De modus laat zich eenvoudig uitleggen. In levels uit de singleplayer kun je elk willekeurig computerpersonage taggen en vervolgens omleggen met een wapen naar keuze. Hiermee wordt een contract opgesteld dat gedeeld kan worden met andere spelers over de wereld. Tot aan drie verschillende personages kunnen worden getagd en vermoord, waaraan je een aantal voorwaarden kunt koppelen. Het wapen is er daar één van. Leg politieagent A om met een mes, gebruik voor de tweede een buste en voor de derde een pianosnaar. Een andere voorwaarde is de volgorde waarin de moorden moeten plaatsvinden en ook is van belang via welke uitgang Agent 47 in de zelfgecreëerde mi ie moet ontsnappen. Dat voltooid? Dan is je contract klaar om gedeeld te worden met de wereld.
Als je contract online staat, is het aan anderen om te voldoen aan de voorwaarden die jij tijdens je eerste speelse ie hebt behaald. Dit is enigszins vergelijkbaar met Trials Evolutions: je level wordt gedeeld onder de voorwaarde dat je het zelf hebt gehaald. Hierdoor worden niet-haalbare mi ies geweerd, al voorkomt dit niet per se dat extreem simpele levels ook het wereldwijde web op geslingerd worden.
Nog wat twijfel
Zoals je ziet: een vrij eenvoudige opzet waarvan de waarde zich pas laat zien als de game lang en breed uit is. Pas dan weten we hoezeer je geprikkeld wordt om verschillende aanpakken uit te proberen en hoeveel meer diepgang er in de levels schuilgaat. Wie de video's van Hitman bekijkt, zal het waarschijnlijk opvallen dat sommige gesprekjes en gebeurteni en toch wat gespeeld of gescript overkomen. Dat soort dingen vallen direct op zodra je spelers de vrijheid geeft om de grenzen van het spel te verkennen. Daarom moet de modus zich ook gaan bewijzen op de langere termijn.
Zo weten we ook pas jaren nadien dat die rare broek van MC Hammer eigenlijk geniaal is, boybands oprecht kut zijn en Nicolas Cage sinds The Wicker Man absoluut niet meer stuk kan. En zo gaat het ook zijn met Contracts. Gaan mensen echt inventieve manieren opzoeken om verschillende mensen te taggen en om te leggen? En in hoeverre leent de game zich voor deze vorm van exploratie? Het aanklooien is zeker een aspect dat hoort bij Hitman, maar deze vorm van contentcreatie is toch nog een heel stukje moeilijker. We twijfelen nog over het aanbod.
