. Spaar je alle power-ups op, dan is het zelfs mogelijk om speciale parcoursveranderende iconen te activeren waarbij Split/Second alle remmen losgooit. Zo zagen we hoe een aangemeerd containerschip slagzij maakte, containers over het wegdek donderden en we rijdend via het schuin hangende schip de stalen obstakels maar net konden ontwijken. De adrenaline spuit door je aderen op dit soort momenten.
Geen rust
Maar dat betekent niet dat je na dit soort hoogtepunten rust krijgt. Juist op het moment dat je weer adem durft te halen, terug in je stoel zakt en het schuim van je lippen veegt, slaat de game genadeloos hard toe. Een zwaaiende container, een rondzwiepende kraanwagen of sluitende garagedeuren zorgen ervoor dat de kreukelzone van je racemonster tot het uiterste wordt getest. Waar in actiefilms de kijker na een heftige actiescène vaak een tu enscène krijgt om te herstellen van het spektakel, grijpt Split/Second deze kans juist aan om de speler nog een keer bij de lurven te pakken. Met deze onverwachte (schrik)momenten probeert de game de grootste valkuil te voorkomen: voorspelbaarheid.
Het wordt een grote uitdaging voor de mannen bij Black Rock Studio om dit tegen te gaan, want hoe spectaculair en intens explosies ook mogen zijn en hoe chaotisch het racen over een parkoers ook aanvoelt, het went na een paar keer wel. Op den duur zijn zelfs patronen te ontdekken. Een zilver glimmend object in de verte betekent waarschijnlijk dat er een bus op de baan staat, zodra een icoon hoog op een gebouw verschijnt, kun je er donder op zeggen dat hij op de baan zal sodemieteren en explosieve vaatjes schieten elke keer op een vergelijkbare wijze weg. Gelukkig zijn er tal van banen in de game in vijf verschillende omgevingen, dus het moment dat je daadwerkelijk alles ontwijkt op basis van wat je herinnert, ligt een eind in de toekomst. Bovendien is de game ook splitscreen en online te spelen, en spelen tegen menselijke tegenstanders zorgt altijd voor een andere ervaring.
Nemesis
Mocht ondanks al deze aspecten de verveling toch wat toeslaan, dan biedt de Nemesis-modus (voorlopige naam) uitkomst. In deze spelmodus scheur je door een afwateringskanaal (denk aan Terminator 2: Judgement Day) en probeer je vrachtwagens in te halen die vervaarlijk slingeren en explosieve vaten deponeren. Zodra een vrachtwagen wordt ingehaald, wordt een aflopende timer weer bijgevuld en begint het spelletje opnieuw bij een volgende vrachtwagen. Naarmate de tijd verstrijkt en het puntenaantal oploopt, zal het allemaal lastiger worden door agre ievere truckchauffeurs, vervelend in de weg rijdende medecoureurs en nog meer vaatjes. Het is lekker rechttoe rechtaan en door de opzwepende muziek zorgt ook deze spelmodus voor zweethandjes.
Split/Second is intimiderend en geeft de speler regelmatig het gevoel dat hij vastgegespt in de bijrijder toel zit. 'Laat je meevoeren of anders', brult de motor je vanonder de motorkap toe. Het is wel een bevel wat spelers beter op kunnen volgen, want er valt genoeg munitie te vinden om deze game maar niet goed te vinden. De voorspelbaarheid is er daar eentje van, het feit dat het racen niet veel meer voorstelt dan een kant opsturen en het gaspedaal door de vloer drukken een ander. Maar om eerlijk te zijn, aan verhaalanalyse doe je ook niet bij een actiefilm, je laat al het moois jouw kant opkomen en je ziet wel waar het uiteindelijk naartoe gaat. Pas als de film voor de zoveelste keer wordt bekeken, beginnen andere zaken je op te vallen.