Mario heeft zijn veelzijdigheid door de jaren heen al in talloze sporten laten zien, maar als het op constante kwaliteit van games aankomt, is tennis mi chien wel zijn beste discipline – samen met karten dan. Halverwege de jaren negentig serveerde de loodgieter voor het eerst op de Virtual Boy, in wat nota bene een van de beste games voor het armlastige platform is. Vervolgens maakte hij een ijzersterke return in Mario Tennis op de Nintendo 64 – eigenlijk een kla ieker op zich. We durven best te stellen dat deze vijftien jaar oude game nog steeds een van de beste tennisgames aller tijden is: een even toegankelijke als verfijnde uitvoering van de sport, wars van al te veel gekkigheid.
Gimmicks
Reden genoeg om het balletje op de Wii U wederom op te werpen, in navolging van delen op de Game Boy Color, Game Boy Advance, GameCube (evenals een port naar de Wii) en 3DS. Toegegeven: door gimmicks die van tijd tot tijd werden toegevoegd, zoals special moves waardoor je zelden nog een bal hoefde te mi en in de GameCube-versie, verloor de serie iets van zijn glans. Daar is minder sprake van in Mario Tennis: Ultra Tennis. Wanneer we voor het eerst aan de slag gaan met een previewversie van de game, voelt het meppen van de tennisbal gelijk vrij natuurlijk aan. Verwacht natuurlijk geen simulatie, maar deze game zit in de basis wel een stukje dichter bij het spelletje in het echte leven, vergelijkbaar met de uitvoering op de Nintendo 64.
Dat komt mede door de doodeenvoudige knoppenconfiguratie: met de stick loop je, met A en B sla je. En dat is het wel zo’n beetje. Goed, je kunt verfijning aanbrengen in je slagen door de beide knoppen afwi elend te gebruiken – denk aan een slice door tweemaal vlug op B te drukken, of een smash met beide toetsen tegelijk. En door een knop wat langer in te drukken, laad je een schot op. Nieuw is de Jumpshot: let op waar de bal zal terugkomen, sta op de juiste plek en spring op het juiste moment omhoog om de bal met een knal naar de andere kant te poeieren.
Mastodont
Toch zou Nintendo niet Nintendo zijn zonder af en toe tóch een power-up in het speelveld te werpen – in elk geval in de modus Mega Battles. Maak dan opnieuw kennis met de uit andere Mario-games bekende Mega Mushroom, waarmee een speler in een oogwenk voor enige tijd transformeert in een tenni er van monsterlijk formaat. Het is bepaald niet gemakkelijk om een bal van zo’n krachtige mastodont teruggespeeld te krijgen, maar gelukkig deelt de game de paddo’s tijdens onze previewpotjes dikwijls aan beide kanten uit. Wanneer spelers aan beide kanten tijdelijk als reuzen rondbanjeren, verandert het spel in een soort tafeltennis: door het formaat is je bereik groter zonder veel te hoeven lopen, maar komt de bal een stuk harder op je af.
Deze verandering van dynamiek zorgt voor een geinige afwi eling op het gebied van gameplay, al weten we nog niet of we deze stand in de uiteindelijke game veel zullen gebruiken. Simpelweg omdat het reguliere tenni pel in Mario Tennis: Ultra Smash bij onze eerste kennismaking al zo fijn aanvoelt, zowel in enkelspel als met vier spelers op het speelveld. We weten overigens nog niet of de game ook online speelbaar zal zijn, maar het ontbreken van die mogelijkheid zou een behoorlijke omi ie zijn. Juist omdat dit tenni pel, net als zijn voorganger, zomaar een ijzersterke aanvulling zou kunnen zijn op de toch wat zwakke line-up voor de Wii U dit najaar.