Het gedeelte van de singleplayer waar we mee aan de slag kunnen speelt zich af rond het begin van Killzone 2, als de ISA met grof geschut planeet Helghan binnenvalt. Ter ondersteuning worden we eropuit gestuurd om allesverwoestende Arc Cannons uit te schakelen. Als de karakteristieke Intruder (dat vliegende voertuig dat in elke Killzone wel zijn opwachting maakt) in beeld verschijnt, twijfelen we even of dit wel in-game is. In de achtergrond zijn we getuige van de beginnende invasie van de ISA, als het Arc Canon vuurt wordt het scherm gevuld met een kille blauwe waas en we knijpen ‘m behoorlijk als afweergeschut steeds dichterbij inslaat. Kan de Vita echt zúlke graphics op het scherm toveren? Ja, blijkt als we even later met beide benen op de grond staan en dankzij de verra end hoge en stabiele framerate ontzettend soepel om ons heen kijken.
Echt Killzone
Rondkijken voelt direct goed. Het logge dat zo kenmerkend is voor de serie is aanwezig, maar tegelijkertijd delen we met de twee analoge sticks zonder moeite welgemikte headshots uit. Bovendien worden nergens ongemakkelijke touchscreenfunctionaliteiten geforceerd, zoals bij veel andere Vita-games het geval is. De touchscreen wordt in Killzone: Mercenary gebruikt voor enkele aanvullende knoppen, die logisch geplaatst zijn naast de pookjes en knoppen. De extra knoppen voor onder andere wapens wi elen en snel granaten gooien zijn opvallend genoeg om niet weg te vallen in de rest van de HUD, maar overheersen niet teveel.
Daarnaast delen we met vegen over het scherm mêlee-aanvallen uit, maar omdat de beweging van je veeg overeenkomt met de me teek die je personage uitvoert én de kill lekker rauw in beeld verschijnt, voelen de bewegingen erg bevredigend aan. Alsof je zelf die gekartelde dolk door die Helghast-helm heen slaat. Killzone: Mercenary is op en top Killzone qua looks, sfeer en hoe het aanvoelt. Op geen enkel punt is te merken dat deze game niet in Amsterdam maar in het Engelse Cambridge wordt ontwikkeld.
Niet voor volk of vaderland
Toch heeft Killzone: Mercenary een onmiskenbaar eigen gezicht. Dat komt door de Mercenary-invloeden, die overal in terugkomen. Mi ies voer je als huurling niet uit voor volk en vaderland, maar voor geld. Omdat je buiten de gebruikelijke hiërarchie van het leger staat, krijg je dan ook geen hele specifieke instructies van een meerdere. Uit veel meer dan ‘ga daarheen en blaas dit op’ bestaan de instructies niet. Hoe je dat doet, met welke uitrusting, is aan jou. Rennend en schietend iedereen afknallen is een optie, maar als sluipen of snipen meer jouw ding is kan dat ook gewoon. De grote verscheidenheid aan wapens, armor en technologische hulpmiddelen maakt het ook echt mogelijk om een mi ie, of zelfs een gedeelte daarvan, aan te pakken zoals jij dat wil. Zolang je maar genoeg geld voor de gewenste uitrusting hebt. Die centen verdien je door mi ies te voltooien, maar ook vijanden naar het hiernamaals helpen (het liefst zo creatief mogelijk) of intel verzamelen levert bonu en op.
Herspeelbaar
Nadat we een level met het standaard machinegeweer hebben voltooid, willen we de theorie dat je een mi ie volledig anders kan aanpakken met andere wapens ook in de praktijk toetsen. Ons aanvalsgeweer ruilen we in voor een gedempt pistool (als we ons niet vergi en dezelfde die Luger in de originele Killzone gebruikte), we trekken een licht pantser aan voor extra mobiliteit en nemen een onzichtbaarheidsmantel mee. Vervolgens glippen we naar voorbeeld van Solid Snake ongezien door de eerste vijandelijke linies en schakelen hier en daar tactisch een vijand uit met een geplaatst schot tu en de felrode Helghast-ogen, die dankzij de dynamische range van het Vita-scherm trouwens echt uit het grauwe Nazi-achtige uniform springen. De handige radar die de positie van de vijand en zijn alertheid weergeeft, is tijdens het sluipen meermaals onze beste vriend. Vervolgens ondervragen we ongezien enkele officieren en maken we de Arc Cannons onklaar.
Maar dan moeten we een generator verdedigen. We verwachten een flinke schermutseling en wi elen dus rap de zuurverdiende centen in bij één van de verkoopautomaten die door het level verspreid staan voor een zwaar machinegeweer om hordes Helghasts te doorzeven. Dat blijkt een schot in de roos, hoewel we ook met een sluipschuttergeweer in een nabije wachttoren hadden kunnen klimmen. Dat onthouden we voor een volgende keer.
Mi ies zijn dus echt op verschillende manieren uit te spelen en dat komt de herspeelbaarheid van Killzone: Mercenary echt ten goede, al staat er standaard niet veel op het spel. Als je probeert te sluipen maar telkens gezien wordt, mislukt de mi ie niet. Het menu verraadt echter dat elke mi ie vier keer te spelen is met toegevoegde opdrachten. Helaas hebben we dat nog niet in de praktijk kunnen testen, dus naar de inhoudelijke verschillen kunnen we momenteel alleen gi en. De namen van de vier te selecteren speelstijlen doen echter vermoeden dat het dan bijvoorbeeld de bedoeling is daadwerkelijk ongezien de mi ie te voltooien, of juist met zwaar geschut geen getuigen achter te laten. Desondanks zit in de mi ies wel een doorlopend verhaal; het zijn geen volkomen lo taande mi ies zoals bij Unit 13 het geval is. Killzone: Mercenary lijkt dus enerzijds herspeelbaar en door de kortere, afgebakende mi iestructuur geoptimaliseerd voor de handheld, maar boet anderzijds niet in op gebied van verhaal en beleving. Guerrilla Cambridge lijkt zich er echt nergens gemakkelijk van af te maken.
Goede hoop
Kritisch als we zijn zien we hier echter wel een mogelijke valkuil. De lengte van de game moet niet kunstmatig worden opgerekt door mi ies en omgevingen te recyclen. Helaas kunnen we op dit moment nog totaal niet beoordelen of de singleplayer uit genoeg verschillende opdrachten bestaat. Een definitief oordeel over de singleplayer – en de multiplayer die we nog helemaal niet hebben kunnen spelen – moeten we daarom uitstellen tot september, als de game uitkomt. Tot die tijd kunnen we alleen maar hopen. Maar dankzij de indrukwekkende graphics, de geweldige besturing en de heerlijke vrijheid tijdens het spelen hebben we alleen maar goede hoop.