Imperial Glory speelt zich af aan het eind van 18e eeuw. In deze periode waren er in Europa vijf verschillende grote rijken, welke je in het spel ook kunt spelen. Je kunt kiezen uit Pruisen, Rusland, Groot-Brittannië, Frankrijk of Oostenrijk-Hongarije. Elk land heeft natuurlijk zijn eigen voor- en nadelen, die je kunt uitbuiten. Zo is Groot-Brittannië een eiland, wat het verdedigen een stuk makkelijker maakt. Het aanvallen van andere landen wordt hierdoor echter ook bemoeilijkt. Rusland ligt echter weer tegen de rand van Europa aan, maar voor dit land is het weer duurder om troepen te trainen. Zo heeft elk land zijn ding. Buiten de landen waaruit je kunt kiezen, zijn er zogenaamde neutrale landen, die wel een belangrijke rol tijdens het spel spelen, maar die je niet zelf kunt zijn. Ook ons eigen kikkerlandje is vertegenwoordigd onder de naam Batavia.
Na het uitkiezen van het gewenste land, begin je met het echte spel. Het eerste wat opvalt, is dat het spel zoveel op de moeder aller huge scale battles lijkt, Rome: Total War. De map waarop het turn-based gebeuren plaatsvindt, is net als in Rome: Total War opgedeeld in provincies. In je belangrijkste provincie, waar de hoofdstad van je rijk zich bevindt, kun je allerlei gebouwen uit de grond stampen. In de andere provincies kun je alleen maar gebouwen bouwen waarmee je de productie van grondstoffen kunt vergroten. Het aantal resources in Imperial Glory ligt hoger dan in Rome: Total War, waarmee dit spel onvermijdelijk mee vergeleken wordt. In Rome: Total War heb je alleen maar te maken met geld en mensen. In Imperial Glory zijn daar nog hout en voedsel bijgekomen.
Wat opvalt, is dat Imperial Glory veel diplomatieker is dan Rome: Total War. Vaak genoeg zul je bondgenootschappen sluiten met andere landen, om zo dat ene andere land te vernietigen. Ook handel speelt een grotere rol in Imperial Glory, waardoor je soms een beetje micromanagement krijgt. Het wordt echter niet zo ver doorgevoerd, dat het irritant wordt. Zo zul je bijvoorbeeld om te kunnen handelen met een ander land een Trade Post in de hoofdstad van je handelspartner moeten bouwen. Ook kun je een soort amba ade in een ander land bouwen, waardoor je, als je geluk hebt, je het land zonder oorlog over kunt nemen.
Natuurlijk is het belangrijkste punt in Imperial Glory het vechten. Verwacht in Imperial Glory, net als in Rome: Total War, grootschalige gevechten met duizende poppetjes tegelijk. Groot verschil is echter dat in de tijd dat Imperial Glory zich afspeelt, er gebruik werd gemaakt van bajonetten, geweren en kanonnen. Zo krijg je veel gevechten waarbij twee units op tien meter van elkaar elkander bestoken met geweervuur, wat behoorlijk wat slachtoffers eist.
Hierdoor krijg je mi chien niet zo het gevoel van enorme veldslagen, maar toch laten de gevechten een behoorlijk indruk achter.
In Imperial Glory kun je ook zelf zeeslagen voeren, door je schepen te sturen en de kanonnen aan boord te laten vuren. Ik kreeg echter de indruk dat dit nog niet helemaal goed afgewerkt was, vooral omdat mijn vloot nogal traag reageerde op mijn orders.
Grafisch gezien komt Imperial Glory niet echt in de buurt bij Rome: Total War. De models van je soldaten zijn van een stuk lagere kwaliteit en inzoomen kan niet tot je echt het gevoel hebt aan de veldslag mee te doen. De menu's en interface lijken rechtstreeks gekopieerd te zijn uit Rome: Total War, wat natuurlijk niet ten goede komt aan de originaliteit van het spel.
Aangezien het nog een preview versie was die wij speelden, zaten er nog behoorlijk wat bugs in het spel, zoals het plotseling terugspringen naar Windows en het niet reageren van de soldaten op mijn orders. Waarschijnlijk zal dit allemaal wel eruit gehaald zijn in de volledige versie. Het was echter al een behoorlijk afgewerkte versie die wij speelden. Of het spel in de buurt kan komen van het succes van Rome: Total War, is afwachten, maar duidelijk is dat Imperial Glory zeker geen slechte game is. Vooral de mensen die van de periode houden waarin het zich afspeelt zal Imperial Glory een verrijking zijn.