Max Payne 2 | Gamer.nl

Na eerdere trailers deze week is er een derde trailer van No Man's Sky uitgebracht.

Tijdens het vieren van de Oktoberfesten in München kwamen we onverhoopt in een ruimte terecht waar de mensen van Rockstar Games Duitsland bezig waren met een presentatie van de tweede incarnatie van Max Payne. We namen plaats op de zetel die voor het scherm stond en bewonderden hetgeen ons vertoond werd. Hoe heeft men de topper van twee jaar terug nog verder weten te verbeteren?

Het grootste verschil tu en Max Payne II: The Fall of Max Payne en zijn voorganger zit hem in het verhaal. Het script van Max Payne II is drie maal zo lang als dat van het origineel en de karakters in het verhaal zullen veel verder uitgediept worden. Men heeft er dan ook voor gekozen om het aantal karakters in het spel beperkter te houden en ze wat minder snel te laten sterven, zodat je ze als speler een stuk beter leert kennen. Alle karakters uit het origineel maken alvast terug hun opwachting, mits ze natuurlijk niet in het eerste deel al het loodje legden.

In Max Payne II heeft Max de overstap van de DEA naar de NYPD gemaakt. Net als in het eerste deel wordt Max Payne ook in het tweede deel wederom van moord op een collega-agent beschuldigd. Dit keer echter, in tegenstelling tot de vorige keer, bekent hij de moord. In het spel wordt middels een flashback verteld hoe hij tot deze bekentenis komt. Verder wil men niet veel over het verhaal kwijt, behalve dat liefde een grote rol zal spelen. De liefde voor zijn vrouw en kind waren immers ook de drijfveer voor zijn acties in het origineel. In het tweede deel zal wederom een vrouw ervoor zorgen dat Max de nodige lijken op zal stapelen.

Het verhaal wordt dit maal meer dan tevoren verteld via ingame cutscenes, dit om de speler niet uit zijn ritme te halen. De bekende stripverhalen zullen dit keer enkel aan het begin van een level verschijnen, maar zijn nog steeds even poëtisch als voorheen. Een ander kenmerkend element van Max Payne dat terug zal keren zijn de droomscènes. Wel heeft men deze grondig aangepast, want de oorspronkelijke droomscènes waren op zijn zachts gezegd frustrerend te noemen. Zo wist men alvast met zekerheid te vertellen dat je niet meer over een dun lijntje zal moeten lopen en van het ene dunne lijntje naar het andere zal moeten springen. Oef!


Artikel als favoriet toevoegen
Deel dit artikel

Aanbevolen voor jou