Wat onmiddelijk opvalt, is dat Pikmin 3 er prachtig uitziet. Het spel komt tot leven dankzij Nintendo’s oog voor detail: het wiegende gras, de enorme appels, het kabbelende water, het is allemaal een lust voor het oog. Niet onbelangrijk is dat Pikmin voor het eerst haarscherp wordt weergegeven dankzij de HD-mogelijkheden van de Wii U. De vreemde wezens en planten in het spel geven het geheel een mysterieuze sfeer en het kost dan ook niet veel moeite om jezelf compleet in deze wondere wereld te verliezen.
Steenwerpen en vliegen
Kapitein Olimar uit de eerste twee Pikmin-games is ingeruild voor drie van zijn collega’s: Alph, Britanny en Charlie. Hoe dit verhaaltechnisch in elkaar steekt valt nog te bezien, maar qua gameplay kunnen we in ieder geval melden dat Pikmin uit de grond trekken met drie personages net wat sneller gaat dan in je eentje. Naast het feit dat je nu niet meer in je eentje de Pikmin commandeert, ontdek je al snel een aantal Pikmin die je nog niet eerder hebt gezien. Zo was het eerste nieuwe type waar we in de demo op stuitte er eentje van steen. De Rock Pikmin zijn zwart, bonkig en ideaal om tegen een groot stuk kristal te gooien waar fruit in vastzit. Maar ook in de aanval zijn ze uiterst nuttig tegen bijvoorbeeld insecten met een beschermlaag.
Een ander nieuw type dat je uit de grond trekt zijn roze Pikmin met vleugels. Alph gooit de Pikmin met een boogje, waardoor je jezelf goed moet positioneren en nauwkeurig de kracht van de worp moet bepalen. Sta je iets te dichtbij een heuveltje is de kans groot dat de Pikmin hier tegenaan knalt, sta je te ver van het heuveltje dan haalt je worp zijn doel niet. Op de plaats van bestemming pakken de vliegende Pikmin netjes het gewenste stukje fruit op en brengen ze het terug naar de basis. Maar ze zijn niet alleen handig om verschillen in hoogte mee te overbruggen, ze fungeren ook als galante poortwachters, die met zijn tienen een poort voor jou kunnen optillen. Zo kunnen de rest van je Pikmin via een snellere route gemakkelijk het fruit terug naar de basis brengen.
De twee nieuwe types Pikmin voelen als een natuurlijke toevoeging en zijn daarnaast zeer makkelijk in gebruik. Het wordt intere ant om te zien wat voor puzzels Nintendo hiermee kan bedenken. De controls met Wii-controller en Nunchuck werken goed, maar hebben in het begin wat gewenning nodig. Soms lijkt het net wat accuraatheid te mi en, wat vooral in situaties lastig is. Bij deze bediening functioneert de GamePad alleen als kaart, waar we in de praktijk overigens amper op keken.
Bingo Battle
Nieuw in Pikmin 3 is de multiplayer-modus Bingo Battle. We konden de modus eventjes uitproberen en dit blijkt een erg leuke toevoeging. Elke speler heeft zijn eigen bingokaart met voorwerpen, waar hij of zij zo snel mogelijk een rijtje vol op moet krijgen. Vervolgens barst er een jacht los op de benodigde fruitstukken, waaronder een aantal kersen. Deze kersen zijn nuttig omdat zij ervoor zorgen dat je een draai aan een speciaal roulettewiel kan geven en vervolgens een evenement in jouw voordeel kan krijgen. Denk hierbij aan een rots die bovenop de Pikmin van je concurrent valt. Handig!
Het gevoel dat we aan het einde van de demo overhielden aan Pikmin 3 is dat Nintendo niet slechts voorborduurt op het vorige deel, maar dat ze ook goed hebben gekeken naar de kracht van het eerste spel. Hoewel de tijdslimiet in het eerste deel niet altijd fijn was, gaf de stre wel een extra spanningselement. Dit stukje stre lijkt in het derde deel weer terug te zijn. Hoe dit uitpakt in de volledige game valt nog te bezien, maar Pikmin 3 laat tot nog toe amper steken vallen.