In Journey neem je controle over een rood tapijt en reis je alleen of met meerderen in een adembenemend woestijnlandschap, op weg naar zonnestralen die zich achter de bergen bevinden. De lichtstralen van de zon zijn het navigatiepunt van je eindbestemming. Onderweg kom je langs verschillende omgevingen, variërend van gebieden vol reusachtige ruïnes tot vlakke stukken waar niets te bekennen is en een uitgestorven stad die zich onder de oppervlakte van de woestijn bevindt. In de wereld bevinden zich ook mysterieuze standbeelden en verstopte locaties die ieder een eigen verhaal meebrengen en iets vertellen over de tijd waarin je reist.
Het klinkt allemaal vrij vaag, maar dat is juist een van de krachtpunten van deze game waarin eigen interpretatie een grote rol vervuld.Thatsgamecompany wil namelijk met de game teruggaan naar de kern van het bestaan en wil spelers laten nadenken over de echte vragen van het leven. Wat nu precies zo’n ‘echte’ vraag is, moet je overigens zelf invullen. De ontwikkelaar probeert vooral zulke vragen op te roepen door de game minimalistisch te houden en je zo klein mogelijk te laten voelen als een tapijt in een ondenkbaar grote woestijn.
Inspiratie NASA-piloot
Jenova Chen, oprichter van Thatgamecompany, is op dit idee gekomen nadat hij een interview met een NASA-piloot las die driemaal in het heelal is geweest, maar nooit een voet op de maan heeft gezet. Vanuit zijn perspectief was de aarde gedegradeerd tot de grootte van een duim. “Dan pas komt het besef hoe klein wij eigenlijk zijn en hoe weinig we in feite voorstellen. Je gaat dan denken of er mi chien niet iets meer is”, aldus Chen. Maar zelfs al komt dit over als poeha, wanneer Thatgamecompany daadwerkelijk dit gevoel kan overbrengen, dan heeft het goud in handen.
Het draait in Journey om het gevoel en de sfeer, en daarom is de gameplay ook zeer minimalistisch. Op dit moment gebruikt de game slechts twee knoppen. Met de ‘calling’-knop kunnen verschillende kledingstukken en emblemen verzameld worden waarmee je kracht zal toenemen. Ook kun je met deze knop communiceren met medereizigers. Met de overige knop kun je simpelweg vliegen door het woestijnlandschap.
Woestijnsurfen
Overigens zullen de verzamelde kledingstukken - denk hierbij vooral aan stoffige tapijten - en verzamelde emblemen niet voor altijd zorgen dat je krachtiger bent en sneller door de woestijn kan reizen. De ontwikkelaar wilde een level-up systeem voorkomen waarin je na het verzamelen van genoeg spullen krachtiger kunt springen en langer kunt vliegen. Daarom kent Journey een systeem waarin je de kracht als het ware leent. Als je eenmaal de verzamelde krachten hebt gebruikt, zal de extra kracht weer afnemen en keer je terug naar je oude gedaante. Naast deze extra krachten is het ook mogelijk om surfend de woestijn te verkennen. In eerste instantie zou je alleen op een afdalende zandberg kunnen surfen, maar nu is het ook mogelijk om op vlakke stukken te surfen door zelf zandgolven te creëren.
Surfen is een leuke manier om jezelf voort te bewegen in de woestijn, maar vliegen blijft toch de leukste manier en daarbij is het handig om samen te werken met medereizigers. Het coöperatieve gedeelte gaat een belangrijke rol spelen en dat maakt de ervaring des te unieker. Door samen of in groepjes te reizen maak je elkaar sterker en kun je langer vliegen. Het minimalisme is overigens ook terug te vinden in de communicatie, want het is niet mogelijk om via headsets of een chat-functie met elkaar te praten. Slechts het ‘calling’-knopje zorgt voor een manier om in oervorm met elkaar te communiceren. Hoe dit precies in zijn werk zal gaan, is nog niet duidelijk, maar het idee past wel bij het karakter van Journey.
Ironie
De exclusieve PlayStation Network-titel zal ergens in 2011 verschijnen. Er zijn nog genoeg onbeantwoorde vragen, maar het is in ieder geval duidelijk dat ontwikkelaar Thatgamecompany met deze mysterieuze titel wederom aan een creatief project werkt. Journey lijkt een tijdelijke onttrekking aan het rappe tempo van ons leven te gaan worden. Het is een sneer naar de maatschappij die wordt gestuurd door technologie en macht. Ironisch is het wel dat Journey ook zelf volledig afhankelijk is van technologie.