De grootste verandering ten opzichte van het eerste deel, is het feit dat je dit keer een complete stad hebt om vrij doorheen te rijden. Deze stad, die helaas wel een gebrek aan mensen vertoont, is prachtig weergegeven met z'n overvloedige neonreclame en strak uitziende gebouwen. De nachtelijke straatrace sfeer is meteen te proeven. Terwijl je door de stad aan het cruisen bent kun je zelf bepalen wat je wilt gaan doen. Zo kun je naar de “Paint Shop” gaan om je auto een andere kleur te geven of naar de “Performance Shop”, voor onderhuidse aanpa ingen aan de auto. Verder kun je ook nog naar het wagenpark voor je collectie auto's, de “Body Shop” voor de optische modificaties en “Car Specialties Shop” voor onder andere het inbouwen van neonlampen. Als deze locaties liggen verspreid door de stad en je zult dan ook heel wat heen en weer moeten rijden om je auto te krijgen zoals je wilt.
Natuurlijk draait het in Need for Speed Underground 2 niet om gewoon wat heen en weer rijden. Er moet natuurlijk geracet worden. Er zijn meerdere manieren waarop je kunt racen. Eén manier is door de rondrijdende getunede auto's uit te dagen tot een race. Hierbij zul je door één van de verschillende sublocaties van de stad moeten racen om te winnen van je tegenstander. Veel van deze locaties doen denken aan de tracks van het eerste deel. Deze variëren van de binnenstad tot het industrieterrein buiten de stad. Deze opzet heeft Electronic Arts eigenlijk rechtstreeks overgenomen uit de Midnight Club reeks van Rockstar.
Een andere manier om te racen is door op bepaalde punten in de stad je aan te melden voor circuit races. Dit zijn races die erg lijken op de races uit deel één, maar zijn nog een stuk hectischer. Daarnaast zijn alle racemodes die in Need for Speed Underground zaten, ook weer aanwezig in deel twee. Verder zul je net als in het vorige deel weer online je krachten kunnen meten met andere Need for Speed Underground liefhebbers. Voor de Xbox eigenaars is dit goed nieuws, aangezien nu ook over het Xbox Live netwerk gespeeld kan worden.
Om te racen zul je kunnen kiezen uit meer dan dertig auto's, allen onder licentie van de autofabrikanten. Ditmaal staan niet alleen maar de bekende Japanse en Europese tunebakken tot je beschikking, maar ook een aantal Amerikaanse Muscle Cars. Elke van deze auto's zal je, qua uiterlijk, met twee keer zoveel onderdelen aan kunnen pa en. Daarnaast kun je ook nog eens kiezen uit zo'n vijftig onderdelen waarmee de prestaties van je auto te verbeteren zijn. Een leuke toevoeging is de mogelijkheid om je eigen geluidsinstallatie in te bouwen. Schade aan de auto's is in dit deel ook aanwezig en hoewel het niet extreem realistisch is, voegt het toch wat toe aan de compleetheid van de game. Grafisch zien de auto's er trouwens niet veel beter uit dan in het eerste deel, maar wat wel meteen opvalt is het realistische motorgeluid. Van het op laten komen van de koppeling tot het terugschakelen, elk geluid klinkt alsof het echt is.
Het lijkt er op dat EA een game gaat afleveren die het succes van Need for Speed Underground gaat overtreffen. Waarschijnlijk zal deel twee een rasechte een kla ieker worden, iets waarvoor deel één, ondanks de hype en de buitenproportionele verkoopcijfers, toch wat tekort kwam. Al is de concurrentie voor het tweede deel ook enorm toegenomen, met onder andere Midnight Club 3: DUB Edition, Street Racing Syndicate en Juiced die ook een gooi naar de troon doen. Need for Speed Underground 2 zal hier in november uitkomen.