De ontwikkelaar heeft zo goed en zo kwaad mogelijk proberen na te bootsen wat een DJ doet tijdens een set. Het principe van de game is dat je de zaal in de club voor je ziet en de mensen aan het dansen moet krijgen. In het midden van het scherm zie je een ‘tube’, die je naar de vier hoeken van je scherm kunt slepen met de Wiimote. Als je een hoek hebt geselecteerd, kun je tracks kiezen om te gaan mixen.
Beperkt mixen
Het mixen in de game lijkt op papier aardig op wat een DJ in de werkelijkheid doet. Je selecteert je platen voor het publiek, zet ze klaar om in te mixen en ondertu en zweep je het publiek op door effecten te gebruiken. Dit klinkt goed, maar er zijn een aantal grote beperkingen die roet in het eten gooien. Zo is het slechts mogelijk om een mix te maken van maximaal 8 seconden. Het enige dat je tijdens dit ‘mixen’ hoeft te doen is een schuifje van links naar rechts overhalen. Er komt weinig echte muziekkennis en kunde aan de pas. Het ‘beatmatchen’, twee platen precies gelijk laten lopen, is in de game ook erg simpel gemaakt. Je zet even heel kort door middel van een minigame de platen gelijk en ook hier hoef je nauwelijks moeite voor te doen. Het vergt vrijwel geen behendigheid en is erg simpel, wat zorgt voor weinig voldoening in het mixen van de platen.
Omdat enkel platen mixen nogal saai is, heb je ook de mogelijkheid om effecten en vocale stukken toe te voegen. Je hebt een keuze uit een tiental effecten en samples, die de muziek wat opleuken en je publiek tevreden moeten stellen. Terwijl je hiermee bezig bent, komen er nog een aantal minigames voorbij, bijvoorbeeld één waarin je een bepaalde houding aan moet nemen terwijl je de Wiimote en Nunchuck in een bepaalde positie houdt. Het dient eigenlijk enkel als opvulling en voegt maar weinig toe aan de game.
Zoals ook in andere muziekgames, is er de mogelijkheid te kiezen uit verschillende gamemodi, zoals Career Mode, Quick Play en Party Mode. In de carrièremodus begin je als een DJ die met slechte apparatuur op zijn zoldertje wat platen draait en werk je langzaam een weg naar de top. Om die top te bereiken, zul je heel wat mensen moeten entertainen met je DJ-kunsten tijdens je set. Vervolgens kun je met het geld dat je hebt verdiend met draaien nieuwe apparatuur kopen. Veel invloed lijkt het kopen van die apparatuur overigens niet te hebben en er zijn wat vreemde besli ingen genomen over wat die apparatuur nu eigenlijk doet in de game. Bepaalde effecten die je pas kunt gebruiken als je een dure mixer hebt gekocht zijn volstrekt logisch. Echter, complete nummers niet af kunnen spelen omdat je apparatuur niet voldoet aan de vereisten is pure onzin, en dient in deze game enkel om je een gevoel van vooruitgang te geven.
Geen boegeroep
Aspirant DJ’s die nog even willen oefenen en niet om kunnen gaan met de prestatiedruk in de club kunnen de partymodus raadplegen. In deze modus is het onmogelijk om te falen en de schaamte te ondervinden van het boegeroep van een vijfhonderd man tellende zaal. Je kunt alleen of met een paar vrienden in alle rust tracks draaien en af en toe wat effecten toevoegen om het wat leuker te laten klinken. Ook is het mogelijk om zelfgemaakte tracks uit de studiomodus te importeren en deze te mixen.
Er zitten in totaal 61 trancetracks in de game, van Armin van Buuren en artiesten met wie hij samenwerkt. De tracks zijn allemaal te plaatsen in het Trance- en Progre ive-genre en zijn geproduceerd door diverse artiesten. Onder andere Gareth Emery, Markus Schulz en Signum maken hun opwachting. Slechts 30 van deze 61 tracks zijn te gebruiken in de Career en Quick Play-modi. De andere 31 zijn alleen te gebruiken in de partymodus, wat een gemiste kans is, juist omdat onder deze 31 nummers enkele mooie tranceplaten zitten. De geluidskwaliteit van de tracks is echter hoog, wat voor gamers met een degelijke stereo-installatie goed nieuws is. Hetzelfde kan (nog) niet gezegd worden van de samples. Ze zijn van lage kwaliteit en het valt ook op dat er nog vrij weinig vocale samples beschikbaar zijn. Juist op dit punt kan de game natuurlijk nog verbeterd worden.
Hoewel de simpele gameplay voor toegankelijk zorgt die casual gamers moet trekken, is het vooralsnog moeilijk om echt in de feeststemming te komen met In The Mix. Boosdoener daarvoor is hoofdzakelijk het gebrek aan innoverende gameplay en de conce ies die de ontwikkelaar heeft gemaakt.