De screenshots geven het al aan: deze game schuwt geen geweld. Keihard knokken tegen honderden orcs, trollen en andere fantasybeesten, zo kun je Ninety-Nine Nights (vanaf nu N3) dan ook het beste omschrijven. Meer lijkt het spel ook niet te hebben tijdens onze eerste speelse ies, want op de mooi ontworpen tu enfilmpjes na zul je van een verhaal weinig merken. Sterker nog, tijdens het spelen van de mi ies heb je het veel te druk om daar op te gaan letten, er moeten immers een hoop vijanden neergesabeld worden. Heerlijk, zo op het eerste gezicht, hersenloos vermaak dus.
In N3 heb je de keuze tu en een aantal verschillende personages waarmee je het spel door kunt lopen. Zo zijn er meiden met grote voorgevels aanwezig, maar kun je ook weer de sterke knapen met overdreven grote wapens verwachten. Begin je in het begin nog met Inphyy, de heldin van het verhaal (en voorzien van een afschuwelijke stem), na verloop van tijd speel je meer personages vrij. Deze zullen op hun beurt weer een nieuw gedeelte van het spel laten zien en belichten de andere kant van het (weliswaar magere) verhaal.
Mensen die de demo hebben gespeeld weten dat N3 een hack en slash game in hart en nieren is. Verwacht dus grootschalige gevechten waarin jij degene bent die de klappen uitdeelt en er flink op loshakt en zaagt. Het door velen verfoeide buttonbashing is wel gewoon mogelijk in N3, maar voor de echte toffe acties zul je toch eventjes de hersentjes moeten laten kraken. Zie het spel dan ook als een soort van Soul Calibur meets Dynasty Warriors, waarbij je heerlijk kunt uithalen met je wapens en tegelijkertijd ook nog eens de mooiste moves uit je mouwen schudt, tot en met 3000 combo’s aan een stuk door toe zelfs. En dat allemaal voor de neuzen van vele honderden, zo niet duizenden vijanden!
Het is dan ook vooral op grafisch gebied waar N3 indruk maakt. Hoewel het één van de eerste generatie Xbox 360 spellen is en het dus niet het onderste uit de kan weet te halen, valt het allemaal in positieve zin op. Vrijwel alle mooie grafische foefjes zijn ook weer in N3 te vinden. Depth of field, blooming, een overdosis anti-aliasing om de haaientandjes weg te werken, noem het maar op en het zit er in, zonder ook maar enige schokken op het beeld te vertonen. Een gewone Xbox game had N3 dan ook nooit kunnen zijn, daar zijn de graphics simpelweg te geavanceerd voor.
Helaas overtuigt de gameplay daarentegen weer minder. Naar mijn idee voelt het toch allemaal iets te oppervlakkig aan. Het is meppen, meppen en nog eens meppen, meer niet. Waar we in die andere hakgame (u weet wel, van de groenten) genaamd Dead Rising nog een hoop aan andere features en uiteraard de nodige (donkere) humor kunnen verwachten, lijkt N3 achter te blijven in een enorme brei aan eentonigheid. De volledige versie zal uiteraard uit moeten wijzen of dit ook echt zo is, maar tot nu toe nodigt N3 mij nog niet genoeg uit om geboeid te blijven spelen. De muziek is mooi, de graphics zijn zo niet nóg mooier, maar is dat genoeg om het hakfestijn onderhoudend te houden? We zullen zien.
Wie na het lezen van dit stukje zelf wil ervaren hoe Ninety-Nine Nights speelt: op de Xbox Live Marktetplace staat de 590 MB tellende demo voor je klaar. Mensen die gelijk aan de slag willen gaan zullen nog even geduld moeten hebben, Ninety-Nine Nights is vanaf eind augustus in de Nederlandse winkels te vinden, wat betekent dat je nog even zult moeten wachten. Eén ding scheelt: dat is minder dan negenennegentig nachtjes slapen.