Splinter Cell: Double Agent | Gamer.nl

Na eerdere trailers deze week is er een derde trailer van No Man's Sky uitgebracht.

Sam Fisher heeft in een diepe dip gezeten. Terwijl Ubisoft miljoeneneuro’s verdiende met het digitaliseren van zijn leven, verloor desuperspion zijn dochter. Het leven van Sam is grauw en hij staat op hetpunt een tijdje verlof te nemen. De NSA heeft echter net een nieuweopdracht binnen gekregen, waarvoor men een NOC-agent in moet zetten.NOC staat voor non-official cover operative, ofwel een agent dieundercover gaat en wanneer hij opgepakt wordt niet door de overheid alsburger getypeerd wordt. Gretig als Fisher is, besluit hij zijn gogglesweer uit de kast te trekken en zich vol op de mi ie te gaan storten.

De nadruk in Splinter Cell: Double Agent ligt op ethiek. Nu hoef jeniet te filosoferen over het juiste handelen, maar spelen de keuzes dieje maakt wel een grote rol. Als dubbelagent infiltreer je in eenterroristische organisatie (de JBA, John Brown’s Army) om van binnenuitmeer informatie te vergaren en jezelf toegang te verschaffen totallerlei personen die normaal gesproken onbereikbaar zijn. Alsnieuweling moet je het vertrouwen winnen van de terroristen, ze latenje namelijk niet zomaar binnen. Dit vertrouwen kun je op meerderemanieren krijgen. In het begin van de game krijg je in een kamer metdrie andere terroristen de opdracht om een lukrake persoon neer teknallen. Aanvaard je de opdracht om het vertrouwen te winnen of laat jede arme ziel in leven? Double Agent probeert de nadruk te leggen op hetmenselijke en je de beste man als meer dan enkel wat nulletjes eneentjes te laten zien.

Sam Fisher als dubbelagent betekent dat je niet altijd meer rondlooptin je traditionele zwarte klimpak met nachtkijker. Fisher wordt gekleedafhankelijk van de locatie en situatie. Zo krijg je tijdens de mi iein de zee van Okhotsk een mooi wit, ijswerend pak aan en loop je in destraten van Kinshasa enkel met een legerbroek, t-shirt en zonnebril opje kop. Leuk detail is dat je de zonnebril net als je nachtkijker (dieje uiteraard hier niet bij je hebt) op je hoofd kunt zetten om dewereld wat donkerder te maken.

Een toevoeging aan het actiemateriaal van de Splinter Cell serie is hetskydiven. Tijdens de zojuist genoemde mi ie in de zee van Okhotsk,moet Fisher uit een vliegtuig springen en in de buurt van een tanker inzee plompen, om vanaf hier de overname van de tanker in gang te gaanzetten. De parachute blijkt tijdens de sprong echter niet te werken enje moet in een recordtempo de extra miniparachute openklappen, andersval je te pletter. Als je de parachute open wilt klappen, moet je eenmini-game spelen, waarin je op dezelfde wijze als dat je slotenopenmaakt (met de analoge stick heen en weer gaan en op basis van detrilling de juiste positie kiezen) de parachute los moet zien tekrijgen.

Vanaf hier begint de echte Splinter Cell-gameplay uiteraard pas. Debasis van de game is gelijk gebleven, wat betekent dat je nog steedshet beste voor de stealth-aanpak kunt gaan en je middels klim- enklauterwerk het nodige geweld kunt vermijden. Double Agent kent veelmeer vrijheid dan de eerste drie games stelt je per level in staat omop meerdere manieren van A naar B te komen. In de straten van Kinshasakun je er bijvoorbeeld voor kiezen om over de grond naar je doel toe tekomen, maar met de burgeroorlog die er gaande is, aarzelen de tweegroepen geen seconde om alles dat maar beweegt aan gort te schieten.Zelfs een ruige persoonlijkheid als Sam Fisher is hierop geenuitzondering. De andere optie is om via de daken te klimmen en soms eenverdwaalde militant om te leggen, maar wel de chaos te omzeilen.

Het arsenaal aan bewegingen is uitgebreid en tijdens de zeemi ie vanOkhotsk moet het zelfs mogelijk zijn om een gat in het ijs te trappen,onder water naar de vijand toe te zwemmen, deze vervolgens in het waterte trekken en te verzuipen. Uiteraard kun je nog steeds gebruik makenvan je geliefde mes en vijanden in een oogwenk omleggen door hun keeldoor te snijden of ze in hun buik te steken. Anders dan in de vorigeSplinter Cell games, heeft Double Agent geen Heads-Up Display (HUD). Jekunt aan de hand van een lampje op de schouder van Sam zien of jeongezien bent (groen), gezien bent (geel) of overal gezocht (rood)wordt. De grote en soms ietwat zinloze balk onderin is dus verdwenen.

De grafische pracht is vanaf deel één een groot kenmerk en pluspunt vande Splinter Cell serie geweest. Double Agent is hierin niet anders metgroots opgezette omgevingen, extravagante locaties en een grafischdetail waar je U tegen zegt. In de straten van Kinshasa vliegenbijvoorbeeld niet alleen de kogels om je horen, maar is het ook goedmogelijk dat je op de vlucht moet voor een opgeblazen bus die jerichting op komt. De explosies, animaties en personages zien erfabuleus uit en zeker op de Xbox 360 laat Double Agent zien weer eenechte grafische killer te worden.

Splinter Cell: Double Agent lijkt een karakteristieke game in deSplinter Cell serie te worden, die ondanks het feit dat ‘ie net watanders in elkaar zit dan de andere games (het dubbelagent-conceptvernieuwt de serie duidelijk), wel weer de ouderwetse Fisher-kwaliteitaan ‘voorzichtige’ stealth-gameplay bevat. Splinter Cell: Double Agentkomt in september uit voor de GameCube, PC, Playstation 2, Xbox en Xbox360.


Artikel als favoriet toevoegen
Deel dit artikel

Aanbevolen voor jou