Als je dat er niet bij vertelt, lijkt het net alsof Soul Sacrifice een redelijk kleurloze actie-RPG wordt die hier en daar elementjes van Monster Hunter en Dark Souls pakt om ze tot een compacte Vita-game te smeden. Op zich klinkt dat niet eens verkeerd – je kunt met zijn vieren knokken en groteske bazen zijn er genoeg – maar een intere ante spelmechaniek ernaast zou het net wat boeiender maken. Hoe wordt de gameplay bijvoorbeeld beïnvloed als je een arm besluit op te geven voor een krachtige magische spreuk? Is het puur een esthetisch gevolg of kun je ineens geen grote wapens meer hanteren? We kunnen het je niet vertellen, helaas.
Need for Greed
De insteek blijft onze fantasie hoe dan ook aanspreken. Je speelt als een gevangen genomen slaaf alle hoofdstukken van een magisch boek na, in de hoop dat je aan het eind de nachtmerrie uit mag blazen. De werelden die in het boek omschreven worden, zitten vol met monsters die ooit net zoals jij waren, maar te veel van de pot met magie gesnoept hebben. Uiteindelijk zijn ze getransformeerd tot allerlei bekende wezens, zoals Harpies.
Het is aan jou om te bepalen of je hun ziel ter ruste wilt leggen of dat je ze opoffert voor nog meer magie. Deze keuze heeft waarschijnlijk te maken met wat voor spreuken je leert en hoe je personage verder wordt uitgerust. En als we even een gokje mogen wagen; het is vast een voorbode voor waar het verhaal heen gaat in Soul Sacrifice. Want waarom zou je als speler wel oneindig uit de bron van magie mogen putten?
We weten het wederom niet, waardoor Soul Sacrifice op dit moment vooral een typische actie-RPG is. Nu wil het dat de Vita er daar nog weinig van heeft, dus alles is op dit moment welkom, helemaal als het van Mega Man-bedenker Keiji Inafune is. Soul Sacrifice laat je netjes een eigen personage samenstellen en kent, afgaande op een menuscherm dat we zagen, een enorme hoeveelheid aan spreuken.
Ruggengraat
Als ze allemaal zo bruut zijn als het handjevol dat we al gezien hebben, dan wordt het zowaar nog wat met de game. Hoe vaak trek je nu je eigen ruggengraat uit je lijf om als zwaard te gebruiken of doneer je een paar ogen om laserstralen uit de holtes te kunnen schieten? En wat helemaal gemeen klinkt; je kunt in de coöperatieve modus ook besluiten om een andere speler op te offeren om bepaalde spreuken uit te voeren. Dat zal een gezellige boel worden.
Verder stuurt Soul Sacrifice je uiteraard naar verschillende werelden, allemaal ontsproten uit de menselijke hebzucht naar extra kracht. Ieder wezen of figuur in de game wil meer en meer magie en handelt in die zin enkel naar de aard van het beest. Maar voor magie moet je in Soul Sacrifice altijd iets opofferen, net zoals Inafune meer uitleg moet geven voor we zijn game met meer enthousiasme ontvangen.