Sony heeft hard een 'eigen' game nodig die de gelederen uit het figuurlijke slob weet te trekken en het 'gat' na MotorStorm en Resistance: Fall of Man op weet te vullen. Om Heavenly Sword in de schijnwerpers te zetten was dan ook flink uitgepakt door een groot deel van de Europese pers uit te nodigen om in Londen presentaties over de game te geven. Belangrijker en intere anter was echter dat de ontwikkelaar ook met de bijna-af versie van de game was aangekomen, die met uitleg en achtergrondinformatie door een lid van het ontwikkelteam speelbaar was. Wij grepen de controller in handen en fluisteren heel, héél zachtjes de woorden 'system seller'.
Heavenly Sword is een hack and slash game die sterk leunt op de cinematische aanpak. Dit komt zowel in de graphics, het geluid maar ook in de gameplay naar voren. Aan de basis van de game staat het verhaal rondom het Heavenly Sword, een zwaard met extreme krachten. Het zwaard is in bezit van een clan die het edele metaal al eeuwen bewaart en beschermt tegen de gierigheid van de mensheid. Het Heavenly Sword heeft voor de persoon die het zwaard hanteert namelijk miserabele gevolgen: door het zwaard in handen te nemen druipt het leven langzaam uit je.
De profetie voorspelt dat de volgende zoon van de clanleider een heilig figuur zal zijn die het zwaard in de hand kan nemen zonder de nadelen te ondervinden. Het lot bepaalt echter anders en schenkt de vader geen zoon, maar een dochter genaamd 'Nariko'. Ondanks het geslacht van de nakomeling leidt de vader Nariko toch op tot strijder. Wanneer de kwaadaardige King Bohan, een rol gespeeld door de 'King of Motion Capture' Andy Serkis, de clan probeert te verdelgen, grijpt Nariko ondanks haar sterfelijkheid toch het zwaard in handen en staat de actie op het punt van beginnen.
Het Heavenly Sword geeft Nariko drie verschillende vechtstijlen: Speed Stance, Power Stance en Range Stance. De drie verschillende stijlen zijn ook de opties die je in de game hebt om vijanden mee te verslaan. In de Speed Stance kun je vijanden snel van je af slaan, maar is het moeilijk om direct veel schade aan te brengen. In plaats van één harde klap is het zaak om meerdere korte combo's achter elkaar te maken en op het juiste moment de aanval van de tegenstander te blocken en te counteren. De Power Stance, bedient door precies dezelfde knoppen alleen dan met de R1-knop ingedrukt, biedt soelaas als je de vijanden sneller om wilt leggen. Het probleem is echter dat de aanvallen minder snel verlopen, waardoor je geraakt kunt worden als je een aanval als het ware 'oplaadt'. De Range Stance ten slotte (nu met de L1-knop ingedrukt) is zeer efficiënt wanneer er meerdere tegenstanders om je heen staan en je even ruimte zoekt om een nieuwe aanval op te zetten.
Tijdens het spel wi el je continu van speelstijl. Het is bijvoorbeeld mogelijk om allereerst een groep vijanden van je af te slaan in de Range Stance, vervolgens in dezelfde combo door te gaan met een Power Stance om het geheel af te toeven met een snelle klap uit de Speed Stance. Het is opvallend hoe makkelijk je al spelende wi elt tu en de stijlen. Het indrukken van de knoppen gaat vrijwel automatisch en na een dik kwartier spelen weet je al ongeveer wat voor vechtstijl je dient te gebruiken om bepaalde vijanden te verslaan of jezelf uit bepaalde situaties te redden. De instapdrempel voor de game is daarmee behoorlijk laag, maar er zijn genoeg geavanceerde mogelijkheden die de game ook voor de hardcore gamer intere ant maakt. Zo kun je in het menuscherm alle combo's terugvinden en wordt de game in de moeilijkste stand lekker uitdagend, met name als er tien vijanden op je nek springen. Door de diversiteit in de gevechten blijft iedere aanvaring, nog los van de magnifieke levels en het opzwepende geluid, intere ant en voelt het niet als een herhaling om wéér zoveel vijanden te bevechten.
De gameplay van Heavenly Sword is een getransformeerde versie van God of War, maar dan in de positieve zin. Allereerst is Nariko een gaaf personage, dat met haar rode wapperende haren, elegante verschijning en intere ante karakter de game flair geeft. Ten tweede spelen de gevechten niet alleen heel lekker, maar ziet alles er ook nog eens enorm gaaf uit. Het team van Ninja Theory is helemaal los gegaan op de animaties, met schoppende bewegingen die nekken breken tot het hanteren van het zwaard zoals we dit haast nog niet eerder gezien hebben. Alle combo's worden vloeiend tot één geheel glad gestreken, waardoor je niet het gevoel hebt dat er simpelweg wat acties aan elkaar geregen zijn. En daarmee komen we op één van de ijzersterke punten van Heavenly Sword: het audiovisuele vlak.
De term 'Hemels' in de titel van de game is helemaal terecht. Ninja Theory weet weer een stukje meer uit de PlayStation 3 te persen en tovert ons een sprookjesachtige wereld voor, waarin de meest vreemde creaturen huishouden en alleen het mooiste goed genoeg is. Het gevoel van een grote, levendige wereld wordt met name gerealiseerd door slim camerawerk. Want wat heb je aan een gigantisch mooie omgeving als de speler zich toch enkel op de actie op het scherm richt? Een voorbeeld van dergelijk camerawerk is wanneer je na een reeks vijanden verslagen te hebben een immens grote trap op moet lopen naar een hoger gelegen tempel. De camera begint vanaf de schouder van Nariko uit te zoomen als je de trap op loopt en terwijl je nog steeds de controle over Nariko hebt, vergaap je je aan de wereld die achter de tempel langzaam tevoorschijn komt. Watervallen, andere tempels, bosrijke gebieden en standbeelden gloren aan de horizon. Op de achtergrond schuift het volume van de oosters klinkende soundtrack omhoog. Je waant je in iets groots! Op zo'n moment krijg je het gevoel niet enkel een personage te besturen, maar deel uit te maken van een veel groter geheel. De game wordt episch.
Het bijna uiteindelijke shot als je de trap op loopt
Een andere manier waarop de speelwereld tot leven komt is door het feit dat de omgeving volledig interactief is en je met bijna alles dat op je pad komt kunt smijten. Tafels, pompoenen, vijanden, niets is te gek. Dit brengt ons meteen op één van de geinige opties in het spel: de lange afstandswapens. Gedurende de game krijg je onder andere een pijl en boog met geflambeerde pijlen en een rocket launcher-achtig wapen in handen. Wanneer je zulke wapens in handen hebt biedt de game twee mogelijkheden. Allereerst kun je simpelweg schieten en gokken waar de pijl of raket landt. Dit gaat lekker snel en geeft bij rake schoten veel voldoening. Intere anter is echter de pijl of raket zelf te besturen via de SIXAXIS-besturing.
Ja, je hoort het goed: hij zit er weer in, maar dit keer als écht een toegevoegde waarde. Wanneer je de X-knop inhoudt als je schiet, krijg je in bullet-time de besturing over het object dat je afvuurt. Door de controller de goede kant op de kantelen kun je de richting bepalen, bijvoorbeeld naar de sluipschutter die jou vanuit een toren probeert te bestoken. Eindelijk had ik eens het gevoel dat de SIXAXIS er niet puur voor de gein inzit, maar het ook leuk is en meerwaarde biedt ten opzichte van een normale besturing. Natuurlijk, Ninja Theory had er ook voor kunnen kiezen om de projectielen te laten besturen met de pookjes, maar de keuze voor de SIXAXIS-besturing verhoogt de immersie significant. De SIXAXIS-besturing wordt eveneens gebruikt in sommige puzzels, waarin je bijvoorbeeld met een opgepakt schild tegen een gong aan moet gooien om een deur te openen, en bij speciale 'turret actie', zoals het tegenhouden van stromen vijanden bij een bestormen van een verdedigingsmuur.
Een ander sterk punt van Heavenly Sword is de manier waarop de game z'n 'snelheid' houdt. Nu klinkt dit vrij abstract, maar is het te expliciteren door een simpel voorbeeldje. Op een gegeven moment vecht je tegen één van de belangrijke figuren uit het verhaal, de rechterhand van King Bohan. Na een reeks hulptroepen van de eindbaas verslagen te hebben, komt hij zelf ten tonele en ga je één-tegen-één het gevecht aan. Je zoekt z'n zwakke punten, wacht op het juiste moment en deelt vervolgens de klappen uit. Tot nu toe niet speciaals, maar de manier waarop het einde van het gevecht in elkaar zit is kenmerkend voor Heavenly Sword. De eindbaas lijkt bijna dood, maar in plaats van een laatste klap te ontvangen, vlucht hij en moet je in een minigame achter hem aan.
De minigame is het uit God of War bekende drukken op de juist knoppen op het juiste moment. Je volgt de eindbaas en als je alles goed doet kun je hem in de lucht, hij vlucht via en muur naar boven, met een waanzinwekkend gave beweging de das om doen. Lukt het je echter niet, dan ben je niet game-over, maar val je met z'n tweeën naar beneden, krijgt de eindbaas weer wat leven en mag je het nog een keer proberen. De optie is zo goed omdat je in plaats van wéér het level opnieuw te starten in de 'flow' van het spel blijft. De game zit boordevol met dit soort slimmigheidjes en hoewel het de game niet maakt of kraakt, is het goed om te zien dat er door de ontwikkelaar buiten het bestaande game-over dogma gedacht wordt.
Sony zelf legt bij de promotie van Heavenly Sword veel nadruk op de Hollywood-stijl die naar de gamesindustrie getrokken wordt. De belichaming daarvan is Andy Serkis, die voor de game de regie kreeg over de cast aan acteurs voor de tu enfilmpjes. Eén van de visuele hoogtepuntjes van Heavenly Sword is namelijk hoe men om is gegaan met het neerzetten van de personages en dan vooral het tonen van hun gezichtsanimaties. In de WETA-studio in Wellington, waar ook Gollum voor Lord of the Rings tot leven is gekomen, heeft Sony onder leiding van Andy Serkis alle figuren gemotioncaptured. Door meer dan 90 'bolletjes' op het gezicht te planten is Sony in staat geweest ieder klein detail in het gezicht te digitaliseren, met als gevolg dat de emotionele uitdrukkingen van de personages er in de game er bijzonder goed uit zien. Verwacht binnenkort meer informatie over de motion capturing, daar we ook enkele figuren uit de game geïnterviewd hebben, waaronder Andy Serkis zelf.
Heavenly Sword is de shit, zo simpel ligt het. De game bevat een heerlijk vechtsysteem, ziet er onwijs goed uit en kent een verhaal dat je de acht tot twaalf uur die de game duurt blijft boeien. Tel daar de toegevoegde waarde van de SIXAXIS-besturing, het slimme camerawerk en een heerlijk soepele gameplay bij op en je hebt één van de toppers voor de PlayStation 3 van dit najaar. Na mijn speelse ie kan ik in ieder geval niet meer wachten totdat ik Nariko voor lange tijd onder m'n vingers kan krijgen. Gelukkig is het wachten niet lang meer: de game komt al in september uit. Hemelsch!