Het zijn de eerste stapjes die de Nederlandse pers te zien krijgt van Fallout 3, de aankomende postnucleaire role-playing game van Oblivion-ontwikkelaar Bethesda Softworks. De game begint in Vault 101, een nucleaire schuilkelder waar jij je jeugd hebt doorgebracht. Wij konden de game vanaf een stukje later spelen, vanaf het moment dat je de schuilkelder ontvlucht (schijnbaar gaat dit in de uiteindelijke game met een hoop tumult gepaard) en je eerste stapjes in de buitenwijken van het postnucleaire Washington D.C. zet. Na een korte uitleg van managing director Peter Hines over de gameplaymechanieken konden we zelf aan de slag gaan met deze moderne opvolger van de jarenoude turn-based role-playing games.
De eerste stapjes in de buitenwereld gingen lekker. De gemuteerde honden en ratten die op me af kwamen rennen, werden voorzien van een extra portie broodnodig lood. Schieten kan op twee manieren: gewoon in real-time, net als in elke willekeurige shooter, en in de V.A.T.S.-modus. In deze V.A.T.S.-modus zet je de tijd stil en kun je met je ene pookje wi elen tu en vijanden. Met je andere pookje kun je, per vijand, wi elen tu en de verschillende lichaamsdelen van de vijand (hoofd, romp, benen, armen). Bij elk van deze lichaamsdelen staat de kans, in procenten uitgedrukt, om dit specifieke lichaamsdeel te raken. Afhankelijk van het aantal actiepunten dat je hebt, kun je een aantal schoten op de vijand afvuren. Actiepunten krijg je door vijanden te beschieten en ze zullen er na een tijdje ook gewoon bijkomen. Meestal kun je enkele schoten in de V.A.T.S.-modus afvuren totdat je actiepunten op zijn. Als je hierna bijvoorbeeld even een stukje rent, of nog wat schoten raak schiet in real-time, dan zullen je actiepunten er weer langzaam bijkomen. Peter Hines vertelde me dat het team van Bethesda enorm lang bezig is geweest om de verhouding tu en real-time en V.A.T.S.-modus perfect uit te balanceren, evenals het precies balanceren van de actiepunten.
Hoewel Bethesda veel reacties heeft gekregen van boze fans van de oude Fallout-delen, heeft het altijd een eigen visie voor de game gehad. Toen men bij Bethesda de licentie eenmaal in handen had, was men er al vrij snel uit hoe de zaken aan te pakken. Natuurlijk komen typische Fallout-elementen terug. Een voorbeeldje hiervan is de donkere humor. Er zullen genoeg momenten in Fallout 3 zitten waarbij typische grove, 'volwa en' grappen naar voren komen. Ook het bloederige geweld is volop aanwezig in dit nieuwe deel, omdat het volgens Peter Hines typisch iets is dat bij de gehele Fallout-sfeer past. “Wat heftig,” zei de PR-dame toen een journalist op het hoofd van een in jurk geklede onschuldige vrouw schoot, waarbij dit hoofd er in slow-motion af vloog. Dit slow-motion effect is een gevolg van het schieten in V.A.T.S.-modus, waarbij het allemaal wat stijlvoller wordt weergegeven.
De wapens in Fallout 3 zullen voor een deel gelijk zijn aan wapens uit eerdere delen en voor een deel volledig nieuw zijn. Een intere ant voorbeeld is de mini-nuke, een raketje op een kruisboogachtig apparaat dat je op vijanden kunt afvuren en wat vervolgens een kernexplosietje met bijbehorende paddestoelwolk veroorzaakt. Typisch Fallout! Maar hoe kan Bethesda er verder voor zorgen dat deze Fallout een échte Fallout-game wordt, en niet een Oblivion in een ander universum? Peter Hines zegt dit te willen doen door zoveel mogelijk sfeer te creëren die je in het totale Fallout-universum zuigt, terwijl Bethesda toch volledig zijn eigen game creëert.Afgaande op de speelse ie is het nog maar de vraag of die ambitie ten volle tot zijn recht zal komen. Want ja, Fallout 3 voelt toch wel heel erg aan als Oblivion in een ander jasje. De grafische engine is hetzelfde. Het universum is weliswaar totaal anders is, maar de mate van levendigheid (of het gebrek eraan) die de wereld uitstraalt en de manier waarop de gesprekken verlopen, doen enorm sterk denken aan Oblivion. Nu zul je je mi chien afvragen: is dat zo slecht dan, Oblivion was immers een topgame? Hoewel dat mi chien wel zo is, is het toch betreurenswaardig dat een game in een volledig ander universum toch zoveel aanvoelt als een andere game, alleen maar omdat beide games van dezelfde ontwikkelaar komen. Simpele dingen als de manier van converseren hadden net een uniekere twist moeten krijgen om van Fallout 3 geen veredelde Oblivion te maken.
Natuurlijk is het niet zó dramatisch, want de game lijkt af te stevenen op de topstatus. Bij de intere ante aspecten die Fallout 3 rijk is, hoort ook de locatie. De game speelt zich namelijk af in Washington D.C., en dat is niet voor niets. Het is namelijk zo dat de politiek waarschijnlijk een tamelijk grote rol in deze postapocalyptische role-playing game gaat spelen. Peter Hines geeft namelijk aan dat het Bethesda-team wil spelen met het gegeven dat, na de grote oorlog, de regerende autoriteit zich moet zien te heroriënteren, mits die autoriteit er überhaupt nog wel is. Overigens kwamen we al wel een vorm van autoriteit tegen in de straten van Washington: een eliteteam van de Brotherhood of Steel was in een gevecht met allerlei ork-achtige bruten, waarbij jij dit team met je wapengerei kon a isteren. Het zag er allemaal tamelijk intere ant en actievol uit.
De speelse ie die we zelf hadden, was dan ook zeker nuttig om Fallout 3 in de praktijk aan te voelen. Het geheel bestuurt lekker, zowel in de real-time-modus als in V.A.T.S. Na een tijdje lopen, en het omleggen van een aantal gemuteerde honden en zwijnen, kwam ik in Megaton terecht. Dit is een aardig afgeragd dorpje, gecentreerd rondom een niet ontplofte atoombom. Je kunt allerlei opdrachten aannemen in dit dorpje en je kunt de atoombom onschadelijk maken, maar je kunt hem ook laten exploderen in opdracht van een andere persoon. Ik ging in mijn speelse ie voor het tweede en de bijbehorende kernexplosie zag er tamelijk indrukwekkend uit.
Aan het einde van mijn speelse ie kon ik nog enkele zaken aan Peter Hines vragen. Zo moest dat raadsel van de vijfhonderd eindes maar eens worden opgelost. Het gaat hierbij natuurlijk niet om vijfhonderd totaal verschillende ontknopingen, maar om kleine aanpa ingen aan jouw persoonlijke einde die zijn beïnvloed door wat jij als speler in het verhaal allemaal hebt uitgevoerd. Dit einde zul je, zonder zijopdrachten, in zo'n 25 uur kunnen bereiken, hoewel je in totaal wel zo'n 100 uur kunt rondploeteren in het Washington D.C. van Bethesda. En hoewel het oorspronkelijke product op alledrie de platforms gelijkwaardig zal verschijnen, krijgt de PlayStation 3 niet de downloadbare inhoud die de PC en Xbox 360 wél krijgen. Die downloadbare inhoud zal in grootte ongeveer vergelijkbaar met Knights of the Nine van Oblivion. Dit lijkt om technische redenen te gaan; er is geen deal met Microsoft.
Hoewel Fallout 3 zeker een topgame zal worden, heeft het niet zo'n enorme indruk achtergelaten als verwacht. Fallout 3 is al diverse malen volledig de hemel in geprezen door alle internationale media en in een jaar met Grand Theft Auto IV en Metal Gear Solid 4 alvast grote kanshebber gemaakt voor game van het jaar. Dit lijkt toch wel wat voorbarig. Revolutionair is Fallout 3 niet, en echt indrukwekkend evenmin. De game lijkt vooral zeer degelijk te zijn: een product waarin role-playing fanaten weer tientallen uurtjes in kunnen ontdekken, strijden en levelen. Aan het einde van dit jaar zou de game in de winkelschappen moeten liggen en dan ontdekken we of Bethesda de zware erfenis van deze legendarische serie tot een goed einde heeft gebracht.