Spider-Man kent een lange geschiedenis in de wereld van inkt en papier. Al veertig jaar slingert hij door de straten van New York en is hij de vrees van superschurken en straattuig met zijn acrobatiek en sarcasme. Het is de stripboekheld die Stan Lee groot gemaakt heeft als grootvader van de moderne stripboekenindustrie, aan het roer van uitgever Marvel. Door de jaren heen zijn er vele verschillende alternatieve universa bedacht rondom Spidey, zoals de Spider-Man 2099-serie, Ultimate Spider-Man en sinds vorig jaar ook Spider-Man Noir. De game maakt hier dankbaar gebruik van door vier van die universa terug te laten komen als verschillende spel-ervaringen.
Als eerste toonden ze ons het Amazing-universum, waarin Spider-Man door de jungle slingerde. Nu hadden we eigenlijk wat meer staal en glas verwacht, ofwel de wolkenkrabbers van New York, maar zodra je weet dat de levels toegespitst zijn op de eindbazen wordt het al een stuk logischer. Want wie anders dan Kraven ’The Hunter’ voelt zich het beste thuis in de ongerepte wildernis? In plaats van na te spelen hoe Kraven op Spider-Man joeg in Central Park in de stripboeken, is het nu aan jou om Kraven op te sporen.Leuke twist, hoewel alleen de diehard die omkering zal herkennen.De wijze waarop je onderweg Kraven’s handlangers uitschakelt doet denken aan eerdere games, waarbij je ook al slingerend de frontale aanval inging. Flying kicks, veel acrobatiek en tactisch gebruik van spinnenrag voeren de boventoon. De vele knokpartijen zullen gelukkig wel her en der afgewi eld worden met andere soorten gameplay.
Dit zagen we terug in het gevecht met eindbaas Kraven, dat begon als ieder ander gevecht, om vervolgens met een onverwachtse twist te komen. Ergens halverwege het gevecht verplaatste de camera zich naar de eerste persoon en keken we toe hoe Spidey met een aantal rake klappen het gezicht van Kraven bont en blauw sloeg. Vanwege zowel het perspectief als de cartoony tekenstijl deed dit sterk denken aan de bokstitel Punch Out voor de NES. Volgens de ontwikkelaar moest dit bijdragen aan een hogere mate van inleving.
With great power comes…
Zoals zo vaak in de universa van Marvel kunnen de kleinste voorwerpen de grootste betekenis hebben. Als het geen kristal is dat al het leven bedreigt dan is het wel een stenen tablet dat voorkomt dat alle dimensies in elkaar overlopen. In dit laatste geval had een zekere schurk twee linkerhanden waardoor het stenen tablet kapot is gegaan. Nu mogen de verschillende Spider-Man incarnaties op zoek gaan naar de brokstukken om zo de dimensies weer van elkaar te scheiden. Ieder stuk van dit tablet wordt beschermd door een bekende schurk die duidelijk in het complot zit. Het complete plaatje zal wel iets meer omhanden hebben, maar voorlopig houdt de ontwikkelaar de kaken stijf op elkaar. Het verhaal wordt geschreven door één van de schrijvers van de Amazing-stripboekenserie, dus we gaan ervanuit dat het allemaal wel zal kloppen binnen de werelden van Spider-Man.
Het tweede universum dat we voorgeschoteld kregen is Noir. Hoewel ook hier Peter Parker de superheld Spider-Man wordt, zien we in Noir een grauwere versie van New York in het jaar 1933 tijdens de grote depre ie. Niet alleen de tekenstijl is aanzienlijk anders, ook de gameplay verschilt. Waar je het in het Amazing-universum niet van de subtiele aanpak moet hebben, draait het er nu om dat je ongezien blijft en zo de handlangers van de eindbaas één voor één uitschakelt. Je sluipt door de schaduwen om je vijanden tot dichtbij te benaderen en ze vervolgens met één druk op de knop uit te schakelen. Word je gezien dan raken de vijanden gealarmeerd en moet je wachten tot de alarmfase voorbij is. Een herkenbaar concept dus, waarbij met name de speciale moves bijzonder spectculair zijn.
… great responsability
Spider-Man: Shattered Dimensions is nog verre van af, en maakt het daardoor lastig voor ons om nu al een oordeel te kunnen vellen. Het grote verschil in met name stijl tu en de universa voelt echter wel fris en het lijken daadwerkelijk verschillende ervaringen te worden. Het wachten is nu op de bekendmaking van de overige twee universa en de afwerking van het geheel. Doordat Beenox niet met één, maar vier geesteskindjes van Marvel aan de slag gaat is de druk extra groot om een game af te leveren die met name de fans zal bevallen. Van de vele Spider-Man games die over de afgelopen vijftien jaar zijn verschenen zijn, waren er slechts enkelen die echt goed scoorden bij zowel het publiek als de pers. We hopen dan ook stiekem op de kwaliteit van de Spider-Man-game van Neversoft in het PSX-tijdperk.