Resident Evil 2 is een volledig nieuwe invulling van de ervaring die we in 1998 voorgeschoteld kregen. Net zoals Capcom eerder met het eerste deel deed, is ook dit vervolg op alle vlakken een flinke stap voorwaarts in vergelijking met de inspiratiebron. Vooral op visueel gebied zijn de verschillen logischerwijs enorm. Dat is werkelijk aan alles te zien. Bekende personages zoals Leon Kennedy, Claire Redfield en Ada Wong ogen realistischer dan ooit, zowel in hun vormgeving als met betrekking tot hun animaties. Dat je personage haar zaklamp tu en haar schouder en wang klemt wanneer ze twee handen nodig heeft om een pistool te herladen, toont de twintig jaren aan technologische ontwikkeling tu en Resident Evil 2 en deze remake.
Die visuele pracht en praal zorgt er voor dat vele memorabele momenten opnieuw indruk weten te maken. Zo is de T-00 Tyrant die je tijdens het spel meermaals achtervolgt écht intimiderend. Zijn impostante gestalte, emotieloze blik en vastberaden pas maken van deze onverwoestbare griezel een ware nachtmerrie. Mi chien nog wel het meest angstaanjagende element is het geluid van zijn donderende voetstappen, die ook al te horen zijn wanneer hij meerdere kamers verderop rondloopt, als een onheilspellende voorbode van zijn onstuitbare zoektocht. Ook de introductie van een zeker uit de kluiten gewa en reptiel - fans van Resident Evil 2 weten waar het over gaat - is met de hedendaagse mogelijkheden een indrukwekkend schouwspel dat de adrenaline door je lichaam laat gieren. En ja, ook de Licker in de verhoorkamer is wederom goed voor een verhoogde hartslag.
Leef en laat (over)leven
Dat de presentatie van de remake een flinke opknapbeurt zou krijgen was onvermijdelijk, maar in welke richting Capcom de gameplay wenste te sturen was lange tijd niet duidelijk. Het eindresultaat is een moderne interpretatie van de kla ieke formule, die veel elementen heeft overgenomen van de recentere delen van de Resident Evil-serie. Geen vaste camerapunten of tank-controls dus, maar de moderne standaard waaraan we sinds Resident Evil 4 gewend geraakt zijn. Hier en daar zijn er ook elementen van Resident Evil 7 terug te vinden, met name qua vormgeving van de interface, maar zeker ook wat betreft spanningsopbouw.
Resident Evil 2 is namelijk zeker niet zo actievol als dat de serie sinds het vierde deel is geworden. Spanning en sfeer zijn veel nadrukkelijker de voornaamste wapenfeiten van het spel. Zo keert het terug naar de survivalgameplay die de serie in eerste instantie kenmerkte. Munitie is schaars, vijanden talrijk en dan ook nog eens behoorlijk bestand tegen kogels. Er is geen systeem waarmee je wapens kunt upgraden en het is ook niet mogelijk vijanden een trap te geven nadat je ze hebt verdoofd. Daarom is het bijna altijd een betere keuze om zombies te ontwijken, dan om er tientallen kogels aan te verspillen. Het vinden én zorgvuldig gebruiken van alle hulpmiddelen die tot je beschikking staan is van vitaal belang. Als gevolg hiervan zijn de vijanden ook buiten hun onsmakelijke vormgeving om een stuk angstaanjagender.
Wat betreft spelvoortgang is Resident Evil 2 wel weer vergevingsgezind; zo zijn er tamelijk veel checkpoints en eveneens veel savepoints. De savepoints zijn wederom vormgegeven als de vertrouwde typemachines, hoewel je dit keer geen inktrollen nodig hebt om op te slaan. Daardoor mag je af en toe best een foutje maken zonder dat het spel je daar genadeloos voor afstraft. Het overleven is daarom vooral heel leuk en spannend en eigenlijk nooit frustrerend.
Breinbrekers
Ondanks de focus op horror zit er nog voldoende actie in Resident Evil 2. Zo zijn er nog steeds bazen waartegen gevochten moet worden en zijn er genoeg scenes waar je hart sneller van gaat kloppen. . De mogelijkheden van het hoofdpersonage zijn zo beperkt dat je jezelf altijd uit een situatie kunt redden, maar het zelden echt voelt alsof je de controle hebt over de situatie. Dat was in Resident Evil 4 of 5 heel anders, hoe tof die spellen ook waren.
Resident Evil 2 wi elt die intense momenten af met rustige adempauzes waar je vooral je omgeving verkent en puzzels oplost. Waar Resident Evil de laatste jaren de puzzelelementen grotendeels achter zich had gelaten, keren ze hier terug alsof ze nooit zijn weggeweest. Veel van die puzzels zijn overgenomen uit de oorspronkelijke versie van het spel en slechts hier en daar wat aangepast, maar er zijn ook geheel nieuwe obstakels toegevoegd. Zo kan Ada Wong met een speciaal toestel dwars door muren heen elektrische apparaten en bekabeling opsporen en hacken, waardoor ze in- of uitgeschakeld kunnen worden. Zo kun je bijvoorbeeld nieuwe doorgangen creëren of specifieke omgevingspuzzels oplo en. Dergelijke gameplay is kenmerkend van de segmenten die je met haar doorloopt, omdat ze een beperkt wapenarsenaal heeft en het beste van alle personages ongezien kan blijven.
In de tijd die ons ter beschikking werd gesteld beperkte het gros van deze elementen zich tot relatief eenvoudige omgevingspuzzels waarbij het juiste voorwerp op de juiste plek moest worden gebruikt. Toch waren er ook enkele gevallen waarbij meerdere voorwerpen en stappen moesten worden gezet die de juiste mate van inzicht en het verkennen van je omgeving vereisten. Ook is er een volledig nieuw stuk aan het spel toegevoegd waarin je speelt als Sherry Birkin, de jonge dochter van een kwaadwillende Umbrella-wetenschapper. Dit stuk was niet speelbaar, maar ons werd verteld dat je tijdens dit hoofdstuk, dat Orphanage heet, bij gebrek aan mogelijkheden tot zelfverdediging vooral voorzichtig en sluw moet zijn. Zo'n opzet biedt natuurlijk volop ruimte voor uitdagende puzzelelementen.
Thuiskomst met een twist
Uiteindelijk voelde Resident Evil 2 vooral erg leuk om te spelen en als een heerlijke mix van vertrouwde en welkome nieuwe elementen. De keuze om qua gameplay de middenweg tu en Resident Evil 4 en 7 te bewandelen is hoogstwaarschijnlijk een verstandige. Het spel blijft overduidelijk trouw aan de sfeer en de opzet die het in 1998 al had, maar zorgt er met de strakke presentatie en talloze quality of life-verbeteringen voor dat zowel oudgedienden als nieuwkomers straks met plezier kunnen griezelen. Daarbij moet worden vermeld dat het spel helemaal opnieuw is ontworpen, en dat perfecte kennis van het oorspronkelijke spel dus niet garandeert dat de remake een fluitje van een cent is.
Het spelen van Resident Evil 2 voelt daarmee aan als na een lange periode thuiskomen en zien dat je meubels in de tu entijd vernieuwd zijn. Het is niet precies wat je er van had verwacht, maar wel een erg welkome verra ing. Met wat we tot nu toe hebben gezien en mogen beleven staat het spel, en daarmee hopelijk ook de franchise, een mooie toekomst te wachten.
Resident Evil 2 komt op 25 januari 2019 uit voor pc, PlayStation 4 en Xbox One. Voor deze preview is de PlayStation 4-versie gespeeld.
Laatste previews: