Zoals iedere MMO kent ook Guild Wars 2 verschillende fases. Je begint met een nieuw gemaakt personage en bouwt rustig zijn persoonlijkheid op. Uren zwoegen later zie je dat zijn level behoorlijk gegroeid is. De vijanden zijn meegegroeid en ook de omgevingen zijn groter geworden. En heb je dan even geen zin meer in weer een volgende quest, dan kun je ook een stel medespelers de pan in hakken. Op de Gamescom zagen wij al deze momenten ook in Guild Wars 2 voorbij komen.
IJzeren begin
Het maken van een personage in Guild Wars 2 komt grotendeels neer op een hoop keuzes. Eerst moet je kiezen tu en de vijf verschillende ra en, vervolgens kan je het uiterlijk van je geselecteerde ras tot in de puntjes verzorgen, waarbij je zelfs de kleurenset van de kleding kunt aanpa en. Daarna zijn er een achttal beroepen om tu en te kiezen en tot slot stelt de game een aantal vragen die je precieze beginsituatie bepalen. Zo wordt ons bij het Charr-personage dat we gedemonstreerd krijgen gevraagd welke van drie legioenen het beste bij hem past en moeten we zelfs zijn beste vriend uit een klein lijstje kiezen. Keuzes die in ieder geval het begin van Guild Wars 2 zullen veranderen.
De Charr die wij tijdens de demonstratie volgen, besluit als Engineer voor het IJzeren Legioen te vechten en voor we het weten staat hij de spoken van in de eerste Guild Wars verslagen mensen te doden. De Charr hakt er op los en meteen valt op dat de actie in Guild Wars 2 dynamischer is dan we van de meeste MMO-games gewend zijn. Zo kun je aanvallen ontwijken en zien de animaties er in vergelijking met de concurrentie vloeiender uit. Na het verslaan van enkele spoken verdient de Charr zijn eerste skill. Skills zijn in Guild Wars 2 gebonden aan wapens en worden na kort gebruik hiervan geleidelijk vrijgespeeld. Het eerste gedeelte van de demo eindigt als hij samen met een aantal andere spelers, die toevallig op dezelfde plek zijn, een gigantisch spook naar het einde van de tunnel stuurt. Het avontuur van deze Charr kan beginnen, wij moeten verder.
Draak in het moeras
We vervolgen onze demonstratie met een level 56 Asura, een klein groen mannetje dat in zijn beroep als Guardian wi elt tu en een hamer en magische spreuken. Het nieuwe personage bevindt zich op een strand, maar omdat er een spookschip in het water ligt, is er geen tijd om daarvan te genieten. Gelukkig staan er enkele kanonnen op het strand, die gebruikt kunnen worden om het schip te beschieten. Lieer bekijken we het van dichtbij en gelukkig duikt de Asura het water in. Het vormt een mooie gelegenheid om de onderwatergevechten te bekijken. Hij verwi elt van wapenset naar onder andere een drietand en dankzij een zuurstofmasker kan het personage schijnbaar oneindig in het blauwe zeewater verblijven, vergezeld door alle monsters die zich boven en onder hem bevinden.
Zelfs met oneindig veel zuurstof kunnen we niet lang onderwater blijven, want de ontwikkelaar transporteert de Asura om een van de belangrijkste elementen van de game te tonen: de dynamische events, mi ies die gewoon beginnen waaraan spelers die toevallig in de buurt zijn aan mee kunnen doen. Dat komt goed naar voren als we aankomen in een ogenschijnlijk verlaten moeras. Ogenschijnlijk, omdat we in het water al snel een stel gigantische vinnen zien uitsteken. Ze blijken van een skeletachtige draak te zijn, die soepel uit het water komt en een kort rondje boven ons hoofd vliegt, alvorens zijn deel van het moeras te claimen.
Samen met alle spelers die zich in de omgeving bevinden, besluit de Asura het metershoge monster te doden. Eerst slaat hij met zijn bijl lustig op het beest in, maar uiteindelijk doet ook hij een stapje terug om het van een grotere afstand te proberen. Aan de rand van het moeras staan enkele lasers bediend door andere spelers. In plaats van de draak direct aan te vallen, besluit de Asura de spelers die de lasers bedienen te beschermen tegen hordes aan door het monster opgeroepen ondoden. Een gevecht van een goede vijf minuten volgt en uiteindelijk lukt het de groep om het benige gedrocht te vellen. Een grote schatkist verschijnt in het moeras en iedereen die ook maar een procent schade heeft gedaan tijdens het gevecht deelt mee in de ervaringspunten. Samenwerken met een groep vreemdelingen is immers alleen leuk als niemand in zijn eentje met de eer strijkt.
Mano-a-mano
Tot slot krijgen we een korte blik op de opzet van de player vs player-gevechten. Het laatste personage, ditmaal van het nieuwe Sylvari-ras, bevindt zich in een hal vol andere krijgers. Als ze deze aanspreekt, verschijnt er een lijst met mogelijke servers, die meer doet denken aan de multiplayer van een shooter dan aan een MMO. Nadat een kaart is gekozen zien we de Sylvari terug in een klein dorpje. Het doel van deze PvP-arena is om alle controlepunten verspreid door de omgeving bezet te houden. Hierbij kunnen spelers het niet alleen direct tegen elkaar opnemen, maar ook gebruik maken van enkele katapulten. Deze kunnen naast tegenstanders uitschakelen ook een deel van de omgeving wegvagen. Helaas blijft de server leeg en krijgen we niet te zien hoe deze strijd eruit zou moeten zien.
Het blijft moeilijk om met grofweg drie kwartier een MMO-game te beoordelen. Maar de verschillende fases van Guild Wars 2 die we hebben gezien smaken allemaal naar meer. De game ziet er fantastisch uit en als je dan nagaat dat de MMO zijn spelers niet vraagt om een maandelijkse bijdrage, dan kunnen niet anders dan opnieuw positief verrast zijn. Guild Wars 2 zou wel eens een van de belangrijkste games van zijn genre kunnen worden.
