Need for Speed Carbon

Op de X06 kregen we al even de gelegenheid om de nieuwste Need for Speed game te spelen. Echter, met een stel hijgende journalisten in je nek die ook graag de game willen spelen, ga je niet op je gemakje alle opties bekijken. De paar minuten die ik met Carbon door kon brengen, gaven me echter wel een goed gevoel. De besturing leek in orde, de graphics zagen er strak uit het geheel leek me tof. Terug uit Barcelona bleek Electronic Arts de game echter ook al opgestuurd te hebben voor de Xbox. Een aantal uurtjes scheuren met m'n lichtblauwe Alfa Romeo verder, overheerst nog steeds het positieve gevoel.

Need for Speed Carbon is in essentie een free-roaming racegame, net als de vorige delen in de serie. De game heeft in dezelfde animatiestijl als Need for Speed: Most Wanted een verhaal meegekregen, dat er op neerkomt dat jij als racer een aantal jaar geleden tijdens een gigantische politie-inval de benen hebt genomen en nu weer terug keert in een veranderde stad. Je opgebouwde respect is echter verloren gegaan en dus start je weer onder aan de ladder. Iedereen schijnt tevens vanwege het voorval van een aantal jaar geleden een hekel aan je te hebben, dus je weet wat je te wachten staat.

Je werkt jezelf weer richting de top door alle vier de districten terug te winnen, die ieder opgedeeld zijn in een aantal gebieden, waarin zich vervolgens weer de verschillende races afspelen. In je auto cruise je rustig naar een op de kaart aangegeven ster, waarna zich één van de speelmodes start. Je kunt racen van checkpoint naar checkpoint, meedoen aan drifts en tegen andere crews racen. Iederdaad crews, je staat er in Need for Speed Carbon namelijk niet alleen voor. Iedere race kun je één medespeler kiezen uit de lijst met personen die op je loonlijst staan. Het interessante is dat de eigenschappen van je medespelers verschillen. Zo kun je bijvoorbeeld in de ene race iemand kiezen die je laat zien waar je kunt afsnijden, terwijl je in een andere race een medespeler selecteert die met zijn auto de tegenstanders uit de race kan rammen. Naarmate het spel vordert willen steeds meer mensen zich bij je aansluiten en kun je kiezen uit de meest markante ondersteunende personages.

Per gebied zijn er ongeveer drie soorten races die je moet voltooien om het gebied over te nemen. Heb je alle gebieden in het destrict in bezit (variërend van drie tot vijf á zes), dan word je uitgedaagd door de leider van het district. Dit duel wordt uitgevochten in het berggebied dat naast de stad ligt. De opzet van de canyon races is anders dan je gewend bent, want de races bestaan uit twee etappes. Allereerst rijdt de tegenstander naar beneden en moet jij er achteraan en vervolgens rijd jij vooraan en moet de tegenstander je volgen. De persoon die zo dicht mogelijk achter de voorste coureur heeft gereden, wint de race.

Na een paar uurtjes in de game rondgereden te hebben, merk je dat Electronic Arts de zaakjes weer goed voor elkaar lijkt te hebben. De soundtrack is fenomenaal met een mix van rock en dance en door het donkere uiterlijk van de stad, krijg je een echt 'Underground'-gevoel. En dan niet in de zin dat de game lijkt op de Need for Speed games uit de Underground reeks, maar Underground als in het illegale straatracen. De besturing van de auto's lijkt tevens minder arcade dan in de vorige games en dit maakt het racen wat uitdagender. Want als een dolle door de bocht vliegen, tegen de kant aanklappen en weer doorracen, gaat je geen overwinningen opleveren. Zeker tijdens de gevechten met de eindbazen van de districten moet je alles op alles zetten om als winnaar uit de bus te komen.

Wanneer Electronic Arts de laatste kleine oneffenheden uit Need for Speed Carbon weet te halen, kunnen alle raceliefhebbers de game gerust in huis halen. Carbon ziet er bruut uit, speelt lekker weg en verzorgt de oren goed. Need for Speed Carbon ligt begin volgende maand in de winkel en tegen die tijd komen we ook met ons eindoordeel over de game.