Fallout 3 lijkt wel degelijk de lat een flink stuk boven Elder Scrolls IV: Oblivion te leggen. De spelwereld lijkt groot genoeg om weer honderden uren in rond te wandelen, maar ditmaal lijken de 'dungeons' een stuk intere anter. In plaats van de uiteindelijk toch wat saaie grotten die je in Oblivion bezocht, kom je in Fallout 3 in diverse gebouwen in de post-apocalyptische wereld waar je na jarenlang noodgedwongen schuilen in een bunker eindelijk voet in zet. Van scholen tot supermarkten, van binnen heeft het allemaal weer een eigen sfeer, wat voor de nodige variatie zorgt. Ook de personages lijken een stuk gevarieerder qua uiterlijk, al is een uur gameplay te weinig om te oordelen of er deze keer genoeg stemacteurs aan het werk zijn geweest.
De revolutie in Fallout 3 die de game op een hoger niveau tilt dan de meeste games is de manier waarop je je geweren gebruikt. Op unieke wijze worden RPG-achtige taferelen en eerste persoons-actie gecombineerd door middel van een menu die je tevoorschijn kan laten komen wanneer je een vijand in het vizier hebt. In plaats van hem zonder goed te richten al met kogels te doorzeven, kun je de tijd stilzetten en kiezen welke lichaamsdelen je wilt raken. Daarbij wordt ook getoond hoe groot de kans is dat je dit lichaamsdeel raakt en hoeveel schade het aanbrengt.
Het is een vrij uniek systeem die we niet echt kunnen plaatsen in een andere game en daarom zo leuk om onder de knie te krijgen. Binnen een half uurtje schiet je ledematen en hoofden van je vijanden alsof je nooit anders gedaan hebt. Het zag er lekker gewelddadig uit, maar de animaties waren af en toe ook een beetje houterig en de AI leek op sommige momenten een beetje wi elvallig, zoals mensen die blijven hangen achter objecten of vijanden waarop geen impact is te zien bij een schot in het hoofd.
Daarnaast ziet rondlopen in het derde persoonsaanzicht er nog steeds houterig uit. Je personage zweeft een beetje over de grond wanneer je zijwaarts beweegt, omdat dit nu eenmaal gebeurt wanneer je in het eerste persoonsaanzicht zijwaarts stapt. Hopelijk zijn deze problemen in de uiteindelijke versie verdwenen. De vijanden moeten beter op de kogels reageren, maar dat Bethesda het derde persoonsaanzicht kan verbeteren lijkt ons twijfelachtige hoop. Ach, je kunt dit camerastandpunt op zijn minst gebruiken voor het bekijken van je aangeklede personage.
Natuurlijk, Fallout 3 voelt naast de variatie in gebouwen en de nieuwe manier van richten nog best veel als een Oblivion in een mogelijke toekomst. Je kunt nog steeds rondsluipen, objecten stelen (met gevolgen indien je niet voorzichtig genoeg bent), sloten kraken en in steden met grote aantallen mensen praten en opdrachten voor hen uitvoeren. Maar door de unieke sfeer en de ongekende kwaliteit van Bethesda's grote hit uit 2006, is het een klap in het gezicht van de goede smaak om daarover te gaan klagen. Ja, Fallout 3 heeft het recht om aan te voelen als Oblivion. Duidelijk is dat het groepen gaat verdelen, want ook bij Gamer.nl worden dolenthousiaste verhalen afgewi eld met voorzichtige twijfels. Het is aan Bethesda om de resterende tijd zo te gebruiken dat de toekomst er rooskleurig uit ziet voor deze grauwe post-apocalyptische game.