Saints Row staat weer met beide benen op de grond

Maar is het verwijderen van een paarse dildo en een stel aliens genoeg om een frisse wind door de franchise te laten waaien? Na een uitgebreide presentatie met gameplaybeelden werd in ieder geval duidelijk dat Volition de droge humor die het derde deel zo onderscheidend maakte niet achter zich laat. Saints Row is op zijn best als een luchtige, criminele speeltuin. Deze reboot combineert dat met een verfrissend nieuwe setting en verhaal die de franchise zo nodig had, zonder zijn charme te verliezen.  

Beginnen bij af

Een reboot begint vaak bij af en dat is in Saints Row niet anders. In tegenstelling tot voorgaande delen bestaat de Saints-bende in dit deel nog niet. Je hebt een groep huisgenoten waarmee je samen – mede om de huishuur te kunnen betalen - een weg probeert te hameren naar de top van Santo Ileso, het nieuwe speelgebied van de game. Dat begint simpel door een paar overvallen te doen in winkels of in te gaan op zijactiviteiten die willekeurig op straat verschijnen, zoals het overvallen van een geldtransportwagen.

Eenmaal in bezit van een lokale, afgebrokkelde kerk zijn de Saints geboren en is het tijd om de kerk om te bouwen tot volwaardig hoofdkwartier. Terwijl je aan het spelen bent, heb je de mogelijkheid om verschillende faciliteiten te kopen. Zo kun je vanzelfsprekend je auto’s aanpassen zodra je de automonteur als faciliteit hebt vrijgespeeld. Daarnaast speel je met elke aangekochte faciliteit ook een zijactiviteit vrij. Dit is vooralsnog een mix tussen bekende en nieuwe missies. De Mayhem-activiteiten uit voorgaande delen zijn bijvoorbeeld terug zonder er een nieuwe draai aan te geven; het is nog altijd de bedoeling om binnen de tijdslimiet zoveel mogelijk schade in de omgeving aan te richten. Datzelfde geldt voor Insurance Fraud en een nieuwe Professor Genki-show.

Uiteindelijk draait de game om de strijd met andere gangs die gesitueerd zijn in de negen wijken van de game. Deze gangs zijn zoals je gewend bent erg thematisch aangekleed, maar hebben toch één ding gemeen: ze zijn allemaal een bendelid verloren. Je gangleden - Kevin, Eli en Neenah - zijn namelijk opgestapt om zelf, met jou als The Boss, een nieuwe gang op te starten. Volition zegt veel tijd te nemen om deze nieuwe personages neer te zetten en allen een eigen karakter mee te geven. Dat is fijn om te horen, aangezien we de oude, ietwat asociale cast moeten missen in de reboot.

Een zonnige speeltuin

Naast een compleet nieuwe cast is er natuurlijk ook de nieuwe locatie. Het stedelijke Steelport van deel drie en vier wordt ingeruild voor het zonnige Santo Ileso. De map is gigantisch in grootte én variatie. Er zijn nog steeds stedelijke centra, inclusief een gokparadijs dat duidelijk geïnspireerd is door Las Vegas. Daarbuiten vind je zowel armere wijken als hoogwaardige villa’s. Rijd of vlieg je nog verder, dan blijkt Santo Ileso veel natuurgebieden te beslaan. De dorre, woestijnachtige gebieden strekken ver van het centrum uit met nieuwe locaties te ontdekken en een eigen lokale county police department.

Al die variatie nodigt uit om de game tot in de puntjes te verkennen. Hoewel er geen superkrachten of alienschepen zijn om vliegensvlug naar je plaats van bestemming te reizen, heeft Saints Row een aantal andere foefjes bewegen in de spelwereld interessant te maken. Dankzij een schietstoel in de auto vlieg je de lucht in, om vervolgens met je wingsuit verder te vliegen. Om het langzame verlies van hoogte tegen te gaan, zet je jezelf af op het hoofd van nietsvermoedende npc’s op straat. Uiteindelijk land je op het dak van een auto om daar al surfend je weg mee te vervolgen.

Waar de game minder soepel uit de verf komt, is het autorijden zelf. Het is – voor zover we kunnen beoordelen van de gameplaybeelden die we hebben gezien - niet op het niveau van Grand Theft Auto 5. Auto’s lijken aan de weg te kleven en maken onrealistische, maar strakke bochten. Aangezien de game niet bepaald realistisch probeert te zijn, is dat probleem nog te overzien. Het lijkt echter nóg stugger door de toevoeging van sideswipes. Deze vaardigheid is vrij te spelen voor de meeste auto’s en geeft je de optie om in een snelle beweging naar links of rechts te gaan tijdens het rijden. Het is een manier om bijvoorbeeld politieauto’s aan de kant te beuken. Dat klinkt leuk, maar de beelden doen eerder denken aan een gek botsautospelletje.

Ongelimiteerde personalisatie

Het grootste onderdeel van de game is zonder twijfel de personalisatie. Volition geeft de speler bijzonder veel vrijheid. Zo kun je asymmetrische gezichten maken, verschillende huidskleuren en ogen kiezen, de lengte van je nagels bepalen, transgender worden en zelfs prothetische ledematen dragen. Kleren worden ook onder elkaar gelaagd, waardoor je verschillende kledingstukken kunt combineren met elkaar, die allen weer individueel gekleurd kunnen worden. Met de Style-app kunnen spelers op elk moment hun outfits en andere eigenschappen aanpassen. Spelers die graag veel moeite stoppen in het maken van hun eigen personage zullen uren speelplezier hebben aan het maken van verschillende looks. Volition is daar dusdanig zelfverzekerd in dat we tijdens de gameplay zelfs een volwaardige Shrek konden spotten. Wie weet wat spelers nog meer zullen creëren.

Deze vrijheid qua personalisatie is ook aanwezig in alle andere facetten van de game, zoals auto’s en wapens. Verwacht net als in voorgaande delen opties voor motorkappen, spoilers, side skirts, neonverlichting en wieldoppen die nu individueel aangepast kunnen worden. De attachments van wapens kunnen ook individueel gekleurd worden met verschillende texturen of stickers. Tot slot kan het hoofdkwartier van de Saints in verschillende smaken aangekleed worden, van afgebrokkelde kerk naar strakke vloeren en standbeelden die je zelf mag plaatsen. Door missies te spelen ontgrendel je nieuwe onderdelen, zoals een landingsplatform voor je helikopter. 

Gekke sprongen

Saints Row voelt als een voortzetting van Saints Row: The Third, toen Volition nog niet helemaal doorsloeg in absurdheid. Er is een nieuwe cast, een nieuwe locatie, en de game lijkt goed het midden te houden tussen semirealisme en absurde humor. Santo Ileso geeft daarbij gelukkig een frisse en zonnige kijk op de franchise, ondanks dat het grafisch tot nu toe ietwat te wensen overlaat.

Het is maar goed dat Saints Row gekke sprongen blijft maken. Het is niet alleen een van de sterkste punten van de reeks, het onderscheidt zichzelf daarmee ook goed van de concurrentie in het openwereldgenre. Plezier stond altijd al voorop in de Saints Row-franchise en dit deel gaat daar geen uitzondering op worden.

Saints Row verschijnt 23 augustus voor PlayStation 4, PlayStation 5, Xbox One, Xbox Series X/S en pc.