PES is terug, en hoe. Geestelijk vader Seabass heeft aangegeven dat de serie in de loop der jaren weer opgebouwd moet worden, waarbij het herstel vorig jaar werd ingezet. De eerste bouwstenen zijn toen gelegd, dit jaar is de fundering aan de beurt. Een fundament dat bestaat uit een verbeterde kunstmatige intelligentie, meer vrijheid, ouderwetse speelvreugde en een fatsoenlijke scheids.

Om bij die laatste te beginnen: het is enorm belangrijk dat je een fatsoenlijke leidsman hebt, maar toch wordt er zelden echt aandacht aan besteed in voetbalgames. Dat blijkt wel uit de fluitist van de afgelopen paar FIFA-games. Het is een ordinaire robot die geen idee heeft wat ‘voordeel’ is, waardoor het spel vaak onnodig wordt stilgelegd. Het is een koekenbakker die bij elk wissewasje de fluit hanteert maar tegelijkertijd zelden een moordaanslag beloont met direct rood. Om de terminologie te hanteren: het is een regelrechte aanfluiting. Daardoor valt de scheids van PES 2012 zo op. De 23e man leidt het spel rustig in goede banen. Hij is kordaat, maar niet aanwezig. Voordeel is geen zwart-witbenadering waarbij slechts wordt gekeken wie de bal in zijn bezit heeft. Hij geeft geen penalty’s als je eerst de bal speelt en met het doorglijden van je tackle toevallig een willekeurige omstander toucheert. Het is de beste man van het veld.

Lekker ballen

Doordat de scheidsrechter zijn werk goed doet, vloeit het spel enorm. Aanvallen worden opgezet en afgeslagen. Aanvallers lopen eindelijk met een fatsoenlijk tempo over het veld, terwijl ze de bal aan een touwtje hebben en worden bijgestaan door intelligente medespelers. Spelers zoeken op logische momenten de diepte of laten zich juist uit het drukke centrum wegzakken om zo aanspeelbaar te worden. Verdedigers krijgen het daardoor drukker dan ooit, maar ook zij hebben een intelligentieboost gekregen. Er wordt rugdekking gegeven, ballen wegroeien is een valide optie bij grote druk en opstormende backs zetten hun runs ook daadwerkelijk door als de situatie zich daarvoor leent. Gerommel op de middenlijn is er niet bij.

Net zo prettig is het feit dat een uittrap of inworp niet standaard betekent dat je de bal verliest aan de tegenpartij omdat jouw manschappen tot op de millimeter worden gedekt. Met de rechter analoge stick is het mogelijk om spelers in de bal te laten lopen, waardoor het daadwerkelijk mogelijk wordt om een aanval al bij de keeper te laten beginnen. Zo kan de druk op de ketel worden gehouden bij een inworp ver in vijandelijk gebied.

Bovendien voelt het scoren weer ouderwets lekker. Een poeier van dertig meter die net onder de kruising binnenploft, een scrimmage waar een bal via een verdediger net wat hoogte meekrijgt en een keeper kansloos is of een corner waarbij een boomlange speler tegen de bal aan loopt. Elke goal voelt goed, voelt terecht. Ook onder meer omdat de steekpass waarmee de serie furore heeft gemaakt, terugkeert in een nieuw gevoerd jasje. Timing en richting geven is nog belangrijker door het intelligente spel van verdedigers. Maar weet je een verdediging te verschalken, dan voelt dat des te beter.

Terug van weg

PES 2012 legt een sterk fundament neer en eigenlijk schort het momenteel enkel nog aan wat kleine zaken. Zo heeft de game – in zijn huidige vorm - nogal eens te lijden onder het kwaaltje dat spelers even stil gaan staan als je ze selecteert, waardoor sprints plots afgebroken worden. Enorm zonde als je middenin een scherpe counter zit. Daarnaast weet de game grafisch weinig indruk te maken en zijn gezichtsanimaties van spelers toch erg op gezichten geplakt. Ook rijst soms de indruk dat spelers nog wat gebonden zijn aan acht verschillende looprichtingen, in plaats van totale vrijheid te genieten. Voorgenoemde zaken zijn echter dingen die we bemerkten bij een spelcode die nog mijlenver verwijderd is van een eindproduct. Het fundament staat als een huis. Laten we daarom vooral niet vergeten dat het jaar 2012 de terugkeer inluidt van een heerlijke voetbalgame!