In de tijd dat 16-bit consoles ons nog dagelijks overrompelden met denieuwste games, was een bepaald genre beduidend populairder dan derest. Het was de 2D platformer. Haast elke ontwikkelaar leek wel eengoede reden te hebben om één of andere saaie platformheld tot leven teroepen en anders vonden ze wel een gare licentie om op hun gezichtslozespel te plakken. Tegenwoordig is het de shooter die van deze aandacht'geniet'. Logischerwijs komt het genre bij velen al de keel uit, al kaneen echt goede game de liefhebbers nog steeds bekoren. Voorwaarde ismeestal wel dat het spel in kwestie iets unieks te bieden heeft.
Kaos Studios, de ontwikkelaar achter de Battlefield-mod Desert Combat,hoopt met Frontlines: Fuel of War dat unieke aspect te hebben gevonden. Zoalsde naam van de game al aangeeft draait het allemaal om de frontlinie.Daar speelt alle actie zich af en daar verover jij met je team van soldatenverschillende controlepunten op een zelf gekozen volgorde. Heb jedat gedaan, dan verschuift de linie zich in jouw voordeel en heb je alshet ware een gedeelte van de map veroverd. In de onlinemultiplayer levert dit wellicht een geweldig tactische strijd op (watmij gezien de ervaring van de ontwikkelaar niets zou verbazen), maar opmoment van schrijven mocht ik daar nog niet mee aan de slag.
In de singleplayer modus is het verschuiven van de linie gewoon eenmanier om nieuwe gedeeltes van een level vrij te spelen. Dat dit niettegen valt, zegt alles over de kwaliteit van de gameplay in Frontlines.Die is namelijk hoog: het speelt gewoon enorm lekker weg. Alhoewel jede gameplay zo tactisch kunt maken als je zelf wilt (je kan metverschillende kla en aan de slag en gebruik maken van o.a. luchtondersteuning), kun je Frontlines net zo goed als een arcade-shooterbeschouwen. Het maakt niet uit hoe je wil spelen; het kan op je eigentempo en op je eigen manier.
Het verhaal dat als achtergrond fungeert voor al die grootschaligegevechten in gevarieerde omgevingen (daarover later meer), prikkeldemijn fantasie. In een fictieve nabije toekomst zijn de wereldwijdebrandstofvoorraden uitgeput en om de resterende stoffen op te eisen hebbenChina en Rusland een verbond gesloten. De rest van de wereld kannatuurlijk niet achter blijven, dus de VS en Europa vormen ook eenpact. Twee gigantische machten dus en je mag zelf kiezen aan welke kantje staat.
Wat volgt zijn gevechten te voet of in voertuigen, gesitueerd in een gevarieerdaanbod aan levels. Van een bosrijk gebied in de bergen ga je naar eenkaal industrieel landschap met grote fabrieken op de achtergrond. Opeen gegeven moment reed ik met een tank door het verwoeste, verlatencentrum van een wereldstad en het moet gezegd worden: Frontlines weetde juiste sfeer neer te zetten en de speler mee te trekken naar dezefictieve toekomst. Dit komt ook door de graphics, die niet erg hun bestdoen zo fotorealistisch mogelijk te ogen, maar juist hun eigen stijlhebben waar vooral de kleuren goed tot hun recht komen. De spelwereldis hierdoor erg consistent, zodat nergens de illusie doorboken wordt.
Qua variatie en op grafisch vlak is Frontlines dus in orde engelukkig is ook de gameplay solide. Zoals gezegd kreeg ik niet hetgevoel echt iets revolutionairs te beleven, maar ik werd wel menig keerverrast door elementen die tezamen voor een heerlijke speelervaringzullen zorgen. De terugslag van krachtige geweren, het gemak waarmee jeonder andere een tank en een helikopter bestuurt, het puin waarachterde tegenstander schuilt en dat volledig kapot geschoten kan worden: hetkomt allemaal samen en bracht een grote glimlach op mijn gezicht.
Wel uniek (of in ieder geval in geen andere game zo goed uitgewerkt) ishet gebruik van drones. Deze mini-voertuigen vind je onderweg en je kanze als een wapen afschieten. Vanaf dat moment neem je de controle overde drone over en vlieg of rijd je ermee naar de vijand. Vervolgensblaas je ze bijvoorbeeld op. Dit brengt enige tactiek met zich mee,want je moet je personage wel verschuilen voor vijandelijk vuur, maarje mag ook niet te van de drone verwijderd zijn. Anders verlies je namelijk contactmet het apparaat.
Tijdens mijn speelse ie bekroop mij menig maal het gevoel dat desingleplayer mode van Frontlines al zo goed als af is. De besturingwerkt vloeiend, er zijn grafisch geen rariteiten te bekennen en ookvastlopers waren uit den boze. Laten we eerlijk zijn: vooral demultiplayer zal laten zien of deze game een nieuwe topper in het genreis, maar dat er zoveel aandacht is besteed aan de singleplayer is alheel wat waard. Het is puur plezier, maar het maakte mij vooralhongerig naar de multiplayer. Is die in orde, dan zal Frontlines eenindrukwekkend totaalpakket zijn waar menig console- of PC-gamer graagmee aan de slag zal gaan.