Sonic The Hedgehog 4: Episode 1 is een feest der herkenning. De levels die wij mochten spelen ademden het vertrouwde Sonic-gevoel uit: zo snel mogelijk van de linker- naar de rechterkant van het level zien te komen. Onderweg pik je nog wat ringen op en versla je af en toe een vijand, maar dat is allemaal meer voor de sier. Het kenmerk van een goed Sonic-level is dat alles als een waas aan je voorbij gaat en je opeens beseft dat je al aan het einde van het level bent. Het zijn de dingen die Sonic uniek maken en de redenen dat we in de eerste plaats van hem zijn gaan houden. Ter afwi eling moet je hier en daar weliswaar gas terugnemen voor meer traditionele platformsecties, maar gelukkig zijn deze in de minderheid.
Herkenbaarheid
In de levels die wij speelden, kwamen beide elementen terug. Het allereerste level neemt je mee naar de, voor oudgedienden welbekende, Green Hill Zone. In dit vrolijke, groene landschap vecht je voor het eerst weer tegen Dr. Robotnik, de eeuwige vijand van Sonic. De vuilak heeft Sonic’s vrienden in robots omgetoverd en het is aan de blauwe egel om de slechte plannen van Dr. Robotnik te dwarsbomen en zijn vrienden te bevrijden. Dit klinkt de doorgewinterde fan allemaal uitermate bekend in de oren en het verhaal is dan ook allesbehalve origineel. De herkenbaarheid blijft hoog gedurende de rest van de levels in de eerste Zone en strekt zich tot het eerste eindbaasgevecht, dat een hommage is aan Sonic 1, met als toevoeging een kleine verra ing die je de eerste keer wel even zal doen schrikken.
Naast de normale levels was er ook een bonuslevel speelbaar, de zogeheten Special Stage. Je krijgt hier toegang tot wanneer je vijftig ringen in een level hebt verzamelt. Er verschijnt dan aan het einde van het level een grote ring waar je doorheen moet springen. Ook de Special Stages zijn rechtstreeks overgeheveld uit de oude Sonic-spellen. Hierin bestuur je de wereld om Sonic heen met je analoge stick en moet je hem in balvorm langs verschillende hinderni en sturen. Aan het einde van elke Special Stage is een Chaos Emerald of extra leven te verdienen. De Chaos Emeralds zijn edelstenen die je nodig hebt om het verhaal van de game tot een goed einde te brengen.
Mee met de tijd
De presentatie van Sonic 4 heeft een flinke opknapbeurt gekregen ten opzichte van het gedateerde uiterlijk van de oude tweedimensionale spellen. Zo is de game van 2D naar 2,5D gegaan, waarbij Sonic in 3D wordt weergegeven tegen een tweedimensionale achtergrond. Daarnaast ziet alles er net even een stuk flitsender uit in knisperend high definition en spatten de kleuren van het scherm. Buiten dat is aan de kern van de oude spellen weinig veranderd. Wel nieuw is de toevoeging van een automatisch lock-on-systeem. Dit systeem komt uit de driedimensionale Sonic-games en zorgt ervoor dat je met een simpele druk op de knop van vijand naar vijand springt om ze uit te schakelen. De uitdaging die het opbouwen van de juiste snelheid en het timen van je sprongen had is hierdoor wel een beetje verloren, maar het draagt wel bij aan een betere flow van de levels.
Een ander nieuw element is de mogelijkheid om elke actie tu entijds te onderbreken. Wanneer je tijdens een sprong iets leuks of gevaarlijks ziet, kun je deze onderbreken en van je koers afwijken. Het is iets waar je even aan moet wennen, maar eenmaal onder de knie is het vooral erg handig. In onze speelse ie leidde het echter regelmatig tot frustrerende momenten, omdat we in al ons enthousiasme en snelheid soms automatisch op knoppen gingen drukken. Na een paar keer in vlijmscherpe pinnen te zijn geëindigd, begonnen we eraan te wennen en zagen we steeds meer het nut in van deze toevoeging.
Sonic The Hedgehog 4: Episode 1 is vooral een leuk weerzien met een oude vriend. Je wi elt één blik met hem uit en je weet dat alles nog precies zo is als vroeger. Hij is in al die jaren geen spat veranderd. Nog steeds tovert Sonic een glimlach op ons gezicht, met zijn wilde acrobatische capriolen en de snelheid waarmee hij zich door een level werkt. De fans van het eerste uur lijken daarmee eindelijk weer rustig adem te kunnen halen, want Sonic is weer zoals hij ooit bedoeld was: in twee dimensies en met versleten zolen van het rennen.