Het is niet voor niets dat we voor het eerst kennismaken met Metro 2033 in de hoofdstad van Rusland, Moskou. Daar, tientallen meters onder de grond, in een atoomschuilkelder stonden de vele PC's en een handjevol Xbox 360's te wachten met daarin THQ's gloednieuwe FPS. Ook is het niet voor niets dat je – waarschijnlijk – nog niet zoveel gehoord hebt over Metro 2033. Het gelijknamige boek van schrijver Dmitry Glukhovsky, dat in Rusland en een aantal andere landen weinig tijd nodig had om tot besteller te verworden, ligt hier begin 2010 pas in de schappen. Wij mochten in Moskou vast een kleine glimp van de toekomst opvangen.
Atoomoorlog
Metro 2033 vertelt het verhaal van onze planeet nadat een brute atoomoorlog de wereld bovengronds zo goed als onbewoonbaar heeft gemaakt. De overlevenden zijn in dit geval de gelukkigen die op dat moment toevallig in de Ru ische metro vertoefden, dat met haar gangenstelsel de grootste atoomschuilkelder van de wereld is geworden. Tientallen jaren zijn ondertu en verstreken en onze hoofdpersoon Artyom kan zich nog slechts vaag herinneren hoe het ooit was om in het zonlicht te wandelen. Zijn complete leefomgeving is sindsdien echter veranderd van de uitgestrekte aardoppervlakte, tot de benauwde gangen van de Ru ische ondergrondse, dat nu een microkosmos waarin elk station een andere stad met haar eigen ideologieën is geworden.
In de breekbare balans van die ondergrondse wereld staat alles op het punt te veranderen. Zogeheten Dark Ones, bijna mythische figuren die niemand in leven laten om een ontmoeting na te vertellen, rukken op en Artyom lijkt niet de enige te zijn die tegen hen bestand is, maar krijgt ook de last op zijn schouders om naar het hart van de metro te reizen om de mensheid te waarschuwen. Het belooft een reis te worden die zich zowel ondergronds als bovengronds afspeelt met verzet uit alle mogelijke kampen.
Geloven
Heel veel fantasie hebben we overigens niet nodig om deze unieke wereld ingetrokken te worden. Ontwikkelaar 4A Games (opgericht door de veteranen die medeverantwoordelijk zijn voor de S.T.A.L.K.E.R.-games) heeft alles uit de kast getrokken om Metro 2033 overtuigend tot leven te brengen. Rondwandelend door de kleine gemeenschappen zien we hoe iedereen zijn eigen weg vindt, vangen we willekeurige gesprekken op en zijn er tientallen visuele details die ons het randje overtrekken om deze wereld te geloven. Ook de wapens en het economische systeem – ammo staat gelijk aan geld – zijn niet zomaar uit de duim gezogen.
Experts hebben schrijver Glukhovsky geholpen met alle details. Hoe zouden wapens eruit zien en hoe zouden ze werken als mensen deze ondergronds in elkaar moesten knutselen? Hoeveel zou een handvol kogels precies waard zijn? Hier is over nagedacht en dat merk je. Verwacht dus niet met futuristische machinegeweren en laserguns te mogen schieten, maar met Ikea-schietijzers die handig in elkaar gezet zijn. Een 'echte' AK47 is hier een schat. Bovendien ziet de game er – vooral op de PC – schitterend uit. Ja, het is donker, de gangen zijn nauw en van uitgestrekte gebieden is niet vaak sprake, maar zo relatief vlak voor release genoten we volop van de duistere schoonheid van Metro 2033.
Gangen
Die nauwe gangen waar we ons een weg doorheen knallen bieden overigens een compleet lineaire ervaring. Vergeet games als Crysis of halve RPG-shooters waarin je uitgebreid zijmi ies kunt aannemen. Metro 2033 neemt je aan de hand en leidt je precies langs het krappe pad met hoofdmi ies dat voor je uitgestippeld is. Kla ieke gameplay? Absoluut, maar daardoor zeker niet minder plezierig. Behoorlijk wat van deze geënsceneerde situaties zorgen er namelijk voor dat je de game gaat ervaren zoals het bedoeld is. Samen met een halfdronken Rus een horde aanstormende mutanten afschieten terwijl je met je rug naar de gesloten poorten van een stad staat is zo'n intense situatie. Of het moment dat we op een met de hand aangedreven karretje op de rails tu en twee gemeenschappen in leven moeten blijven – eveneens nu al onvergetelijk.
Krijgen we eindelijk de kans om de buitenwereld te bezoeken, dan zien we daar de ware ravage van een atoomoorlog. Niets nieuws voor gamers, maar Metro 2033 brengt het op z'n minst net zo groezelig en beangstigend als Fallout 3 dat bijvoorbeeld deed. Het feit dat je speciale maskers moeten dragen als je de buitenlucht in gaat, draagt alleen maar bij aan de beklemmende sfeer die op dat moment de overhand neemt. Vooral als die maskers beginnen te beslaan naarmate de zuurstof op raakt en je naarstig op zoek gaat naar nieuwe luchtfilters, omgeven door vijandelijke beesten, maken een tochtje bovengronds allesbehalve een beloning. Nooit gedacht dat we eenmaal op de oppervlakte naar de 'veilige' haven van het ondergrondse zouden verlangen.
Diepgaand
Wie zich zorgen maakt dat de kla ieke gameplay van Metro 2033 ook automatisch een versimpelde shooter-ervaring behelst zit er overigens naast; niet alleen het gebruik van maskers is daarvan een voorbeeld. Ook als we proberen een basis binnen te dringen zijn er genoeg mogelijkheden voorhanden. Bij bijvoorbeeld een bandietenvesting moesten we eerst langs het primitieve alarmsysteem sluipen, om vervolgens de bewakers stilletjes uit te schakelen met werpme en. Het feit dat uiteindelijk de hel toch losbarstte en we als een dolleman met onze shotgun tu en de vijandelijke linies renden maakte overigens maar weinig uit, we hebben ons namelijk wel eens minder kostelijk vermaakt. Het is alleen maar om aan te geven dat er mogelijkheden liggen, zelfs binnen die benauwde gangen. Ga je problemen rustig en tactisch oplo en, of zoek je een excuus om van je relatief zeldzame kogels af te komen? De keuze is aan jou.
Met nog drie maandjes te gaan tot aan release zien we het zonnig in voor deze game – figuurlijk dan. Er zijn een paar puntjes die zo direct opvallen, waarvan we ons afvragen in hoeverre dat nog veranderd wordt. Alle logistieke redenen van THQ om Engelse stemmen met een Ru isch accent te gebruiken zijn bijvoorbeeld duidelijk, maar ze moeten er wel voor waken dat dit niet tot een bijna B-film-achtig sfeertje gaat leiden. Ook het geluid van de wapens was nog niet echt indrukwekkend. We snappen dat het de geloofwaardigheid ten goede komt als de wat meer primitieve wapens ook als dusdanig klinken, maar een beetje meer power in je schoten zouden we wel kunnen waarderen Het laatste puntje van kritiek is de intelligentie van de tegenstanders. Die is voorlopig nog niet slecht, maar her en daar lijken er wel wat hersencellen te haperen bij enkele vijanden. Gelukkig werd ons toegezegd dat dit één van de belangrijkste prioriteiten is tu en onze speelse ie en de release.
Met Metro 2033 kregen we tientallen meters onder Moskou alvast een kijkje in de toekomst. Niet alleen de toekomst van de mensheid, maar ook de toekomst van een zekere releasedag in maart 2010, die er een stuk rooskleuriger uit lijkt te zien dan de troosteloze wereld van Artyom. Wat deze game in ieder geval in huis heeft is een fantastisch ogende en geloofwaardige wereld, waarbinnen gegarandeerd een al even indrukwekkend verhaal verteld gaat worden. Zoals gebruikelijk houden we nog even een veilige slag om de arm, maar het zou ons verbazen als dit niet één van de eerste grote games van het komende jaar gaat worden. En in het ergste geval hebben we er in ieder geval een verdomd overtuigende reden bij om voortaan de metro naar het werk te nemen in plaats van de auto.