Sony Online Entertainment heeft met de eerste PlanetSide in 2003 zijn poot een flink aantal keer aan dezelfde steen gestoten. De grootste valkuil van de MMOFPS was dat de technologie en de spelers er gewoon nog niet klaar voor waren. PlanetSide speelde niet lekker, was voor velen te ingewikkeld en zag er zelfs voor die tijd niet al te best uit. Het is Sony Online Entertainment vergeven, want het probeerde als één van de weinigen wel een nieuw gamegenre te creëren. Deze excuusjes gelden echter niet meer voor PlanetSide 2; zowel de techniek als de spelers zijn klaar voor de meest ma ale online first-person shooter ooit.
Free-to-play
Om toegang tot PlanetSide 2 te krijgen, heb je de mogelijkheid om jezelf voor een bèta-account aan te melden. De toelating zal echter niet snel gebeuren, aangezien de bètaversie op dit moment voornamelijk open is voor priority keys en de Alpha Squad: een groep gamers die voor 40 dollar een account hebben gekocht. Dat zijn de echte fans van het eerste uur, want de game zal geheel free-to-play worden met een optie om in-game aankopen te doen. De ontwikkelaars zien het eveneens gratis League of Legends als een inspiratiebron, waar spelers exclusieve upgrades en uitrusting kunnen kopen en de rest van de game geheel gratis is.
PlanetSide 2 gebruikt dezelfde drie facties als in de eerste game: de intelligente en technologie-gedreven Vanu Sovereignty, de rebellen van de New Conglomerate en het communistische leger van de Terran Republic. Elke factie heeft zijn eigen voor- en nadelen, waarbij je ziet dat de eerste twee een stuk populairder zijn dan het sobere Terran Republic. Deze drie facties strijden om de macht in het immens grote sciencefictionwereld van PlanetSide 2, dat in veel opzichten op Halo lijkt. Elke factie heeft zijn eigen gebied op de grote kaart van PlanetSide 2 en de immense gevechten vinden vooral plaats op de grens van de eigen gebieden.
Dag en nacht
Een dergelijk grote MMOFPS moet over een groot terrein beschikken. En dat doet PlanetSide 2. De wereld is echt ontiegelijk groot en wordt onderverdeeld in drie gedeelten met elk hun eigen omgevingskenmerken. Zo heb je een groot woestijngedeelte met lange zandvlaktes, een mooi en sprankelend groen gebied met hoge bergen en veel bebo ing en een soort van futuristisch en donker moeras. De grootte van de spelwereld van PlanetSide is pas echt duidelijk te zien in de overzichtsmap. Zelfs op een scherm met een resolutie van 2560 bij 1440 moet je nog flink scrollen om andere gebieden te zien.
Op deze map zie je de huidige gevechten en je doelen. Het is meestal de bedoeling om een ingenomen basis te heroveren of een belangrijk gebouw van de vijand te bezetten. De gevechten vinden altijd in real-time plaats en ook de wereld verandert met de tijd mee. Zo vecht je vaak terwijl de zon schijnt, maar kun je ook een mi ie uitvoeren als het nacht is. Dit geeft een extra dimensie aan de veelal kleine of soms ma ieve gevechten en bijbehorende tactieken. Het is ook mogelijk om vrij in de wereld rond te reizen –als je niet door een tank, gevechtsvliegtuig of vijand wordt neergeschoten, want PlanetSide 2 heeft geen laadtijden als je een nieuw gebied betreedt. Je zou dus in feite met een gevechtsvliegtuig gewoon naar de andere kant van de map kunnen vliegen.
MAX to the max
PlanetSide 2 laat je kiezen tu en zes verschillende kla en, waaronder een light a ault, engineer, infiltrator en MAX (mechanized a ault exo-suit). Een light a ault is bijvoorbeeld erg snel en beschikt over een jetpack en een infiltrator is de sniper die voor een bepaalde periode onzichtbaar kan worden. De MAX is mogelijk de meest intere ante kla e: een grote robot met machinegeweren, raketten en een vlammenwerper. Het nadeel? Je beweegt tergend langzaam. Als speler kun je zonder veel moeite van kla e wi elen en je verdiende ervaringspunten gelden voor elke kla e.
Naast een groot scala aan wapens heb je ook de beschikking over een flink aantal gevechtsvoertuigen. Het goedkoopste en meest algemene voertuig is een quad waarmee je snel van punt A naar B komt. De rest van de voertuigen varieert van een tank en truck tot een helikopter of vliegtuig, waarbij de luchtvoertuigen het gevaarlijkst en ook het duurst zijn om aan te schaffen. Dit doe je met een speciale valuta die toeneemt naarmate je ervaringspunten verdient en je factie de control over een gebied heeft. Mocht er toevallig een voertuig onbemand staan geparkeerd, kun je direct instappen.
Het rijden gaat vrij soepel, waarbij je het bovenste gedeelte van een tank apart van de onderkant bestuurt. Het vliegen gaat echter een stuk moeilijker, maar is sneller onder de knie te krijgen dan het vliegen in Battlefield 3. Een helikopter als de Liberator zijn echt leuke gevechtsvoertuigen omdat je ze met medesoldaten kunt bemannen. Met een dergelijke samenwerking ga je een stuk sterker het gevecht in omdat iedere speler een eigen functie van het voertuig bedient.
Onoverzichtelijkheid galore
Het zijn de ma ieve gevechten waar PlanetSide 2 mee pronkt. De ontwikkelaars beweren dat de game gevechten van 2000 man op één locatie aankan. Dat is een stuk meer dan de 64 spelers van Battlefield 3. Aangezien ik hooguit een paar gevechten van rond de honderd man heb meegemaakt, is dit moeilijk te bevestigen. Het is intere ant als de gevechten boven de 500 man uitkomen, want naast dat friendly fire actief is het ook mogelijk dat drie facties tegelijkertijd om één doel aan het vechten zijn. Dat leidt tot onoverzichtelijkheid galore, waar je jezelf echt bij een squad moet aansluiten om te overleven.
En dat is een sterk punt van PlanetSide 2. De game dwingt je eigenlijk om samen te werken. Dit doe je door aan een squad deel te nemen, wat heel gemakkelijk gaat. De leiders van een squad kunnen hun team ook samenvoegen om een groot leger te vormen. En dan worden de gevechten een stuk minder onoverzichtelijk. Het geeft een fantastisch gevoel om met vijftig man op de vijand af te rennen, terwijl je onder vuur ligt en aan de flanken versterking van vliegtuigen en tanks komen.
Deze momenten zijn echter nog schaars in PlanetSide 2. De servers – als ze überhaupt online zijn – zitten niet boordevol met spelers en velen klooien in het begin maar wat aan. Dat komt ook grotendeels omdat nieuwe spelers erg in het diepe worden gegooid. Je moet het zelf grotendeels uitzoeken en de meesten gaan eerst twintig keer dood door in hun eentje naar een vijandige basis te lopen alvorens ze eindelijk eens willen samenwerken. Daarom voelt PlanetSide 2 nog een beetje doods aan: de meeste spelers verdwalen in hun eigen basis of hebben geen idee waar ze heen moeten of wat ze moeten doen.
Nutteloosheid
PlanetSide 2 heeft vooral veel baat bij geduld. Je zult echter eerst het spel zelf onder de knie moeten krijgen voordat je anderen kunt helpen. Wanneer je gevorderde medespelers hebt gevonden, is PlanetSide 2 een zeer solide en vooral hele grote online first-person shooter. Het schieten gaat soepel, de voertuigen zijn lekker om te besturen en de keuzemogelijkheden zijn uitgebreid. De vele foutmeldingen en onbereikbare servers nemen we dan maar wel even voor lief, want PlanetSide 2 verkeert nog in een vroege bètafase.
Het valt echter niet te ontkennen dat PlanetSide 2 op bepaalde punten nog een beetje nutteloos aanvoelt. Aan het grote gevecht komt immers nooit een einde: het is een soort van team deathmatch die nooit stopt. Dit wordt benadrukt door de vrij repetitieve mi ies waar de ontwikkelaars mogelijk nog meer variatie in aan gaan brengen. Sony Online Entertainment beschikt over een hele solide gamebasis, maar mist op dit moment de sfeer en een duidelijk doel wat een game echt laat beklijven. Liefhebbers van MMO’s en FPS’s moeten dus nog even duimen dat de potentie waar PlanetSide 2 over beschikt, ook echt ten volle gaat worden benut.