Het is opvallend om te zien hoe binnen een paar games verder is gebouwd op de e entie van Autolog (‘wie is er beter dan de ander, bekijk het hier!’). SimCity moet ook wel meer doen met het systeem, want een simpele highscorelijst voor de beste stad, tja, waar zou dat op slaan? Iedereen mag een stad op zijn eigen manier bouwen en iedereen zou op die unieke eigenschappen moeten worden beoordeeld. Daarom zijn er ook talloze lijstjes te vinden waar je kunt zien hoe je het doet ten opzichte van je vrienden. Hoe energiezuinig is de gemiddelde Sim in je stad ten opzichte van de rest? Hoeveel inwoners heb je in je stad gekregen? Et cetera. Met al die lijstjes kun je zelf bepalen wat je het belangrijkste vindt om je vrienden in te 'verslaan'.
Om toch een beetje sturing te geven aan de competitie en ervoor te zorgen dat de lijstjes altijd relevant blijven, worden er verschillende uitdagingen uitgezet door EA die slechts gedurende een korte periode gelden. Zo gaat het er de ene week om zoveel mogelijk inwoners te krijgen en de volgende week vervuiling in de lucht tegen te gaan. Op deze manier word je aangespoord om andere speelstijlen te hanteren en nieuwe steden op te bouwen, waardoor de ervaring een stuk rijker zou moeten worden. En er staat ook een Achievement te wachten voor de beste spelers, of beter gezegd, regio’s. Per regio word jij beoordeeld en het loont dus zeker om, mocht je met een vriend een regio beheren, samen een strategie uit te dokteren die goed werkt. Gaat het erom vervuiling te voorkomen, dan moet je samen ontdekken hoe je forensgedrag gaat voorkomen.
Maar hoe is het spelen zelf?
Deze online competities zijn op een hele natuurlijke manier geïntegreerd in het geheel, maar dat je bovendien vrij bent het sociale aspect zelf vorm te geven, past binnen de filosofie van SimCity zelf: doe wat je wilt. Dat merkten we ook toen we aan de slag mochten met de tutorial van het spel, en met ons een dozijn journalisten. Waar de ene Duitser besloot alleen maar rechte wegen neer te leggen en vooral een logische indeling voor zijn straten en huizen koos, daar maakte de frivole Italiaan kronkelstraatjes die bijna romantisch oogde. Ikzelf koos voor de gulden middenweg. Grote blokken bouwgrond voor huizen en daar om- en doorheen wat kleinere straten met bochtenwerk, de industrie lekker ver weg van de stad en een commerciële kronkelwijk als buffer.
Al spelend leert men
Het daadwerkelijke gedeelte van de tutorial met tekstballonnetjes en opdrachten is binnen een paar minuten voorbij, maar daarna leert de game je nog wat harde le en. Zo zat de Engelsman naast me letterlijk diep in de shit omdat ‘ie er niet aan gedacht had om een rioolwaterzuiveringsinstallatie te bouwen. ‘Shit’, riep 'ie terwijl een icoontje in zijn menubalk rood begon op te lichten en bleef knipperen. Met een tweetal keer klikken was het poepprobleem weer verholpen en kon de Engelsman weer rustig adem halen.
Ik keek lachend weer naar mijn scherm, waar ik tot mijn grote schrik zag dat een Sim zijn koekenpan te lang op het fornuis had laten staan (zo stel ik het me voor in ieder geval) en zijn huis in lichterlaaie had gezet. Met een klik was de brandweerkazerne geselecteerd uit het menu en door het geval op verschillende kruispunten te hoveren, werd met groene lijnen geprojecteerd hoe ver de brandweer kon reiken. Zo is eenvoudig een effectieve plek uit te zoeken voor de kazerne. Op eenzelfde manier kan bijvoorbeeld ook bepaald worden waar watertorens gebouwd moeten worden.
De groei van je stad voelt daardoor heel organisch. De rechte wegen van de Duitser ogen strak, maar hoeven niet per se het meest efficiënt te zijn. Soms moet er een rare bocht in de weg zitten om de vuilnisbelt te kunnen uitbreiden, soms ontkom je er niet aan dat je huizen moet bouwen naast zware industrie. In SimCity mag je wel altijd zelf bepalen wat je doet, maar de game speelt ook zeker met jou: je wilt toch immers een zo goed mogelijke stad bouwen?