De keuze om een pure moba te zijn is een bewuste. Terwijl veel ontwikkelaars proberen de term te vermijden, omarmt Epic die juist. De ontwikkelaar van Gears of War is van mening dat ze meer dan genoeg toe te voegen heeft aan het overbevolkte genre. Neem het third-person view waarin Paragon gespeeld wordt: we kijken over de schouders van personages mee naar de actie die plaatsvindt.
Hoogte- en dieptepunten
Hoewel er meerdere moba’s zijn die ook van dat perspectief gebruik maken heeft het perspectief in Paragon een veel grotere invloed. Het speelveld in de game kent immers hoogteverschillen.
De map die wij speelden bestond uit drie lanes, waarvan de middelste hoog boven de andere twee uittorende. De twee buitenste lanes bevonden zich bovendien op een normaal niveau, terwijl de jungles – de omliggende gebieden – zich veel lager en bijna ondergronds bevonden. Daarnaast variëren lanes zelf ook in hoogte door heuvels en dalen.
Het hoogteverschil levert gameplay op die we niet vaak in moba’s terugzien. De heroes in Paragon kunnen bijvoorbeeld aanvallen uitvoeren vanuit het luchtruim. Die mobiliteit levert, afhankelijk van de positie van de speler op het speelveld, veel tactische voor- en nadelen op. Zo kan iemand vanaf boven een aanval op een groep spelers op de grond uitvoeren. Om dat te counteren beschikken personages over vaardigheden die op afstand inzetbaar zijn.
De combinatie van de hoogteverschillen en de bijpa ende vaardigheden staat niet louter garant voor actierijke gameplay. Een ander voordeel is dat je vanuit hoger gelegen gebieden kunt kijken naar wat er elders gebeurt, terwijl spelers in de lager gelegen jungles zich juist goed kunnen verstoppen.
Pokerface
Tevens uniek aan Paragon is het kaartsysteem, waarmee je naast het vergaren van de gebruikelijke items ook de vaardigheden van een held kunt aanpa en. Het kaartsysteem is met name ontworpen om het de tegenstander lastiger te maken. Bij veel moba’s zijn de beste builds van een hero algemeen bekend en is daar makkelijk op te anticiperen. In Paragon kun iedere spelers dankzij de kaarten verschillende decks maken. Die bestaan uit een speciale hero-gebonden kaart, waarvan en meerdere soorten zijn, en tientallen andere kaarten.
De ene kaart zorgt voor meer schade tegen gebouwen, de andere verlaagt de verkregen schade door minions. Het anticiperen op de decks van de tegenstander kan zo uitmonden in een pokerspel. Wij konden slechts met een stuks of twintig standaardkaarten aan de slag, maar de menu’s verklappen dat er plek is ingeruimd voor veel betere kaarten. Je vergaart ze overigens door pakjes te openen. Omdat de inhoud van die pakjes willekeurig is, is het nog niet helemaal duidelijk hoe ze verdiend worden. We gokken op microtransacties. Helaas.
Alpha-fase
Dat Epic dit jaar nog twee alpha-versies op de planning heeft staan en hamert op een perfecte balans, stemt ons gelukkig positief. Bovendien is Paragon ontworpen als competitieve game, waarin pc en PlayStation 4-gebruikers tegen elkaar kunnen spelen. De game ziet er op beide platformen dankzij de Unreal Engine 4 overigens prachtig uit, al is de pc-versie vanzelfsprekend stukken mooier dan de PS4-versie.
Paragon bevindt zich nog in een vrij vroege staat. Tot nu hebben we een door natuur overwoekerde stad gezien met futuristische gebouwen en exotische flora. De heroes zijn van alle markten thuis en bieden een mengelmoes aan ruimtewezens, monsters, mensen, robots, magie en buitenaardse technologie. Onze eerste kennismaking met Paragon is positief, maar werpt enkel meer vragen op dan dat ze die beantwoordt.
Paragon is free-to-play en verschijnt in 2016 voor pc en PlayStation 4.