Preview

Medal of Honor: Airborne
subtitle
intro text
Oei oei oei. Wat is
het toch pijnlijk om die vier voor zowel de PS2-versie als de Wii-versie te zien die de WOII-shooter Medal of Honor:
Vanguard van ons had gekregen. Dat steekt
toch schril af tegen de acht van Call of Duty 3. De Medal of Honor-serie was op
zijn absolute hoogtepunt met de strandlanding van Omaha Beach in Allied Assault
en Frontline. Maar waar ging het fout? De serie raakte in het slop en de top
werd nooit meer bereikt. Bij Electronic Arts gingen ze zich ook even achter de
oren krabben en besloten ze om nu gewoon een goede game te gaan maken.
De volgende game in de befaamde Medal of Honor-serie heet
Airborne. Aan het hoofd van de ontwikkeling staat een oude rot, Patrick
Gilmore. Deze man had ook al de leiding over de allereerste Medal of Honor voor
de PSOne, en keert nu terug aan het roer. Gamer.nl was uitgenodigd op het
kantoor van Electronic Arts om daar uitleg te krijgen van Patrick Gilmore en de
game onder handen te nemen. Zoals de naam al doet vermoeden ben jij, de speler,
lid van de parachutisten. Aan het begin van elke missie zul je dan ook uit het
vliegtuig moeten springen om waar je maar wilt in het level te landen. Want
inderdaad, Medal of Honor: Airborne is een open game. Er is een omgeving
waarbinnen je een aantal missiedoelen moet vervullen en je kunt zelf kiezen welke
route je neemt om deze te vervullen.
Ditmaal hebben we niet te maken met een leugenachtig
marketingpraatje, maar met een keiharde waarheid. De openingsmissie, genaamd
Infinite Mischief, draait om Operatie Huskey, die plaatsvond op het Italiaanse
eiland Sicilië. De verschillende aanwezige journalisten speelden deze missie
van begin af aan en geen enkele speelbeurt was hetzelfde. Iedereen landde op
een verschillende plek en telkens werden de missiedoelen op een geheel
verschillende volgorde uitgespeeld. Het getoonde level bestond uit een
Siciliaans dorpje, en je kunt overal in het dorpje rondlopen zonder
voorbepaalde route. De openheid van de game die Electronic Arts propageert, is
dus de waarheid.
In Airborne speel je dus als parachutist, een Amerikaanse
welteverstaan. De Verenigde Staten kwamen pas tijdens de Twee Wereldoorlog met
eenheden parachutisten, terwijl de andere grote mogendheden daar al heel lang
mee bezig waren. Patrick Gilmore benadrukt dan ook dat het door de mannen op
het slagveld komt dat er successen werden geboekt, en niet omdat de organisatie
nu zo perfect in orde was. Dit heroïsche tintje moet ook in de game tot uiting
komen. De locaties waarin je held mag spelen zijn dus het eerder genoemde
Sicilië tijdens Operatie Huskey, het Italiaanse Salerno (dat verwarrend genoeg
vol ligt met Griekse ruïnes) tijdens Operatie Avalanche, Operatie Neptune bij
de landing in Normandië (waar je vanuit je landingspositie naar het strand toe
moet), Operatie Market Garden rond de brug bij Nijmegen en Operatie Varsity
waarbij je in Duitsland bij de Rijn wordt gedropt.
Tijdens het tonen van de openingsmissie kwamen enkele
interessante feitjes naar boven. Zo zul je na de briefing je wapens uit kunnen
kiezen. Wanneer je de wapens succesvol gebruikt, krijg je een soort
ervaringspunten, waarmee je eigenschappen van de wapens verbetert. Dit doet
heel erg denken aan het in level stijgen zoals met role-playing games. Je kunt
bijvoorbeeld accurater mikken of minder terugslag krijgen als upgrades. Eenmaal
in het vliegtuig voor de landing valt het detail van de game op. De donkerte
met angstaanjagende lichtflitsen, de binnenkant van het vliegtuig en de manier
waarop de parachutisten hun klipjes aan de rails vastmaken: het ziet er
allemaal verdomd overtuigend uit. Wanneer je de sprong maakt kun je je
parachutist naar hartelust sturen waar je heen wilt. Je kunt maar beter niet op
een pleintje vol nazi's landen; een dak is de beste optie. Bovendien kun je
succesvolle en minder succesvolle landingen maken. Wanneer je recht vooruit
kijkt en niet teveel naar de grond gericht staat, kun je vloeiend verder.
Wanneer je echter scheef en naar beneden toe landt, lig je nog suf enkele
seconden op de grond en ben je verstrikt in de touwen van je parachute.
Eenmaal in het typische Italiaanse dorpje moeten er een
aantal AA-guns opgeblazen worden. De wereld ligt voor je open: kies maar een
richting en ga hoe je wilt. Patrick Gilmore benadrukt bovendien 'verticale
gameplay'. Je zult niet alleen over de straten lopen, maar ook op verschillende
verdiepingen van gebouwen zijn en de daken beklimmen. Het open design van de
game is dus echt behoorlijk open. Gilmore benadrukte dit door te zeggen dat er
voor vrijwel elk gevecht in de game drie routes zijn om je vijanden aan te
pakken. Met die filosofie is de game ontworpen. Dus als je op een groepje
moffen stuit, zul je altijd wel om een huis heen kunnen lopen om ze te
flankeren of een trap op kunnen stormen om ze door de ramen heen te grazen te
nemen. Vooralsnog lijkt de kunstmatige intelligentie zich goed aangepast te
hebben aan deze nieuwe aanpak. Hoewel er zeker nog een aantal inconsistenties
getoond werden in deze kunstmatige intelligentie, gedroegen je teammaten en de
vijanden zich naar behoren.Na deze presentatie en speelsessie kreeg Gamer.nl de kans om
een interview te houden met Patrick Gilmore, de executive producer van Medal of
Honor: Airborne.
Gamer.nl: hoe is het
verschil tussen de levels in de game en welke weerslag heeft dat op de
gameplay?
“De levels zullen verschillend aanvoelen. De missie die nu
werd getoond speelde zich af in een dorpje, en later komt er een stedelijke
omgeving bij Market Garden. Bij de missie in Salerno zul je je bevinden tussen
allerlei oude ruïnes. De missie in Frankrijk, rond de landing in Normandië, zal
dan weer plattelandsgebied zijn. Op deze manier zullen de levels op een
verschillende manier spelen.”
De Medal of
Honor-serie beleefde het hoogtepunt met Allied Assault. Daarna raakte de reeks
in het slop. Recent kreeg Medal of Honor: Vanguard niet al te goede cijfers.
Hoe kunnen jullie de reeks weer terugbrengen naar de top?
“Met Airborne brengen we de serie naar de nieuwe generatie.
We hebben het gevoel gehad dat we nu innovatie moesten gaan brengen. Het open
design laat zien dat we een nieuwe weg hebben ingeslagen om de serie weer van
leven te voorzien.”
Dat open design met
die airdrops, is dat niet een soort trucje in een anders best wel standaard
shooter?
(Lachend) “Het is allemaal helemaal echt. Er is een oneindig
aantal mogelijkheden om de game te spelen. Je kunt telkens op een verschillende
plek landen en je kunt telkens een andere route nemen. De kunstmatige
intelligentie is hierop ingesteld. Ze zullen nooit een standaard reactie
vertonen omdat jij als speler vanuit elke richting kunt komen. Natuurlijk zijn
er consistenties in de kunstmatige intelligentie, zodat de vuurgevechten niet
totaal willekeurig zijn. Door de consistenties zullen de vuurgevechten zich in
algemene zin misschien ongeveer hetzelfde afspelen, maar dat komt dus doordat
de kunstmatige intelligentie consistent is. Je hebt als speler echter een
oneindig aantal mogelijkheden om de situatie aan te pakken.”
In WOII-shooters zijn
scripted events (voorgeprogrammeerde gebeurtenissen) tot nu toe zeer belangrijk
gebleken. Bepaalde epische acties die helemaal scripted waren gaven de speler
een ‘wow-gevoel’. Hoe kunnen jullie de speler zo’n gevoel geven in een open
game zonder scripted events?
“Dat is een vraag die veel van onze ontwikkelaars zich ook
stelden. Maar als je zulke scripted events bekijkt, dan slaan ze eigenlijk
nergens op. Het is slechts een jasje om de gamers het gevoel te geven dat ze
met iets moois bezig zijn. Zulke games hebben dan ontploffingen die de speler
nooit raken of stationaire machinegeweren die altijd net boven de speler
schieten. In Medal of Honor: Airborne is alles echt. Elke ontploffing komt van
een vijand die echt in het level is. Elk stationair machinegeweer wordt
bestuurd door iemand die jou echt wil raken. We hebben in het begin van de
ontwikkeling wel zulke scripted events geprobeerd, maar het werd allemaal heel cheesy. Het voelde nep aan en klopte
niet in de game.”
Maar is het geen
risico om zulke scripted events weg te laten? De game wordt dan wel echter,
maar het zijn toch dingen waar gamers mee vertrouwd zijn geraakt.
“Elke vernieuwing brengt risico met zich mee. We zijn heel
lang bezig geweest met het concept van de game, en we weten dat het goed zit.
Dit design is geen gok, want we hebben het uitgebreid doordacht en in elkaar
gezet. We willen spelers echter wel degelijk imponeren. De epiek die andere
games bevat, zal ook in Medal of Honor: Airborne zitten. We willen spelers wel
dat gevoel geven dat scripted events bereiken, zonder zelf te scripten.”
Denkt u dat zulke
open gameplay de toekomst is van first-person shooters, of zullen de scripted
shooters nog altijd sterk staan in de toekomst?
“Ik denk dat op de lange termijn de open, niet
voorgeprogrammeerde gameplay de toekomst zal zijn en de scripted shooters
langzaam weg zullen vallen. Er zullen echter wel altijd specifieke scripted
games blijven, die je heel duidelijk langs één pad sturen om je een puur
lineaire ervaring met veel voorgeprogrammeerde gebeurtenissen te bieden.”
Hoe zit het met de
multiplayer in Medal of Honor: Airborne?
“Hier kan ik nog niet zo heel veel over zeggen, want hier
geven we later meer openheid over. Met de multiplayer willen we dezelfde kant
op als Medal of Honor: Allied Assault. We willen een toegankelijke en snelle
ervaring bieden. Er zullen echter geen spawnpoints op de grond zijn, want de
spelers spawnen in de lucht om met een parachute in het level terecht te
komen.”
Kunnen spelers die op
de grond staan dan ook mensen uit de lucht schieten?
“Jazeker, dat is mogelijk.”
Hoeveel tijd zal het
ongeveer kosten om elk van de levels uit te spelen?
“Ik heb gemerkt dat het echt heel erg afhangt van de persoon
die het speelt. Het openingslevel bijvoorbeeld, daarover doen sommigen twee en
een half tot drie uur, terwijl anderen er in minder dan een uurtje doorheen
razen. Maar de hele game zal ongeveer tien tot vijftien uur lang zijn.”
Zitten er eigenlijk
voertuigen in de game?
“Nee, dat zou vragen om een ander soort leveldesign en een
andere opzet van de game (dan moet EA die Jeep-licentie toch op een andere
manier uitbuiten, red.). De gameplay zal bovendien meer verticaal zijn, dus op
verschillende hoogteniveaus. Wanneer je een airdrop hebt en je komt telkens op
een verschillende plek uit, dan werkt het ook niet als je een voertuig hebt dat
je van punt A naar punt B kan brengen.”
Wanneer komt de game
uit?
“In de herfst van 2007. Een specifieke releasedatum volgt
later. We hebben nu bijna een alpha-versie compleet en er wordt tot de
verschijningsdatum nog veel getweakt aan bijvoorbeeld de wapens en de
kunstmatige intelligentie.”
Dank u wel voor het
interview en veel succes met de game.
Ondanks de veelbelovende en gedurfde opzet blaast Medal of
Honor Airborne alles en iedereen niet volledig weg. De open aanpak werkt zeker
goed, en daarvoor verdient Electronic Arts lof. Maar eenmaal bezig met een
level voelt de game toch een beetje standaard aan. Want of je nou op dak A of
dak B landt, of je nou straat 1 of straat 2 neemt: het maakt allemaal niet
vreselijk veel uit. Het is mooi dat de vrijheid er is, maar speel je de game
dan meerdere keren uit omdat je zoveel mogelijkheden hebt?
Uiteindelijk is Medal of Honor: Airborne toch een
WOII-shooter waarbij je op een arcade manier de ene na de andere mof of
spaghettivreter verrot knalt. Eenmaal bezig aan de game bekruipt je het gevoel
dat je het allemaal al kent. Een hele grote valkuil waar Electronic Arts in kan
stappen is om een game af te leveren die dan wel anders is dan de concurrentie,
maar hetzelfde aanvoelt en bovendien niet de epische voorgeprogrammeerde scènes
bevat. De opzet overtuigt zeker, alleen is het nog even afwachten of de
uitwerking ervan dat in even grote mate doet.
Reacties op: Medal of Honor: Airborne
Typhoon50
anonymous
batlefieldhunk
Konijntje
Mesijs
kurtblack
batlefieldhunk
Quent
Nhid
Aligator NL
Revolt
Ben je trouwens alleen in de game of heb je ook teammaten?
JoeyPegasus
Vanguish
Mesijs
H4rdh1tt3r
EvilMonkey900
Sneakybasterd
McBone
Sneakybasterd
Ok Ok WWII is inmiddels het meest gebruikte toneel, maar als het goed word uitgewerkt is het zeker te pruimen, neem BIA Hell's Highway eens. Dit is ook wederom weer WWII, maar wat een game!!! Ubidoft bewijst maar weer dat het wel degelijk mogelijk is nog goede tactische WWII shooters neer te zetten en EA doet met Airborne eindelijk ook weer mee in de race.
Wat CoD4 betreft, moet maar zien wat dat gaat worden, want volgends mij en van wat ik er tot nu toe van gezien heb ziet het er nou niet echt revolutionair uit. Grafisch niet en qua omgevingen al helemaal niet! Dus of het verstandig is dat CoD het WII toneel verlaat… ik weet het zo net nog niet.
McBone
Ik beweer ook niet dat COD3 een goede game is, maar tis de laatste die ik gespeeld heb. En COD4 wordt iig gemaakt door de makers van deel 1 en 2, dus ik heb goede hoop dat het iig een beter game wordt dan deel 3 (incl. nieuwe setting olé ).