Allereerst een stukje geschiedenis over de studio, voor iedereen die niet bekend is met hun eerdere werk. ISOTX was oorspronkelijk voornamelijk bekend bij de modding community, dankzij hun Middle East Crisis-mods voor Command & Conquer Generals en Command & Conquer 3. In 2008 kwamen ze met hun eerste commerciële, eigen product uit: Iron Grip: Warlord, een combinatie tu en een first-person shooter en een tower defense-game. In 2010 en 2011 verschenen respectievelijk Iron Grip: Lords of War en Iron Grip: Marauders als free-to-play turn-based browsergames.
Alternatieve geschiedenis herschrijven
Strategie loopt als een rode draad door ieder spel van de ontwikkelaar en het is dan ook logisch dat March of War in het verlengde van hun meest recente producties ligt. Het spel speelt zich af in een alternatief universum, overgoten met een heerlijk dieselpunk-sausje, waar de geschiedenis van onze planeet op bepaalde punten net even wat anders is verlopen. Zo heeft in de wereld van de game het nazisme geen kans gezien om tot bloei te komen en zijn Canada en de Verenigde Staten verenigd onder één vlag: de United Republic.
Producer Tim van Geel vertelt enthousiast over een spelwereld waarin er geen geallieerden en asmogendheden zijn, maar een die is opgedeeld in verschillende facties die onderling moeten uitvechten wie zich de leider van de wereld mag noemen. Of op zijn minst welke factie de belangrijkste is, want doordat de hoeveelheid spelers de schaal van de oorlog bepalen, is het goed mogelijk dat deze strijd nooit beslist wordt. Want net zoals de geschiedenis meerdere malen heeft uitgewezen: hoe groter een rijk is, hoe moeilijker het is om erover te regeren.
Het is de bedoeling dat iedere afzonderlijke speler zijn steentje bij gaat dragen aan het doel van de factie waarbij hij zich heeft aangesloten, maar het is geen verplichting om altijd maar tegen andere menselijke spelers te strijden. Wanneer iemand liever tegen de computer speelt, zijn daar ook genoeg mogelijkheden voor. En zelfs dan kun je nog invloed uitoefenen op het overkoepelende gevecht door deze in een conflictgebied af te laten spelen. Het is alleen wel zo dat de uitkomsten van PvP-gevechten zwaarder wegen in de strijd dan die tegen de computer, maar dat is alleen omdat je er meer tijd en energie in moet steken.
Het is overigens ook niet zo dat je er bij ieder gevecht alleen voor staat, want buiten één-tegen-één of alleen tegen de computer zijn er ook mogelijkheden om coöperatief strijd te voeren. Uiteindelijk is het zelfs de bedoeling om met steeds grotere groepen tegelijk met elkaar in gevecht te gaan, maar dat is nog niet bij de lancering aanwezig. Zelfs wanneer je vrienden hebt die bij een andere factie aangesloten zijn, is er een spelmodus die ervoor zorgt dat jullie wel gewoon samen kunnen spelen. Deze gevechten tellen dan uiteraard niet mee in de oorlog, maar het is leuk dat de mogelijkheid er is.
Mano a tanko
De progre ie die je maakt is cro -platform overdraagbaar. Met deze functionaliteit rijst de vraag wel in hoeverre de ontwikkeling voor tablets de complexiteit van de gameplay beïnvloedt. Uiteindelijk moet alles namelijk wel gewoon met één vinger bestuurd en gecontroleerd kunnen worden. Heel diepgaand hebben we daar nog geen antwoord op, omdat we de game nog nauwelijks in actie hebben gezien. Het is ons wel duidelijk dat ISOTX niet simpel een spel voor de tablets wil ontwikkelen en dit overzet naar de PC. Met een gesloten bèta die in de komende maanden moet verschijnen, denken we hier snel een besli end oordeel over te kunnen geven.
Sowieso wordt er op grafisch gebied eerst uitgegaan van de PC-versie, pas daarna worden voor de tablets bepaalde grafische opties uitgeschakeld. Met March of War mikt ISOTX echt op de nieuwe generatie PC-hardware. Zo krijgt iedere factie een unieke lijst aan eenheden met allemaal hun eigen stijl, die deels is gebaseerd op de mechanische ontwikkelingen uit het verleden van dat gebied en deels is ingegeven door een interpretatie van bepaalde culturele aspecten. Zo zagen we bij de European Alliance de zogeheten Siege Tank, een monsterlijk grote tank waar men in Duitsland in die tijd ook echt naar streefde. En voor de chromen vliegtuigen van de United Republic hebben de ontwerpers zich weer laten inspireren door een vliegtuig uit de bekende Levi's reclame.
Leiderschap
Hoewel het een free-to-play game is, kunnen betalende spelers hun heerschappij niet kopen. De beste spelers moeten komen bovendrijven door hun strategisch vernuft of door vele honderden uren te steken in het spel en een enorme strijdkracht op te bouwen. Deze spelers maken uiteindelijk waarschijnlijk de grootste kans op een belangrijke positie binnen de spelwereld. Elke factie heeft namelijk een leider nodig en iedere speler komt hiervoor in principe in aanmerking.
Het is de bedoeling dat factieleden op een democratische manier hun eigen leider kiezen. Wanneer je deze positie ambieert, moet je dus zorgen dat je naamsbekendheid krijgt binnen de gemeenschap. Het wereldnieuws in het spel moet hierbij een rol spelen gaan spelen, want bij belangrijke gebeurteni en kom je met naam en avatar in het nieuws. Een factieleider heeft de mogelijkheid om vredesverdragen af te sluiten met andere facties en zodoende de aanvalsdrift beter te concentreren. Toch zijn deze verdragen niet heilig, want net als in de echte wereld kunnen ze met handen en voeten geschonden worden.
Het hele idee van menselijke leiders, facties, overleg en wereldnieuws is in het leven geroepen om de spelers te intere eren voor de overkoepelende wereldoorlog. Zodat ze zich gaan verenigen en hun acties bepalender worden. In dat opzicht denken we dat March of War wel een beetje op Eve Online kan gaan lijken, als het eenmaal een vaste groep aan spelers heeft. Een wereld met continu verschuivende machtsverhoudingen, gevuld met deceptie en bedrog. En waar de spelers de baas zijn terwijl de ontwikkelaar zich zo weinig mogelijk bemoeit met het verloop van de nieuwe wereldgeschiedenis.
