De toevoeging van het weersysteem is de meest in het oog springende verandering. Gedurende races kan het plots gaan regenen, waardoor het wegdek langzaam transformeert in een glibberig parkoers. Volgens de ontwikkelaar gebeurt dit ook op een geloofwaardige manier. Straten staan niet binnen ettelijke seconden blank, maar er vormen zich pla en en pas na langere tijd heb je te maken met een spekgladde ondergrond. Bij kinderkopjes sijpelt het water eerst nog weg en vult het eerst de spleten voordat je banden echt verzuipen. Tijdens een eerste paar virtuele kilometers viel deze bewering lastig te toetsen. Op een gezette tijd begon een ware stortbui en was het al snel een verduveld lastig klusje om de ronkende bolides niet te misbruiken als botsautootjes. Wel viel ons al een ander natuurverschijnsel op; een regenboog. Deze worden op basis van jouw positie en de gevallen regen berekend, dus het is voor iedere speler op ieder moment aan de weergoden of je de kleurrijke hemelversiering gaat zien.
Forza Horizon 2 doet er alles aan om je te laten genieten van de omgevingen waar je doorheen toert. De lead designer is afkomstig van Rockstar North en daar is 'open wereld' er met de paplepel in gegoten. Dat zie je direct terug in Horizon 2, dat je op de juiste momenten de vrijheid geeft om net even je eigen weg te kiezen, in plaats van de letterlijk gebaande paden te nemen. Gedurende onze race konden we prachtig door ontluikende druivenstruiken scheuren, hooibalen ontwijken en krakkemikkige hekjes testen op hun gebrek aan duurzaamheid. Het voelt heerlijk om met een wagen die overduidelijk nooit is bedoeld voor het off-roadwerk voor de blubberroute te gaan. De purist trekt wellicht de haren uit zijn hoofd bij het idee dat een Lamborghini al stuiterend van oogstveld naar grasberm stuitert, maar wij vinden het heerlijk. Het feit dat je een Lambo helemaal onder de bruine plakmodder kan krijgen is fantastisch.
De vergrote racemogelijkheden zorgen er bovendien voor dat je geneigd bent om andere strategieën te hanteren gedurende races. Het gaspedaal wordt nog harder ingetrapt en met het nemen van grotere risico's zijn er ook grotere beloningen te verdienen. En te verliezen natuurlijk, want wie zijn Lambo net verkeerd door het gras laat ploeteren, kwakt zijn wagen al veel sneller tegen een vangrail of een net overstekende boom.
Eigen racevrijheid
Het gevoel van je eigen racevrijheid is in Forza Horizon 2 ingebakken. Het komt ook onder meer door hoe de game oogt. Alles is lekker helder, er is veel fris groen te zien en de paar kleine karakteristieke dorpjes die we aandeden zijn rechtstreeks uit Italië geïmporteerd. Ook het tiental luchtballonnen (helaas net geen 99) die ergens in de lucht zweefden, zorgden voor een zorgeloos racegevoel, terwijl je er met meer dan tweehonderd kilometer per uur langs jakkert.
Want laat er geen misverstand over bestaan: Forza Horizon 2 komt wellicht niet met de grootste vernieuwingen en lijkt mi chien wel wat te graag te pronken met zijn veren, maar het is nog steeds een echte racegame waarin je bikkelhard je best moet doen om als eerste over de finish te komen in de talloze evenementen die de game rijk gaat zijn.
Het weggedrag per auto was al tijdens onze korte speelse ie goed merkbaar. De Lamborghini Huracan is loeisnel, maar ook verrekte lastig onder controle te houden, terwijl de Ni an GTR vooral extreem voorspelbaar stuurt. Je weet precies wat er kan met de wagen en haalt zo al snel het maximale uit het beschikbare vermogen. De aanwezige Corvette was door zijn brede lichaam dan weer opvallend stabiel in zijn wegligging, al blijven scherpe bochten en korte correcties een lastig verhaal. Het zegt veel dat deze demo de onderlinge verschillen al zo direct opvallen.
Forza Horizon 2 is een verdraaid prettige racegame die alle sterke punten van zijn voorganger pakt en daar stabiel op verder bouwt. De festivalopzet is terug met een karrenvracht aan races en uitdagingen in een overtuigende setting. Het gevoel van vrijheid klopt helemaal en het weersysteem maakt het plaatje net wat completer. Eigenlijk hoef je helemaal niet revolutionair te zijn als je gewoon erg goed bent.
