Je had alles zo goed gepland, dacht je. Hoe moeilijk kan het ook zijn? Je verschanst je in de kamer met de bom die je tegenstanders moeten vinden. Je hebt de ramen dichtgetimmerd en de muur vlak achter je versterkt. Daar komen ze niet zomaar doorheen. Dan nog even een schild voor je neus neerzetten, een plek om je achter te verschuilen. Met een paar rammen maak je een klein gat in de gipsplaten muur naast je, zodat je een mooi kijkgaatje hebt om de trap in de gaten te houden. Wat kan er misgaan?
Nou, van alles dus. De aanvallers kunnen al abseilend door het raam heen knallen om je onder de voet te lopen. Die zorgvuldig beveiligde muur achter je is geen probleem voor een operative met thermiet in zijn arsenaal. Die gipsplaten muur is zo omver door een explosief of een flinke slaghamer. En had je er al rekening mee gehouden dat ze ook gewoon door het plafond heen kunnen komen?
Dit is de grote aantrekkingskracht van Rainbow Six: Siege. Doordat er zo veel variabelen zijn is elk potje totaal verschillend. De korte matches van iets meer dan drie minuten hebben een ongekende spanningsboog. Elk moment kan op zoveel verschillende manieren verlopen dat je constant met adrenaline in je bloed rondloopt.
Aanvallen en verdedigen
Het doel is simpel: de teams van vijf man moeten om beurten aanvallen of verdedigen. De twee maps in de bèta spelen zich beiden af in een vervallen woonhuis, compleet dichtgetimmerd en vernield door vuurgevechten. Aan de aanvallers de taak om dit huis te bestormen en de objective veilig te stellen, of dat nou een bom of een biochemisch wapen is. Als dat je niet ligt kun je ook gewoon de vijf leden van het andere team neerknallen, want ook dat resulteert in een overwinning. Maar die zullen zich natuurlijk flink verzetten, want zij moeten die doelen juist zien te verdedigen.
Elk potje verloopt volgens ongeveer hetzelfde stramien. Voordat het vuurgevecht begint heeft ieder team 30 seconden om zich voor te bereiden. Aanvallers krijgen een cameraatje waarmee ze in het gebouw rond kunnen rijden. Het scheelt een hoop als je in deze fase al ontdekt waar de objective zich bevindt, dan kun je daarna gelijk op je doel af. Verdedigers krijgen juist de tijd om hun positie te verdedigen door muren te versterken, deuren en ramen te barricaderen en een mooi schuilplekje te creëren. Of te jagen op die cameraatjes natuurlijk, want je bent flink in het voordeel als het andere team niet ontdekt waar je zit.
Met zijn drieën door een raam
Dan gaan de drie en een halve minuut in en begint de strijd. Aanvallers zullen de beste manier proberen te vinden om het huis te betreden, verdedigers houden zich vaak wat meer koest totdat ze makkelijk wat vijanden kunnen neerschieten. Vanaf nu kan bijna alles gebeuren. Gaan de aanvallers via de kelder, lopen ze de voordeur binnen of klimmen ze met hun enterhaken het dak op? En als ze eenmaal binnen zijn, zie je ze dan op tijd voordat ze je door de muur heen door je kop knallen?
Elk moment kan op zoveel verschillende manieren verlopen dat je constant met adrenaline in je bloed rondloopt
Een goede tactiek is hierbij onmisbaar. Het spel is op zijn best als je samen speelt met mensen die je kent, of op zijn minst mensen die ook een headset gebruiken. Zonder afspraken loopt iedereen maar wat rond, terwijl het zoveel beter werkt om samen op pad te gaan. Wat kan een verdediger beginnen als je door drie ramen tegelijk een kamer binnenstormt? Het is mi chien overbodig om te zeggen voor een tactische shooter, maar wie zonder headset een beetje doelloos wil knallen is hier aan het verkeerde adres. De adrenaline bereikt een hoogtepunt als je je teamgenoten in paniek door je koptelefoon hoort schreeuwen. “Ze zijn in de garage, ze komen door de muur!”
Balans en bugs
De verslaving heeft zijn klauwen in ons geslagen, ondanks wat tegenslagen. Het grootste minpunt tot nu toe is het gebrek aan balans tu en de verschillende operatives. Deze cla es speel je vrij met punten die je verdient tijdens het schieten. De ene blijkt echter een stuk sterker dan de ander. Zo is er een soldaat met een gigantisch schild, die je van de voorkant nauwelijks kunt raken. Zijn nadeel is dat hij alleen een pistool heeft en dat zijn schild aan de kant gaat als hij mikt met de linkertrigger. Met dat pistool schiet hij echter nog steeds makkelijk raak en in veel situaties is het bijna onmogelijk om hem te flanken, vooral als hij wordt bijgestaan door teamleden. Een andere operative pompt ongezien granaten door een dichte muur heen. Hoe vet het ook is om met hem te spelen, als verdediger is het bijna niet leuk meer als je hele kamer ineens in vuur en vlam staat, zonder dat je dat aan kon zien komen. Hopelijk wordt hier nog aan gepoetst voor de release.
Een ander punt dat deze game zal maken of breken zijn de servers. Als de verbinding zo slecht is als tijdens deze bèta, zullen spelers er al gauw genoeg van krijgen. Het duurt soms letterlijk een uur voordat je met je vriend in een potje zit. Natuurlijk hoort dat er een beetje bij tijdens een bètatest, maar zelfs in die context hebben we het zelden zo onstabiel meegemaakt. Verder zijn er nog wat kleine bugs te vinden die nodig gladgestreken moeten worden. Zo vielen wij meermaals door het level heen met ons cameraatje en kwam één van onze teamgenoten vast te zitten in een busje waar hij eigenlijk niet in had moeten kunnen.
Ondanks deze kritiekpunten kwamen we constant terug voor meer actie. Het is een genot om elke map tot in de puntjes te leren kennen zodat je precies weet waar je het best een kijkgaatje kunt maken, of door welk raam je tegenstander waarschijnlijk zal komen. Of de game uiteindelijk lang zal beklijven staat of valt bij genoeg intere ante spelmodi en maps, een soepele ervaring met stabiele servers, en een actieve spelersgroep die bereid is om tactisch samen te werken.
Rainbow Six: Siege verschijnt op 1 december op pc, Xbox One en PlayStation 4.