Tijdens onze speelse ie is gelijk duidelijk dat dit Game & Wario is en geen WarioWare U. Het concept van minigames op het bord van de speler gooien, die vervolgens binnen een paar seconden moet uitvogelen wat hij moet doen, om vervolgens zo snel mogelijk de game te completeren, is overboord gegooid. Het heeft plaats gemaakt voor het enigszins voorspelbare geheel van een minigame selecteren en die een paar minuten lang spelen.
Shutter & Fruit
In de versie die we voorgeschoteld krijgen, kunnen vier minigames gespeeld worden. Elk van de spelletjes gebruikt de Wii U-gamepad op zijn eigen manier. In Shutter, een spel waarin je aan de slag gaat als paparrazo van criminelen, moet je de gamepad omhooghouden en richten op het scherm. De gamepad verandert zo in een digitale camera, waarmee je binnen enkele minuten vijf criminelen moet opsporen. Het gebruik van de gamepad als camera werkt na enkele pogingen vrij goed. Het spel zelf is echter zo simpel dat de verveling al snel toeslaat.
Een vergelijkbaar zoekconcept is te vinden in Fruit. In dit spel heeft één iemand de gamepad en moet die persoon ongezien fruit stelen door handig op te gaan in het publiek. De andere spelers zien alleen het televisiescherm en moeten uitvinden wie de boosdoener is. Op zich is er weinig mis met het concept, maar een se ie duurt een paar minuten en wordt hierdoor snel gezapig. Jongeren zullen het saai vinden en kinderen mi en wellicht het geduld om geconcentreerd te blijven. Kortere se ies met meer actie zouden wat meer chaos en persoonlijkheid aan het spel kunnen geven.
Arrow & Ski
De andere twee getoonde spellen zijn meer actie-georienteerd. In Ski zoef je op twee latten van een berg af en beweeg je de gamepad om te sturen. Het is een bekend concept voor mensen die andere bewegingsgames hebben gespeeld, maar mist de fine e en kwaliteit die echte snowboardgames hebben. Arrow is daarentegen een spel dat niet alleen doet denken aan WarioWare, maar ook nog eens leuk gebruikmaakt van de gamepad. Door de gamepad te richten op de televisie en tegelijkertijd pijlen over je scherm te sliden, moet je grote groepen tegenstanders zien weg te houden. Al snel ontaardt dat in een chaos met explosies en paniek. Het waren dan ook dergelijke elementen die een spel als WarioWare zo goed maakten. Arrow is verder nog steeds ongepolijst en weinig hoogstaand, maar is wel enorm leuk om te doen en biedt een vorm van uitdaging. Bovendien had het spel iets dat in de buurt kwam van een smoel. Waar vooral Shutter en Fruit aanvoelden als klinische demo’s, gaf Arrow tenminste nog het idee dat er is nagedacht over wat het spel moet uitstralen.
Wat Game & Wario tot nu toe liet zien, is dat de gamepad uitstekend werkt en ruimte biedt voor hele leuke concepten. Wat Game & Wario echter niet toont, is waarom dit spel je geld waard is. Hoewel de gespeelde minigames alle gemakkelijk op te pakken zijn en ieder een glimlach op zijn of haar mond doen toveren, bieden ze weinig diepgang en persoonlijkheid. Het is dus te hopen dat Nintendo behalve het vinden van leuke spelconcepten, ook nog tijd weet te vinden om de verpakking er omheen aantrekkelijk te maken en zo het spel pit te geven. Met andere woorden: geef Wario de ruimte om eens goed tegen deze brave spelletjes aan te schoppen en er zo een lekker fout partyspel van te maken.
