In de alfa krijgt Henry te maken met een norse smid, een kwaaie boer, een verontwaardigde waardin, een viswijf-annex-kruidenvrouwtje, een handjevol soldaten en nog wat meer nietszeggende Bohemen. Hun opdrachtjes doen er niet echt toe, geven meer een smaak van het Middeleeuwse leven en wat je allemaal kunt doen in de game. De alfa geeft daar wel al een mooie indruk van: wat voor soort dialogen je mag verwachten, hoe de interface eruit zal zien, hoe de dynamische dagcycli werken. Meer dan wat anders doet de alfa – en vooral de anachronistische dranghekken en wegwerkzaamheidsborden die het kleine speelgebied afbakenen – verlangen naar de gelegenheid de zo nauwkeurig en realistisch ontworpen wereld in zijn geheel te verkennen.
Wat er in Neuhoff gebeurde
Die kans krijg je, in beperkte mate, in de bèta. De bèta voegt quests uit het overkoepelende verhaal toe en speelt zich derhalve ongeveer halverwege het spel af. Je krijgt voor je de bèta start daarom ook de keuze welke kla e beter bij jou past. De eindgame heeft geen kla en, maar je zult Henry (het blijft immers een rpg) door bepaalde acties herhaaldelijk te doen op een bepaalde manier ontwikkelen, hetzij als krijger, dief of bard. Wij kozen voor het bardenpad en lieten ons leiden in onze quests door oplettendheid en overtuigingskracht in dialogen. Die keuze benadeelde Henry’s zwaardvechtvaardigheden, maar daardoor hadden we wel meer kans op succesvolle intimidaties om zo meer informatie aan mensen te ontfutselen.
In de alfa begon je in het kleine boerendorpje Samopesh. De bèta voert je naar de wat grotere plaats Talmberg, in de schaduw van een op een heuvelrug gelegen kasteel, waar je van een hogere officier de opdracht krijgt precies uit te zoeken waar een zekere rover zich ophoudt. Er zijn verschillende manieren om informatie in te winnen. Als je je kaarten goed speelt, kun je een verborgen schat opgraven en wat geld en goodwill verdienen door kleine opdrachtjes voor de dorpelingen te doen, in ruil voor informatie. Als alles goed en wel is vind je de rover dan voordat anderen, die het op zijn leven hebben gemunt, dat doen.
Door de bomen het bos zien
Deze quests laten je kennismaken met meerdere belangrijke facetten van de game. Allereerst ben je aangewezen op je communicatievaardigheden en het geduld om naar mensen te luisteren – vaak hebben ze wel informatie, maar achterhaal je die pas als je wat langer met ze praat, wat meer vragen stelt of op een later punt terugkomt, als je nieuwe informatie hebt. Dialogen zijn van groot belang in Kingdom Come: Deliverance. Zoals uit ons interview met Warhorse Studios blijkt, zijn de dialogen vaak zo geschreven dat ze, impliciet, informatie verschaffen over het reilen en zeilen van de Middeleeuwse samenleving, maar natuurlijk dienen ze vooraleerst als een handvat voor het goed uit kunnen voeren van quests. Ongeacht welke reden, je doet er goed aan met NPCs te praten: de dialogen zijn goed geschreven en verschaffen erg intere ante informatie.
Een ander belangrijk aspect is het vinden van je weg. Nadat je met iemand gepraat hebt, word je doorverwezen, maar aan de hand van niet meer dan een summiere beschrijving. “Vraag het aan de looier”, “De houthakkers weten dat wel”, of “Je moet bij de groeveopzichter zijn”. Het is aan jou om te bedenken dat de looier waarschijnlijk in dat huisje aan de rand van Talmberg woont waar die huiden zijn opgespannen, dat de groeveopzichter de mooiste kleren draagt tu en al die steenhouwers en dat het houthakkerskamp zich ergens aan de rand van het bos, in de buurt van het kasteel, moet bevinden. Het vinden van je weg is ook padvinderij, letterlijk. Je krijgt soms heel uitvoerige beschrijvingen van hoe je een plek bereiken kunt, maar eenmaal op weg verdwaal je in het (werkelijk gigantische) bos of stuit je opeens op struikrovers. Het veilig aankomen op bestemming is geen vanzelfsprekendheid.
Bovendien doe je er goed aan genoeg voedsel mee te nemen, je zult immers honger krijgen. Bedenk wel dat het voedsel dat je bij je hebt niet altijd goed zal zijn. Eet geen rotte appels als je niet ziek wilt worden. Heb een zwaard bij je en wat stevige kleding, het liefst wat bepantsering. Je kunt ook te paard reizen. Op de open weg werkt dat prima, maar je paard is een dier met een eigen wil en over nauwe bospaadjes manoeuvreren met zo’n onbestuurbaar beest tu en je benen is een stuk lastiger dan dat in andere games zou zijn. ’s Nachts reizen is ook geen goed plan, want het wordt dan pikkedonker (je ziet werkelijk geen hand meer voor ogen) en dus zul je ergens een slaapplek moeten zien te vinden. Beter is helemaal niet meer onderweg te zijn als het donker is. Zorg dat je dan ergens onder de pannen bent, een slaapbank bij de herberg hebt.
En verder in de bèta…
Het speelveld van de bèta is beduidend groter. Het oude alfagebied zit erin, maar ook de grotere plaats Talmberg, een enorm bos, uitgestrekte valleien met boerderijtjes en molens, steengroeves, houthakkerskampen, beekjes. Je wordt ook onderworpen aan het dynamische weersysteem en de effecten die dat heeft op hoe makkelijk je door de wereld kunt bewegen. Stealth is beter uitgewerkt en je kunt iemand geniepig vergiftigen, ‘m van achteren ongehoord neerhalen of je vermommen om een roverskamp te infiltreren. Natuurlijk kun je ook zelf op het boevenpad gaan en de brave inwoners van Talmberg van hun schamele rijkdommen ontdoen. Het misdaadsysteem is ook beter geïmplementeerd: je daden hebben repercu ies en een wachter je ontdekt heb je wel manieren om je er onderuit te praten, maar het zal toch een blaam op je reputatie worden. Reputatie is weer erg belangrijk te zijn als het aankomt op het vertrouwen winnen van NPCs.
Ook mêlee is uitgebreid. Zo kun je nu meer wapens uitproberen en kom je tegenover meer gevarieerde vijanden te staan – volledig bepantserd, lichtvoetig, boogschutters, piekeniers. Waar het bij de eenvoudigere vijanden (die graag Hongaarse kreten om je oren slingeren) soms een kwestie is van eenvoudig met je zwaard hakken, komt bij moeilijkere gevechten de tactiek wel om de hoek kijken. In zo’n geval is het goed als je de lange zwaardvechttutorial hebt gehad in het soldatenkamp bij Merhojed. Je kunt je zwaard vanuit vijf verschillende richtingen op je vijand neer laten komen, maar deze kan dit natuurlijk wel pareren. Wees hem te snel af of zet hem op het verkeerde been, door schijnbewegingen te maken of hem eens met een stoot, in plaats van een slag, naar adem te laten happen (al heeft dit bij een harnas natuurlijk geen zin). En weet ook dat één enkele goedgemikte pijl het einde kan zijn van je overmoedige zwaardvechtgeklungel.
In de bèta van Kingdom Come: Deliverance – die je gewoon kunt spelen als je nu al je steun betuigt aan het project – banjer je door Bohemen en kun je van een geweldig vormgegeven wereld genieten met een fraaie faux-Middeleeuwse soundtrack in je oren. Het personage- en inventarismenu hebben een pa ende, gotieke uitstraling en de kaart ziet eruit als een authentieke houtsnede, met zijn jachttaferelen en engelen. De verbazingwekkende details van de inrichtingen van de huizen, de dialogen van de NPCs, en de bewegingen van je vijanden – in het kort de Middeleeuwse feel van het spel – zijn stuk voor stuk beloftes voor wat de game uiteindelijk nog meer te bieden heeft.
Kingdom Come Deliverance moet later dit jaar verschijnen op pc en uiteindelijk ook op PlayStation 4 en Xbox One.