Sony heeft er goed aan gedaan om Guerrilla over te nemen, want nu heeft het bedrijf ook direct de naam Killzone te pakken. Het originele spel, een FPS voor de PS2, werd vrij positief ontvangen en met het vervolg wil Guerrilla helemaal groots uitpakken. Nu gaat de serie op de PSP een eigen weg met een spel dat werkt via een top-down camerapunt. De setting, de vijanden, de wapens en zelfs de hoofdpersoon zijn hetzelfde, maar toch is het volledig anders.
Nadat de UMD opgestart is, worden we getrakteerd op een prachtig introfilmpje, waarin de Hellghast oprukken met hun leider Metrac. De muziek zwelt op en we zien de Hellghast aanvallen, honden mensen verscheuren, wapens knallen, gebouwen ontploffen en de wereld gaat gehuld in een gordijn van rook. Metrac kijkt toe met een vernietigende glimlach op zijn gezicht. De toon is gezet en we starten vol enthousiasme het spel. We beginnen met de singleplayer campagne die in onze versie voor de helft speelbaar is. Je kiest een mi ie, waarna je één van de vele wapens uitzoekt. Er zitten tien verschillende wapens in het spel, welke allemaal vrijgespeeld moeten worden door het verzamelen van Collectables. Met enkel de A ault Rifle in onze handen stappen we moedig het strijdveld op.
Killzone Liberation wordt tijdens het spelen door korte tips uitgelegd als een soort tutorial. Je zit in ieder geval direct in de actie en klaar om Hellghast te doden. Elke mi ie is onderverdeeld in een aantal opdrachten die elkaar opvolgen. Zo moet je de ene keer hulp bieden aan vechtende soldaten en de andere keer zit je diep in vijandelijk gebied om daar schade aan te richten. Het ene moment moet je juist sluipen om langs de vijand te geraken en vervolgens rijd je vrolijk rond in je tank en ben je oppermachtig. Toch zul je het merendeel van de tijd bezig zijn met schuilen en schieten. Door achter een kist, of een laag muurtje, te schuilen kun je de vijand goed raken voordat hij hetzelfde idee krijgt. Je kunt tevens Hellghast neermeppen met een melee-aanval, waarna je ze kunt volschieten met lood als ze weerloos op de grond liggen. Heerlijk!
Er zijn een aantal verschillende vijanden, wat voornamelijk neerkomt op Hellghast met verschillende wapens. Zo lopen ze rond met gewone wapens, maar ook met sniperrifles en rocketlaunchers. Ze zitten in tanks, of ze sturen bloeddorstige honden op je af. Daarnaast krijg je ook nog eens te maken met mijnen, boobytraps en wandelende spinmijnen. Om daar tegenstand tegen te bieden heb je zo nu en dan een teamlid tot je beschikking, welke je snelle orders kunt geven. Wanneer je het commandomenu tevoorschijn haalt, vertraagt de tijd en kun je een plek aanwijzen waar diegene heen moet lopen of waar hij op moet schieten.
De besturing zit gelukkig verder ook bijzonder goed inelkaar. Het was een van de grootste angsten die we voor het spel hadden, maarGuerrilla krijgt het voor elkaar. Hoofdpersoon Templar wordt bestuurd via deanaloge stick, terwijl je door de linker trigger ingedrukt te houden kuntstrafen. Tap je twee keer op de linker trigger dan maak je een ontwijkendeduikrol en met de rechter trigger kruip je. Het vierkantje is voor schieten,het driehoekje voor herladen, het rondje voor granaten en het kruisje voorexplosieven. Het fijne aan de besturing is ook dat je nooit zomaar in het wildeweg wat aan het schieten bent. Je lockt altijd een vijand, waarna je kuntschieten of een granaat kunt werpen. Dit werkt er goed en soepel, zonder temakkelijk te worden. Een punt van kritiek ligt op de camera, welke zo nu en danniet goed de vijand in beeld brengt.
Het spel is aan de ene kant vrij tactisch, omdat je tochtegen een veel grotere groep vijanden vecht. Je kunt daarbij de omgevinggebruiken door bijvoorbeeld explosieve vaten op te blazen en er zijn overalpunten waar je kunt schuilen. Aan de andere kant is het spel ook vrij vlot insnelheid en hoef je niet voor elke vijand hele plannen uit te denken. Je benteen sterke soldaat en dat kun je laten zien ook. Alleen maar rondrennen enschieten werkt niet, maar omdat je best sterk bent gaat het tactische gedeeltein een rap tempo door. Op bepaalde momenten kom je er ook wel weer achter datje niet al te machtig bent als de vijand je precies weet te raken met eenrocketlauncher, of je weer eens op een mijn stapt.
De uiteindelijke versie zal 16 mi ies bevatten die zo’nhalf uur per stuk in beslag nemen. Dus verwacht een speeltijd van zo’n acht á negenuur. Daar houdt het spel echter niet op, want multiplayer is ook belangrijk. Zois de gehele campagne coöperatief te spelen en kun je verschillendemultiplayermodes starten. Deathmatch, Team Deathmatch en A ault zijn speelbaarop maps die grotendeels uit de singleplayer geplukt zijn met de nodigeaanpa ingen. De combinatie van snelle actie en tactiek kan hier voor heel watuurtjes leuke gameplay zorgen. Het gehele spel oogt wat grauw en saai, maar dathoort bij de sfeer. Killzone was op dezelfde manier wat eentonig in de graphicsen hoe raar het ook klinkt, het is wel kenmerkend geworden voor de serie.Hierdoor vallen de rode ogen van Hellghast ook nog eens extra op.
Killzone Liberation heeft ons positief verrast. Decombinatie van tactiek, goede besturing en een fijne sfeer werkt erg goed. Desfeer, en grotendeels ook de inhoud, van de eerste Killzone game is behoudengebleven, maar verder is het een volledig ander spel geworden. Of KillzoneLiberation later dit jaar zich aan het rijtje van topgames voor de PSP kan toevoegen,is nog maar afwachten. Als we afgaan op wat we nu gespeeld hebben, zien we hetmet vertrouwen tegemoet.