Om te begrijpen wat Need for Speed: Hot Pursuit zo anders maakt dan zijn voorgangers is het handig om te weten wie de game maakt. Want als je weet dat niemand minder dan Criterion, de ontwikkelaar van de Burnout games, aan het roer staat, wordt het vele malen begrijpelijker waarom het gevoel van snelheid nu zoveel groter is. Verwacht dat je regelmatig uit de bocht vliegt als je denkt dat remmen voor mietjes is, en geniet van de spectaculaire crashes die je in detail laten zien hoe je wagen uit elkaar spat.
Kat- en mui pel
De opzet van Hot Pursuit is simpel: je speelt als straatracer of als politieagent. Ben je een straatracer dan ben je wendbaar maar kwetsbaar, ben je een politieagent dan ben je sneller dan wie dan ook en onkwetsbaar. De straatracer moet een tiental seconden uit het zicht blijven van de politieagent om het potje te winnen en heeft een aantal vaardigheden die hem daarbij moeten helpen. Zo kun je bijvoorbeeld de radar van de politie tijdelijk verstoren om vervolgens een onverwachte manoeuvre uit te halen. Stel dat de politieagent je op de hielen zit en je net buiten zijn zicht een alternatieve route ziet. Je duikt er vol gas in, maakt zijn radar onbruikbaar, wacht in een hoekje tot de politieagent in volle vaart voorbij rijdt en gaat zelf de andere kant op. Grote kans dat de agent pas te laat doorheeft wat je gedaan hebt. De racer is mi chien kwetsbaar, maar kan zijn achtervolger wel op een dwaalspoor zetten.
Als politieagent heb je daarentegen meer snelheid en is het de bedoeling je tegenstander kapot te rammen. Makkelijker gezegd dan gedaan, want voor je het weet haal je hem al in en moet je weer afremmen om bij ‘m in de buurt te komen. Wat tot gevolg kan hebben dat je tegenstander je omzeilt en langs je scheurt, terwijl jij zo snel mogelijk weer op snelheid probeert te komen. Gelukkig heb je als agent ook een aantal hulpmiddelen die je in kunt zetten om de ander dwars te zitten. Zo is het mogelijk om wegversperringen neer te laten zetten, helikopterhulp op te roepen of tijdelijk de besturing van je tegenstander te verstoren.
Beide zijden hebben dus duidelijk hun voor- en nadelen, waardoor het ook echt een kat- en mui pel wordt. Dit ondervonden we ook aan den lijve toen we zelf eindelijk op jacht mochten. Regelmatig vliegen we op volle snelheid voorbij de tegenstander, rammen we de vangrail en worden we voor de gek gehouden.Uiteindelijk weet een laatste tik toch de tegenstander te stoppen met een spectaculaire koprol tot gevolg. Aangezien dit soort gameplay de spil van de game vormt, zijn we dan ook blij om te mogen melden dat het nu al zeer leuk is om te spelen.
Sociaal
Helaas kregen we maar één circuit om op te spelen en mag Criterion qua besturing nog wel het een en ander verfijnen, maar we hebben goede hoop dat we hier straks helemaal niets meer op aan te merken hebben. We weten overigens wel al dat de game meer dan alleen een competitief gezicht gaat hebben. Criterion heeft namelijk goed gekeken naar wat sociale netwerken als Facebook doen met notificaties en statusupdates van vrienden. Dit heeft geleid tot de Autolog. Hierin wordt bijgehouden wat je tot op heden gedaan hebt, wat je vrienden als laatste gespeeld hebben en waar ze nu mee bezig zijn. Niet alleen wordt je algehele voortgang (dus zowel off- als online) bijgehouden, ook blijf je nieuwe content vrijspelen, ongeacht de modus waar je in zit.
De toevoeging van een sociaal netwerk moet ervoor zorgen dat je meer betrokken raakt bij de game en maakt het natuurlijk makkelijker om online tegen en met je vrienden te spelen. Denk namelijk niet dat het alleen maar mogelijk is om één tegen één te spelen. Je kunt namelijk met maximaal zeven anderen tegelijkertijd spelen. Je bepaalt dan zelf hoe de achtervolging eruit zien. Het kan zijn dat je vier straatracers laat opjagen door vier agenten, maar je kunt ook één straatracer tegenover zeven agenten zetten. Eén tegen één is al spannend, dus we zijn razend benieuwd naar de hectiek die een achtervolging met acht man gaat opleveren. Hopelijk gaan we snel meer zien van deze snelle jongen!