Naruto: Ultimate Ninja Storm is weliswaar afkomstig van een andere ontwikkelaar, de opzet komt behoorlijk overeen met Rise of a Ninja. Ook ditmaal is het mogelijk om je vrijelijk door het stadje Konoha en omgelegen gebieden te begeven, terwijl je tu endoor met de meest kwaadaardige ninja's dient te vechten. Het spel laat je logischerwijs in de huid kruipen van Naruto, een al te opgehitste puber die zijn minieme status als aspirant ninja koste wat kost tracht te verwerpen. Het verhaal volgt de gebeurteni en van de gelijknamige tekenfilmserie, die de kla ieke Japanse thematiek hoog in het vaandel heeft staan. Zodoende zal je in de dialogen en tu enfilmpjes onherroepelijk geconfronteerd worden met eer, erkenning en respect.
Een groot onderscheid tu en beide spellen is het camerastandpunt tijdens de gevechten. Waar Rise of a Ninja nog wordt weergegeven als een traditioneel vechtspel, is de camera in Naruto: Ultimate Ninja Storm een stuk dynamischer. Het gros van de tijd kijk je mee over de schouder van je personage, waardoor de confrontaties een stuk intenser in beeld worden gebracht. Al naar gelang de gevecht ituatie draait de camera bij vlagen ook als zijnde een filmische actiepa age om beide personages heen. Ook laat deze vorm van weergave de grootsheid van de verscheidene omgevingen beter tot z'n recht komen, waardoor gevechten niet langer per definitie op een kluitje in een uithoekje van een afgebakend lapje grond plaatsvinden.
De speelbare versie die we onder handen kregen omvatte in wezen niet meer dan een gevecht tu en Naruto en diens sensei Kakashi. Toch werd al vrijwel onmiddellijk duidelijk dat deze modus behoorlijk wat diepgang kent. Alvorens je de meest absurde ninjabewegingen uit je handen schudt is het noodzakelijk je te verdiepen in de vele knoppencombinaties. Wanneer je vertikt tijd in de ietwat afwijkende besturing te steken en het louter op knoppenrammen gooit, geraak je niet ver. Daarvoor is de aangeboden hoeveelheid aanvallen en de te gebruiken knoppen simpelweg te complex.
Naast een precieze spelwijze is ook een tactische benadering een vereiste. Elk personage kent een eigen vechtstijl en heeft de beschikking over een viertal unieke objecten. Aangezien sommige voorwerpen langdurige schade tot stand kunnen brengen, zijn deze zeer nuttig. Nóg handiger zijn wellicht de speciale aanvallen. Wanneer je met zo'n buitengewone beweging bezig bent, moet je enkele Quick Time Events volbrengen om je opponent zo veel mogelijk schade toe te brengen. Deze aanvallen zijn overigens niet vrijblijvend uit te voeren, ze vereisen een goed gevulde energiebalk. Deze zogenoemde chakra verkrijg je door jezelf gedurende het gevecht op te laden. Naast het uitvoeren van de specialiteiten van de krijgers is het mogelijk om een tweetal metgezellen bij het gevecht te betrekken. Deze zullen zich voor een kort tijdsbestek aan jouw zijde voegen en extra schade bij je opponent aanrichten.
Een kleine kanttekening: elk personage kent slechts een handjevol krachtige bewegingen. Het kan dus voorkomen dat je in een gevecht drie of vier keer dezelfde handeling moet verrichten. Dit is zelfs het geval bij aanvallen die in de tekenfilmserie een eenmalige gebeurtenis zijn. Volledig authentiek is Ultimate Ninja Storm dus niet, maar om nu gelijk te zeggen dat het daadwerkelijk ten koste gaat van het speelplezier, dat is allicht wat overdreven. De beschikbare inhoud lijkt immers meer dan naar behoren te zijn.
Het is nog even afwachten of het volledige spel de positieve uitstraling van deze vroege versie weet voort te zetten. Wel kan er al geconcludeerd worden dat Atari met vlag en wimpel geslaagd is de audiovisuele stijl van de serie overtuigend in het spel te verwerken. Ultimate Ninja Storm ademt één en al Naruto. Bij vlagen ziet het er zelfs beter uit dan de tekenfilmserie. De idyllische omgevingen en het prachtige kleurgebruik zijn hoofdverantwoordelijke voor het creëren van de authentieke sfeer. Maar ook de karakteristieke animaties en de optionele Japanse stemmen dragen hier aan bij. Vooral het laatstgenoemde aspect zal een verademing zijn voor liefhebbers van de serie. De Engelse stemmen steken weliswaar prima in elkaar, maar het is tig keer fijner de oorspronkelijke stemmen te aanhoren. Wat is er immers vermakelijker dan je belager de meest wonderlijke kreten te laten schreeuwen door al je ninjavaardigheden op hem uit te oefenen?