Saints Row: The Third | Gamer.nl

Saints Row: The Third | Gamer.nl

Voor de Total War-purist is het ketterij van de hoogste orde: geen historische setting, maar een volledig fictieve wereld waarin orks, vampiers en dwergen elkaar brullend de hersenpan inslaan. Dat is misschien jammer voor de geschiedenisliefhebber, maar Total War: Warhammer belooft meer spektakel dan ooit tevoren.

We kunnen je vertellen dat de game mooier is dan voorgaande delen, dat ditmaal de vijandige corporatie The Syndicate de Saints bedreigt of dat het schieten eindelijk prettig aanvoelt. Maar dat heb je al eens gelezen, onder meer in de E3-preview. Wij mochten onlangs vier uur met de open wereld-game aan de slag en hebben de bizarste, tofste en indrukwekkendste dingen meegemaakt. Die willen we illustreren aan de hand van zes momenten, redenen of aspecten waaruit blijkt Saints Row: The Third wel eens de leukste titel van het najaar kan zijn.

1) Geen limitaties

Subtiliteit of schaamte kent men niet in Steelport, de nieuwe spelomgeving van de Saints-bende. Het onnodige, clichématig tekstje dat de game inleidt - rechtstreeks uit de Star Wars-films gejat - vormt enkel het topje van de ijsberg. Wat te denken van het overvallen van een bank, vermomd als jezelf? Of het in het kruis trappen van nietsvermoedende oma’s? Of het kunnen opzuigen van wandelaars met een gigantisch luchtkanon op je autobusje, om je ze daarna richting bomen, huizen of omstanders te lanceren? Ontwikkelaar Volition heeft zowel zichzelf als de speler geen beknottingen opgelegd. Je bent direct na de eerste mi ie geheel vrij om te doen en laten wat je wilt. In je eentje, of met een vriend in coöp. De wereld van Steelport ligt aan je voeten.

2) Awesome²

Door de ‘awesome’-button in te drukken maak je de interactie met de omgeving… nog ‘awesomer’. Je kunt een auto kapen door de bestuurder met zijn hoofd tegen het stuur te slaan. Als je daarbij de awesome-button ingedrukt houdt, vliegt je personage echter met twee gestrekte benen door de voorruit en neemt hij direct achter het stuur plaats. Je kunt een voorbijganger neerslaan, maar je kunt ook de rechter bumper indrukken en vervolgens zijn of haar borstkas gebruiken als betonsurfboard. Zie daar: awesome.

3) Jezelf vormgeven

Voel je niet gedwongen om een gangster te maken. In Saints Row: The Third creëer je enkel het hoofdpersonage dat jij voor ogen hebt. Geef je je personage een zombiestem geven of doop je ‘m om tot travestiet? Aan jou de keus. Ook bij het kiezen van taunts (plagende dansjes of bewegingen) wil Volition je niet één bepaalde richting uit sturen. Zo heb je onder meer de keuze uit een Hadouken, het welbekende dansje op ‘It’s not unusual’ uit The Fresh Prince of Bell Air en het schaamteloos ‘luchtverkrachten’ van een denkbeeldig hoofd.

Of je downloadt juist de creatie van anderen. Let echter wel op, want je wilt natuurlijk niet opgezadeld worden met een gangster met karig gereedschap. Ook de letterlijke grootte van het mannelijke sexappeal is immers aan de jouzelf om te bepalen. Met de personagecreatie zet Saints Row de toon. We kunnen alvast verklappen dat die er gedurende de eerste uren van het spel niet minder bizar op wordt.

4) De mi ies

Hoe bizar dan wel? Gedurende de eerste mi ie hang je aan een gigantische bankkluis die op zijn beurt weer aan een helikopter hangt. Terwijl je tegen flats beukt, schiet je met je vrije hand helikopters uit de lucht en jaag je hordes antiterreureenheden over de kling. In de tweede mi ie beschiet je auto’s met een bazooka vanuit een helikopter. Nadat je op een flat geland bent, dien je al abseilend de sluipschutter ‘uit te hangen’ en verre doelwitten te liquideren.

Tijdens de derde mi ie overval je ‘opeens’ een vliegtuig, val je samen met je homies uit de laadruimte, vang je al stortend naar de aarde een bendelid op, laat je haar weer vallen, overval je wederom hetzelfde vliegtuig door jezelf door de cockpit naar binnen te torpederen, grijp je al suizend door het ruim een parachute, vlieg je achter door de laadklep weer naar buiten en vang je je bendelid weer op. Oh, en te midden van dat alles schiet je ook nog op tegenstanders. Wauw.

5) Leuke dingen doen!

In Saints Row kun je altijd leuke dingen doen. Trek je de hectiek van de mi ies even niet, dan kun je ervoor kiezen om eventjes lekker rond te rijden. Daar leent de soepele wagenbesturing zich uitstekend voor en bovendien is er in iedere buurt vaak iets te doen. Winkels overvallen, je wapens upgraden, je woning uitbreiden, deelnemen aan de bizarre spelshow van Profe or Genki, ingehuurd worden om bepaalde mensen te liquideren: je vindt wel wat, al rijdend door Steelport. En zo niet, dan creëer je je eigen vermaak. Het is niet alsof het beschieten van nietsvermoedende voetgangers met een op afstand bestuurbare bommenwerper ooit verveelt. Ons niet, in ieder geval.

6) Gelikt

De vijf speerpunten hierboven impliceren dat de game vooral leuk probeert te zijn en wellicht op andere vlakken minder de nadruk legt. Dat is deels het geval, want het lijkt erop dat de verhaallijn van Saints Row: The Third een beetje van de hak op de tak springt. De samenhang tu en de mi ies is vaak ver te zoeken, wat verwarrend kan zijn. Aan de andere kant bevatten de mi ies zelf veelal ook niet echt een rode draad, tenzij dat ‘absolute chaos’ is.

Toch is Saints Row een verra end diepe en gelikte game. De animaties, de stemacteurs en vele mogelijkheden geven het spel een kwalitatieve diepgang die je vooraf niet had verwacht. Zo begint ons personage op een gegeven moment mee te zingen met een bendelid dat een deuntje op de radio herkent. Vervolgens luisteren we zeker twee minuten naar twee lallende en grappende homies die gezamenlijk in de auto een nummer rappen. Zomaar. Uit het niets. Het zijn dergelijke momenten die Saints Row: The Third naar een hoger niveau dan dat van een volwa en speeltuin tillen.


Artikel als favoriet toevoegen
Deel dit artikel

Aanbevolen voor jou