Final Fantasy XII: Revenant Wings (hands-on) | Gamer.nl

Na eerdere trailers deze week is er een derde trailer van No Man's Sky uitgebracht.

De verstandhoudingtu en Nintendo en Square Enix, twee bedrijven die in het verleden onderlingnog verwikkeld waren in een koude oorlog, loopt weer helemaal op rolletjes. DeJapanse RPG-ontwikkelaar lijkt vooral onder de indruk te zijn van de DS endiens mogelijkheden, waarom zou je anders maar liefst acht aankomende titelsvoor het ding produceren? Eentje daarvan is Final Fantasy XII: Revenant Wings,een game waarmee wij onlangs enkele dagen aan de slag mochten gaan.

Final Fantasy XII: Revenant Wings speelt zich na degebeurteni en uit Final Fantasy XII af, het laatst verschenen deel uit denumerieke reeks voor de PlayStation 2. Maak je echter niet druk, Square Enixheeft ervoor gezorgd dat je de voorafgaande historie niet hoeft te kennen. HetDS-spel heeft een op zichzelf staande verhaallijn meegekregen die sporadischanekdotes uit Final Fantasy XII aanhaalt, maar verder dan dat gaat het meestalniet. Toch bevat Revenant Wings een heleboel bekende elementen die we reeds inandere Final Fantasy-titels uit de Ivalice Alliance (een verzamelnaam voor RPG'sdie zich in dezelfde wereld afspelen) hebben zien opduiken, wat deze game voorde fans van Square Enix een feest der herkenning maakt. Samen met oude bekenden Vaan, Penelo, Balthier en wat nieuwepersonages is het de bedoeling dat je een zwevend continent van de ondergang redt.Doordat de landma a in de lucht hangt is het echter nogal problematisch omdeze zomaar even te bereiken. Gelukkig weet Vaan al snel een luchtschip te kapen,waarmee naar hartelust het luchtruim onveilig gemaakt kan worden. Doordat jezo'n luchtschip ter beschikking krijgt, bevat Revenant Wings in tegenstellingtot Final Fantasy XII een traditionele Overworld-kaart. Het resultaat is dat jevrij bent om het luchtcontinent op eigen houtje te gaan verkennen. Toch blijkt het ontdekken van geheime dorpjes, grotten enandere mysterieuze plaatsen deze keer wat naar de achtergrond geschoven tezijn. Revenant Wings is namelijk opgebouwd aan de hand van een vastemi iestructuur, vergelijkbaar met de manier waarop je progre ie dient temaken in Final Fantasy Tactics Advance. Gelukkig krijg je tu endoor wel demogelijkheid om je in zijsprongen binnen de verhaallijn te verdiepen als je eenseven geen zin hebt om het vastgelegde pad te volgen. Elke mi ie waaraan je deelneemt bevat naast het verhalendegedeelte steeds weer een confrontatie met de vijand. Na Final Fantasy XIIgespeeld te hebben is het duidelijk dat Square Enix het turn-based gevecht ysteemheeft ingeruild voor een meer dynamische manier van knokken, en dat zien we ookterug in Revenant Wings. Alle gevechten vinden volledig in real-time plaats, alzal de actie nooit aan een moordende snelheid voorbijrazen. Integendeel, somskrijg je het gevoel dat men er goed aan had gedaan om een knop in te voerenwaarmee je het tempo wat kon opschroeven, maar dat terzijde. Square Enix heeftvoor Revenant Wings duidelijk zijn inspiratie gehaald uit het real-timestrategy genre, waardoor dit de Final Fantasy uit de reeks is geworden waarinje waarschijnlijk het meeste manschappen ooit kan besturen. Net zoals in de Warcraft-reeksmoet je namelijk voortdurend troepen aanmaken die, samen met dehoofdpersonages, het vuile werk opknappen.De manschappen die je tijdens gevechten oproept zijn Espers,een naam die in Final Fantasy XII voorbehouden was voor grote, belangrijke wezens.In Revenant Wings is het echter een verzamelnaam geworden voor allerleimonsters, ongeacht hoe groot of belangrijk ze zijn. De Espers zijn tijdensgevechten op te roepen via magische panelen die over het speelveld verspreidliggen. Om Espers in te kunnen zetten moet je zo'n paneel echter eerst in jebezit hebben. Dit doe je door een hoofdpersonages er op af te sturen, waarnadeze zal beginnen het te veroveren. Net zoals in menig RTS zal er op zo'nmoment een balkje verschijnen dat aantoont hoe lang het nog duurt voordat jehet paneel in je bezit hebt. Natuurlijk kan ook de vijand panelen veroveren,waardoor hij extra Espers kan oproepen, wat het allemaal nog een tikkeltjespannender maakt. Welke Espers je allemaal kan oproepen hangt af van de keuzesje hebt gemaakt bij het uitrusten van de Ring of Pacts, een voorwerp dat in RevenantWings erg belangrijk zal zijn. Op deze magische ring zijn namelijk allemaalholtes te vinden die opgevuld moeten worden met Auracite, een zeldzaamgesteente dat je tijdens gevechten kan verzamelen. Elke holte die je metAuracite weet op te vullen zal een nieuwe Esper aan je arsenaal toevoegen. Hetis echter niet de bedoeling dat je in het wilde weg de Ring of Pacts gaatopvullen, maar rekening houdt met de elementen die aan elke holte verbondenzijn. Vul je bijvoorbeeld het vuur-gedeelte van de magisch ring, dan zullen deEspers die je vrijspeelt behoren tot de vuurfamilie. Leuk detail: er zijnenkele Espers in het spel aanwezig die verwijzen naar wezens die in voorgaandeFinal Fantasy-delen aanwezig waren. Zo is het mogelijk om het kleine vosjeCarbuncle op te roepen, een Esper die bijvoorbeeld in al in Final Fantasy VIII opdookals Guardian Force. Een ietwat tegenvallend aspect aan Final Fantasy XII:Revenant Wings is dat er eigenlijk niet zo heel veel strategische keuzesgemaakt hoeven te worden tijdens de gevechten. Elke Esper heeft wel zijn eigenkenmerkende aanvallen die stuk voor stuk voor- en nadelen hebben tegen bepaaldevijandelijke types, maar of je hiermee ook daadwerkelijk rekening gaat houdentijdens het spelen valt te betwijfelen. Vaak bleek het gewoon een kwestie tezijn van wie de meeste manschappen op het speelveld had staan, ongeacht welkeaanvallen ze gebruikten of aan welk element ze verbonden waren. Het ziet er danook naar uit dat Square Enix wel het RTS-genre als uitgangspunt heeft genomen,maar Revenant Wings qua diepgang wat aan de oppervlakte blijft dobberen.Dit is trouwens niet eens zo'n slechte keuze, gezien hetpubliek dat met Final Fantasy XII: Revenant Wings aan de slag zal gaan. Demeeste DS-bezitters behoren namelijk tot de wat jongere leeftijdskla e. Het isjammer dat de échte RPG-fanaat wat op zijn honger zal blijven zitten als hetaankomt op diepgaande gameplay, maar dat neemt niet weg dat we tot nu toe alheel wat plezier aan deze DS-titel hebben beleefd. Dat plezier haal je trouwensook uit de manier waarop het spel aan je wordt voorgeschoteld. Grafisch heeftSquare Enix namelijk alweer een prachtgame weten te ontwikkelen. Het lijktalsof men de sfeer die in Final Fantasy XII aanwezig was perfect voor eentweede keer heeft weten weer te geven, en dat op de kleine schermpjes van deDS. Daarnaast is Revenant Wings uitgerust met een ongelofelijk helder klinkendesoundtrack die kwalitatief niet moet onderdoen voor de klanken die we tijdensdeeltje twaalf op de PlayStation 2 te horen kregen.Het mag duidelijk zijn dat Final Fantasy XII: Revenant Wingseen warm gevoel bij ons heeft achter gelaten. De veelheid aan Espers, deaudiovisuele pracht en praal en gewoon het feit dat de verhaallijn van FinalFantasy XII weer verder doorgetrokken wordt, doet ons al zin krijgen in hetuiteindelijk product. Square Enix heeft ons laten weten dat we deze aankomendeDS-titel midden februari bij ons in de winkels mogen verwachten. Tot die tijdis het mi chien een goed idee om de PlayStation 2 weer eens boven te halen enopnieuw aan de slag te gaan met Final Fantasy XII, om daarna met volle teugente genieten van Revenant Wings.


Artikel als favoriet toevoegen
Deel dit artikel

Aanbevolen voor jou