Zoals bekend speel je in Halo 5: Guardians niet alleen met de Master Chief, maar ook met Spartan Jameson Locke . Het verhaal is simpel: na de gebeurteni en in Halo 4 is Spartan 117 op de vlucht geslagen met drie van zijn oude Spartan-maatjes, te weten Linda, Frederic en Kelly. Zij zijn voor het eerst in een Halo-game verwerkt, want ze worden tot dusver enkel beschreven in de extended fiction. Het is juist aan Spartan Jameson Locke om de Chief op te sporen, wat ook hij doet met drie teamgenoten: Buck, Vale en Tanaka.
Je speelt zowel met Locke als met de Master Chief, en als twist op die twist is Halo 5 de eerste Halo-game waarin je teamgenoten daadwerkelijk een belangrijke rol spelen. Dat uit zich op verschillende manieren. Allereerst verhalend: in Halo 5 worden mi ies tu en de twee teams met Locke en de Chief constant afgewi eld. Locke zit Chief op de hielen, terwijl Chief zijn eigen strijd voert.
Hoe of wat, dat wil 343 ons nog niet meegeven, maar het is overduidelijk dat die wi elwerking een belangrijke spil in het verhaal wordt en de twee teams een veelvoud aan uiteenlopende locaties aandoen. Denk daarbij aan de wereld van de Forerunners, maar ook aan die van de Covenant en zelfs de aarde.
Epos
Het verhaal en het universum zijn juist wat wij zo aan Halo waarderen en waarom wij denken dat Halo 5 weer een intere ante kijk op het canon kan geven. Laten we voorop stellen dat tijdens de demo meermaals blijkt dat 343 Industries goed weet wat het Halo-universum en diegenen die het invullen zo tof maken. Ons wordt de allereerste mi ie die je speelt als Master Chief getoond. Samen met zijn teamgenoten doet hij een verlaten ruimtelaboratorium aan om informatie te winnen.
De demo begint met een werkelijk weergaloos tu enfilmpje. Zonder met elkaar te praten verlaat het viertal het ruimteschip. Ze ontwijken kometen met hun thrusters en vliegen naar het gigantische lab. Achter een raam aan de zijkant van het schip zien ze enkele Covenant staan. De vier Spartans schieten in perfecte harmonie op het glas, vliegen al trappend door het raam de kamer binnen en kijken in een mum van tijd in complete stilstand naar de Covenant, die hen omringt.
Nog altijd hebben de vier Spartans geen woord tegen elkaar gezegd en blijven ze in SWAT-houding voor zich uit staren. Als de Covenant op het viertal afrent, worden de kleurrijke ruimtewezens door het kapotte raam de kamer uitgezogen vanwege het drukverschil. De Spartans hebben daar complete maling aan en blijven staan door op nonchalante wijze hun thrusters te gebruiken.
De laatste Elite in de kamer grijpt zijn kans, trekt zijn zwaard en rent op de Master Chief af, die nog altijd geen vin verroert. Net voordat hij Chief kan slaan, vliegt ook de Elite door het raam naar buiten. Als de kamer leeg is, komen de Spartans voor het eerst in beweging. Ze grijpen naar hun geweren. ‘Lets move’, introduceert Master Chief emotieloos het eerste stukje dialoog.
Kijk, dat is het soort tu enfilmpje waardoor Halo zich een sciencefiction-epos noemen mag.
Groots
Hoewel de vergelijking met Call of Duty voor de multiplayermodus nauwelijks opgaat (ook al lijken sommige media en critici die al te graag te willen maken), is het wél waar dat Halo 5 een stuk sneller is dan deeltje 4. In de singleplayer merken we daar echter heel weinig van. De actie is niet bijster snel, maar wel uitgebreid. De Chief gebruikt zijn thrusters bijvoorbeeld om door een muur te beuken, om vervolgens met een air stomp op een drietal onwetende grunts te landen.
Wat ons opvalt, is dat de omgevingen in dit level véél groter zijn dan in Halo 4. In de presentatie doorloopt het team van Chief (Blue Team) een grote hal in het laboratorium. Aan de rechterkant van de hal lopen onze drie teamgenoten, die al knallend met hun battle rifles en een shotgun een handjevol Elites uitschakelen. Aan de linkerkant van de map loopt de Master Chief, die omhoog is geklommen met een DMR en vanuit daar sluipschutters omlegt aan het einde van de hal. Zonder in te zoomen zijn de teamgenoten en met name de snipers moeilijk zichtbaar, wat veel zegt over de grootte van de hal waarin we lopen.
Nee hoor, dit is een van de kleinste maps in de singleplayer
We vragen een ontwikkelaar van 343 of het toeval is dat deze omgeving zo groot is. Is dit level gekozen om het contrast met de grote levels in Halo 4 te benadrukken? Zijn antwoord is beter dan het beste antwoord waar we op konden hopen. “Nee hoor, dit is een van de kleinste maps in de singleplayer.”
Pas net begonnen
Speel je niet in de drop-in-drop-out-coöp, dan worden je teamgenoten bestuurd door de kunstmatige intelligentie. Die valt tijdens de presentatie niet door de mand. Teamgenoten werken samen om de Covenant uit te schakelen en roepen meermaals wat ze aan het doen zijn. Je kunt ze daarnaast commando’s geven, variërend van ‘pak die shotgun op’ tot ‘val die tegenstander aan’. Dat is dan ook de reden dat de andere leden van het Fireteam aan de andere kant van de hal lopen, want net voordat de Chief omhoog klimt, geeft hij zijn teamgenoten het commando om die kant van de map op te lopen.
Het spectrum aan commando’s is naar alle waarschijnlijkheid niet heel breed en we weten niet in hoeverre we alle commando’s willen gebruiken, maar ze lijken absoluut te zorgen voor een intere ante teamdynamiek. In de demo eindigt Chief echter solerend, als hij van een brug kukelt na een gescripte aanvaring met een Hunter. Hij krabbelt op en loopt richting het licht, waar hij Cortana ziet. Opeens komt er een gigantisch gestalte uit de grond omhoog. De demo is afgelopen, maar voor ons voelt het alsof Halo 5 pas net begonnen is.
Halo 5: Guardians verschijnt op 27 oktober voor Xbox One.