Halo: The Master Chief Collection (hands-on) | Gamer.nl

Halo: The Master Chief Collection (hands-on) | Gamer.nl

PC REVIEW - Als je gevraagd wordt om een Nederlandse gamedeveloper te noemen, zal je vermoedelijk Killzone-ontwikkelaar Guerrilla Games noemen. Toch zijn er inmiddels ook talloze andere, kleinere studios die fraaie (indie)games hebben uitgebracht. Zo brachten de afgelopen jaren ons onder andere Reus van Abbey Games, Awesomenauts van Ronimo Games en Luftrausers van Vlambeer. Met regelmaat komen er dus kwalitatief degelijke titel van Nederlandse bodem. Nieuw in dit rijtje is Amulware, dat debuteert met Roche Fusion.

Spin-offs en prequels worden voor het gemak achterwege gelaten. Halo: Reach en Halo 3: ODST zijn dus niet inbegrepen, maar Halo: Combat Evolved, Halo 2, Halo 3 en Halo 4 zijn wel stevig onder handen genomen. Het derde en vierde deel verschenen al op de Xbox 360 en hebben vooral een behoorlijk upgrade gekregen. De aanpa ingen zijn enkel cosmetisch, maar Halo 3 kan zich met betere lichteffecten en een hogere framerate bijna meten met games die speciaal voor de huidige generatie consoles zijn gemaakt.

Halo: The Master Chief Collection

Bungie’s meesterwerken

Er zijn kleine dingen die verraden dat dit een game is van meer dan zeven jaar oud. Zo zijn de gezichtsanimaties in het begin van Halo 3 nog steeds net zo slecht als toen. Wat gameplay betreft is er niets veranderd en dat is maar goed ook, want in veel opzichten zijn de Halo’s gemaakt door Bungie nog steeds ongeëvenaard.

Terwijl Halo 3 en 4 er met een kleine oppoetsbeurt er weer mee door kunnen zijn Halo: Combat Evolved en Halo 2 steviger onder handen genomen. In 2011 kreeg het eerste deel al een soortgelijke behandeling met de Anniversary Edition. Door select in te drukken kon hierin gewi eld worden tu en de originele graphics en de nieuwe grafische stijl die wat beter door de moderne beugel kan.

Halo 2 hanteert in The Master Chief Collection hetzelfde idee. Met een druk op de knop wi el je nu tu en de beelden uit Halo 2 uit 2004 en Halo 2 uit 2014. In tegenstelling tot op de Xbox 360 komen er geen laadtijden bij kijken en is de wi eling tu en de twee stijlen zo goed als onmiddellijk. Ook geluidseffecten veranderen mee, waardoor het geplop van een machinegeweer ineens veranderd in luid geknal.

Wi elen tu en de verschillende grafische stijlen is leuk en het is bovendien grappig om te zien hoe kaal de levels tien jaar geleden eigenlijk oogden. Het valt alleen niet te ontkennen dat iemand die geen nostalgische gevoelens koestert, weinig reden heeft om veel van deze functie gebruik te maken.

Halo: The Master Chief Collection

Cliffhangers en multiplayer

Hoewel het stuk van Cairo Station dat getoond werd er duidelijk beter uitzag dan voorheen, is de campaign van Halo 2 nou niet bepaald het meest geliefde gedeelte van de game. De wel heel erg abrupte cliffhanger van deel twee, die bij veel gamers destijds een slechte smaak naliet, wordt in The Master Chief Collection gelukkig goedgemaakt. Na het uitspelen van het tweede deel kun je meteen het gevecht afmaken in het vervolg. Het is echter vooral de multiplayer van Halo 2 die voor veel gamers nog steeds op ongekende hoogte staat.

Dat deze multiplayer in al zijn glorie weer hersteld is in The Master Chief Collection, is daarom een feestje waard. Sinds de servers van de originele game in 2010 offline zijn gehaald, is er een gapend Halo-gat dat alleen door Halo 2 gevuld kan worden. De graphics zijn voor een aantal maps flink onder handen genomen, maar voor de rest is het eigenlijk weer die oude vertrouwde online-modus van Halo 2.

Zanzibar is echt zo’n legendarische map die in HD niets van zijn kracht heeft verloren. Rood versus blauw spelen op deze locatie en maps zoals Lockout is nog steeds heel erg leuk al zal het voor de moderne gamer mi chien wat basic aanvoelen.

Halo: The Master Chief Collection

(Niet) voor de die-hards

Zoveel oude bekende locaties bezoeken, maar dan in hogere kwaliteit, is erg tof, maar het is wel een beetje zuur dat niet iedere map van toen een nieuw likje verf heeft gekregen. Mi chien worden deze maps later nog verkocht als dlc, maar wil je alles spelen dat Halo 2 destijds te bieden had dan zul je het toch echt met die oude stijl moeten doen. Het zijn waarschijnlijk toch de die-hards die daar het meeste naar uitkijken en die kunnen waarschijnlijk de wat mindere grafische pracht wel door de vingers zien.

Deze spelers zullen waarschijnlijk minder blij zijn met het effect die de hogere framerate heeft op hun favoriete bugs en glitches. Deze foutjes in de game werden uiteindelijk belangrijke onderdelen van de multiplayer die alleen de beste spelers in hun voordeel konden gebruiken. In deze remake zouden ze per ongeluk of mi chien wel met opzet verloren kunnen gaan. De nieuwe ontwikkelaar, 343 Studios, doet ongetwijfeld zijn best om alles hetzelfde te laten, maar hoeveel er intact is gebleven van Halo 2’s genialiteit zullen de topspelers toch echt zelf moeten ontdekken.

Halo: The Master Chief Collection lijkt in ieder geval een andere groep wel zonder al te veel moeite tevreden te kunnen stellen. Voor gamers die nog nooit Halo hebben gespeeld gaat 14 november de dag worden om kennis te maken met Master Chief’s saga.


Artikel als favoriet toevoegen
Deel dit artikel

Aanbevolen voor jou