Laten we gelijk maar iets opnoemen wat het apparaat niet kan: fatsoenlijk in een broekzak pa en. De PS Vita is dankzij zijn 5 inch OLED-scherm en de pookjes behoorlijk breed en weinig ergonomisch. Qua dikte valt op dat het apparaat vrij dun is, iets waarop je je toch snel verkijkt. Het heeft echter wel tot gevolg dat je handen gevoelsmatig vrij ver uit elkaar zitten, maar je het gevaarte nooit stevig in de knuistjes hebt. Je omklemt het apparaat toch enigszins. Anderzijds: om nu een handheld te ontwerpen naar een baksteen.
Op de achterzijde van de Vita bevinden zich twee multitouchpads die moeten dienen als secundaire triggers, maar vooralsnog voelt dat onwennig. De natuurlijke houding is toch om je handheld lekker met je vingertoppen (en –kootjes) te ondersteunen, maar echt actief werk leveren die vingers niet. Een minigame waarin de individuele armpjes en beentjes van een poppetje van hot naar her moesten worden gestuurd, illustreerde een probleem dat vaker de kop op kan gaan steken. De multitouchpad registreert bewegingen niet echt ideaal.
Je vingers die je aan de achterzijde houdt, zullen het apparaat gewoonweg wat harder aanraken, maar het materiaal van de pad is hier niet echt op berekend. Het is vrij stroef materiaal, vergelijkbaar met bijvoorbeeld een touchpad van een laptop. Een e entieel met een laptop is ook dat je daar veel gecontroleerder zachtjes het aanraakgevoelige gedeelte kunt aaien, iets wat een stuk minder het geval is bij een apparaat dat onder een hoek is gedraaid en je ook niet uit je handen wil laten vallen.
Andere knoppen
Laten we echter niet te lang stil blijven staan bij ergonomische eerste zorgen: het apparaat hebben we ook nog geen tijden in onze handen gehad en een ideale speelstijl dient zich vanzelf aan. Intere anter is het om te zien dat er ook zoveel al wel erg goed werkt op de PS Vita. Waar de touchscreen in combinatie met hardcore games mi chien als een nutteloos iets wordt ervaren, daar laat Uncharted: The Golden Aby (waar nog een impre ie over verschijnt op Gamer.nl) gelijk zien dat dit niet per sé zo hoeft te zijn. Een wapen oppakken van de grond, een looppad uittekenen, granaten werpen, het voelt enorm natuurlijk. Bovendien is het ook niet zo dat het gelijk aanvoelt als ‘maar’ een touchscreenspelletje. Daarvoor zijn de beelden die de PSVita op het scherm kan toveren veel te mooi.
Ook voor de verstokte gamers die het vroeger allemaal beter vonden is er goed nieuws: de beide analoge sticks zijn van erg goede kwaliteit en dus kunnen ook zij gerust ademhalen.De sticks zijn wellicht wat aan de hoge kant op het apparaat geplaatst, maar ze zijn klein genoeg om ervoor te zorgen dat ze niet de aandacht van het scherm afleiden, en groot genoeg om comfortabel traditionele games mee te spelen. Hier moeten we de PR-mensen van Sony toch even gelijk geven: het apparaat biedt verschillende manieren om traditionele games te spelen. Gelijkwaardige manieren welteverstaan!
Overigens rekenen we bij dat voorgaande twee besturingsvormen toch niet helemaal mee. De ingebouwde camera biedt de mogelijkheid om Augmented Reality-elementen in games te stoppen, maar dat idee is toch vooral hip, en nauwelijks van toegevoegde waarde. Hetzelfde geldt voor de gyroscopen, het is een verplicht nummertje dat – hopelijk – niet altijd verplicht zal zijn. Een keertje draaien met een fysiek apparaat om zo andere dingen te zien is leuk, maar net als het tandenpoetsen, scheren of willekeurige medicijnkastjes openen in Heavy Rain wil je het eigenlijk niet vaker dan één keer doen.
De toekomst
Gezien het apparaat nog moet verschijnen, wordt er vooral gesproken over toekomstmuziek. Het sociale programma Near van de PS Vita moet ervoor zorgen dat spelers altijd weten wie wat waar aan het spelen is, om zo het ‘wij-gevoel’ (is ‘ie weer!) optimaal over te brengen. Daarnaast moet PS Vita intere ante cro -over-mogelijkheden met de PlayStation 3 gaan bieden, waarvan WipEout 2048 een voorzichtige voorbode is.
Daarnaast is er Ruin, dat zich vooral richt op het ‘cloud aspect’: spelers moeten hun savefile mee kunnen nemen van de PS3-versie naar de PS Vita, om zo verder te kunnen gaan met hun avontuur. Intere ante projecten, maar zagen we tijdens een E3-presentatie van een aantal jaar terug niet soortgelijke beloftes, maar voor de PlayStation Portable? Wellicht dat de tijd en technologie toen nog niet rijp was, maar Hollandse nuchterheid is hier wel op zijn plaats: eerst even (wat meer) zien, dan geloven.
Kortom, de PS Vita heeft opties te over, die zeker allemaal nog verder uitgewerkt worden, maar echt belangrijk is natuurlijk dat het apparaat kan terugvallen op een ijzersterke basis. Dan zitten eventuele nutteloze foefjes het apparaat ook niet in de weg.
