Rayman: Origins (hands-on) | Gamer.nl

Voor de Total War-purist is het ketterij van de hoogste orde: geen historische setting, maar een volledig fictieve wereld waarin orks, vampiers en dwergen elkaar brullend de hersenpan inslaan. Dat is misschien jammer voor de geschiedenisliefhebber, maar Total War: Warhammer belooft meer spektakel dan ooit tevoren.

 

De eerste Rayman-game verscheen op de PlayStation, Saturn en PC en zag er prachtig uit: magische, kleurrijke levels vol met vreemde personages en schitterende, creatieve omgevingen. De game werd na de eerste paar werelden overigens ook verschrikkelijk moeilijk, iets wat het er alleen maar leuker op maakte. In het vervolg schakelde Ubisoft – gedreven door het succes van Super Mario 64 - over naar drie dimensies, maar vele fans van het eerste uur bleven geduldig wachten op een nieuw 2D-avontuur. Deze komt er in de vorm van Rayman: Origins, een game die eerst op Xbox Live en PlayStation Network zou verschijnen maar nu gewoon in een doosje in de winkels verschijnt, inclusief Wii- en 3DS-versie.

Prachtig

Rayman: Origins lijkt een waardig vervolg te worden op de kla ieker. Grafisch valt de game meteen op. De ontwikkelaar heeft een prachtige getekende stijl gehanteerd die niet alleen goed past bij het ledemaatloze personage en de gekke wereld waarin hij leeft, maar ook nog eens die typische Franse sfeer uitstraalt. De tweedimensionale spelwereld bevat diverse lagen (zo kun je Rayman, net als Sackboy in LittleBigPlanet, bijvoorbeeld voor of achter een gra priet laten lopen) en is werkelijk een lust voor het oog. Rayman: Origins is zonder twijfel één van de mooiste games van deze generatie.

Maar niet alleen de art direction is in orde, de game loopt ook nog eens zo vloeiend als een riviertje in de Oostenrijkse bergen. Er worden constant zestig frames per seconde aangehouden, wat de toch al vloeiende gameplay ten goede komt, en de game wordt – met de juiste televisie natuurlijk – in 1080p getoond. De originele Rayman was ook zo goed door de geweldige muzieknummers die nog maanden in je hoofd bleven hangen en ook daar lijkt Origins een ode aan te willen brengen. Het spel zit vol met deuntjes en vrolijk brabbelende stemmen die zich meteen vastklampen aan je hersenma a. Met de presentatie van de game zit het dus wel goed.

Met vier meer plezier

De framerate en graphics zijn overigens eens te meer zo indrukwekkend wanneer je beseft dat de game te allen tijde met z’n vieren is te spelen. Dit doet erg denken aan New Super Mario Bros.: spelers kunnen wanneer ze maar willen meespelen en nemen naast Rayman zelf controle over zijn beste vriend Globox, of twee kleine Teensie Wizards. Natuurlijk kunnen vier spelers bepaalde plekken in levels bereiken die einzelgängers moeten mi en, maar ze kunnen elkaar ook tot last zijn door klappen uit te delen. Dat blijft sowieso een paar minuten grappig: Rayman en consorten geven elkaar echt flinke meppen met de vlakke hand, wat een hilarisch ‘slap’-geluid oplevert.

Gelukkig blijft de gameplay zowel met meerdere spelers als alleen zoals we hoopten: trouw aan het origineel. Rayman heeft nog steeds zijn helikopterhaar, waarmee hij naar beneden kan zweven, en geeft nog altijd rake meppen aan vijanden die recht uit het origineel weggelopen zijn. We speelden twee levels: een natuurgebied in een moeras (wederom net als in de originele game) en een woestijnlevel vol rondkrioelende beestjes die je (voor korte tijd) op afstand kon houden door een klap tegen een gong te geven.

Dit zorgt voor een veilige bubbel die langzaam slinkt, waardoor je je snel naar de volgende gong moet manoeuvreren. Ga je dood, dan kom je, net als in New Super Mario Bros. Wii, in een bubbel terecht die opengeklapt kan worden door een medespeler. Dit maakt het wel iets makkelijker, maar we kunnen ons voorstellen dat je vooral in je eentje genoeg uitdagingen voor je kiezen krijgt. Deze speelse ie toonde in ieder geval aan dat het behoorlijk pittig is om zonder dood te gaan het einde van het leven te behalen.

Origins is in alle opzichten een ode aan het origineel, ook al kan Rayman deze keer wel zwemmen en kunnen vier spelers aan de slag met het spel. Alles, van het charismatische peace-taken dat Rayman op het einde doet tot het herkenbare fotomoment waarbij Rayman achter een bord schuilt en zijn hoofd er doorheen steekt, is hier terug te vinden. Tel daarbij de duidelijk variatie in de meer dan 60 aanwezige levels bij op – zo zagen we ook levels op stranden en in de lucht, waarbij Rayman op een muskiet het luchtruim verkent – en je hebt de wederopstanding van één van de leukste personages in videogames. Het zou eens tijd worden.

Al het nieuws live vanuit Los Angeles: Gamer.nl/E3


Artikel als favoriet toevoegen
Deel dit artikel

Aanbevolen voor jou