Het lijkt zo'n franchise waar makkelijk een hele trits videogames rondom te maken is, alleen al vanwege de bekende naam. Toch zijn er nauwelijks spellen rond de gestoorde Peter Griffin, zijn even gekke familie en gelijkgestemde vrienden in Quahog. Family Guy Video Game! verscheen in 2006 op de Xbox en PlayStation van de vorige generatie, maar het feit dat je waarschijnlijk nog nooit van die titel gehoord hebt, heeft een goede reden. Op de PC is Quahog te verkennen in Family Guy Online, al is het de vraag wanneer daar het niveau van open bèta ontstegen wordt. Dit najaar probeert Activision het op de Xbox 360 en de PlayStation 3 met Family Guy: Back to the Multiverse, dat we met de Amerikaanse ontwikkelaars van Heavy Iron Studios aan de tand mochten voelen.
Rol in de lol
Waar in de meeste games rond The Simpsons een speciaal verhaal geschreven werd, gaat Back to the Multiverse uit van de eerste aflevering van het achtste seizoen, Road to the Multiverse, waarin Stewie en Brian diverse alternatieve dimensies bezoeken. Voor het plot van de game achtervolgt het tweetal Stewies duivelse alter ego Bertram in een soortgelijke opzet. Slim, want het geeft de game een geldig excuus om de speler vlot van de ene in de andere lollige situatie te laten rollen – al is het natuurlijk bepaald niet alsof er enige logica nodig is om Family Guy leuk te maken.
Dat blijkt al uit het eerste level dat we voor de kiezen krijgen tijdens de demo: een wereld waarin gehandicapten het voor het zeggen hebben, uiteraard onder leiding van rolstoelagent Joe Swanson. In de gedaante van de antropomorfische hond of de sarcastische baby doorloop je het level, waarbij je zoveel mogelijk agre ieve types met een lichamelijke beperking om zeep helpt. Daartoe beschikt Brian over onder andere een mitrailleur en een kapotte drankfles, terwijl Stewie vijanden bewerkt met z'n laserpistool of een golfclub. Bovendien zijn beiden in een soort overdrive te zetten: met frisdrank op schiet en loopt hyperactieve Stewie een stuk sneller, terwijl Brian wild wordt van aan flinke slok whisky. Naast knallen moet er onderweg ook af en toe gesprongen en gepuzzeld worden, maar verwacht geen diepgaande platformsecties of breinbrekers – dit is vooral een run-and-gunner.
Fart jokes
Onderweg kom je de ene na de andere verwijzing naar de tekenfilmserie tegen: van herkenbare onzin (Wacky Waving Inflatable Arm-Flailing Tubeman!) tot befaamde uitspraken (“Victory will be mine!”). Uiteraard wordt Meg belachelijk gemaakt bij de vleet, bij voorkeur door Peter en z'n scheten, en gaat menige grap niet een beetje, maar veel te lang door – zoals dat alleen bij Family Guy leuk is. Hoe substantieel de game daadwerkelijk wordt, is nog moeilijk te zeggen: het 'gehandicaptenlevel' in de demo was na enkele minuten al voorbij, terwijl het daarna getoonde level – waarin de familie Griffin een groep ultraconservatieve Amish bestrijdt – na amper een halve minuut afgekapt wordt door de ontwikkelaars.
Een potentiële troef voor Family Guy: Back to the Multiverse is de (helaas alleen offline speelbare) coöperatieve stand voor maximaal vier spelers, waarbij op elk moment iemand anders, in de gedaante van een ander Family Guy-personage, in het spel kan stappen. Daarnaast kan er ook competitief tegen elkaar gestreden worden. Wat dat betreft lijkt het spel mooi aan te sluiten op de manier waarop je de meeste plezier beleeft aan de televisieafleveringen: bij voorkeur met vrienden op de bank.