Expand is extreem minimalistisch in elke zin van het woord. Al het overbodige in leveldesign en kleurgebruik is verwijderd waardoor enkel zwarte en witte vlakken overblijven. De speler is wel een roze blokje en later wordt er ook nog wat rood aan de wereld toegevoegd, maar daar blijft het bij. Het speelveld heeft het meeste weg van een langspeelplaat, met een gat in het midden en een ronde schijf eromheen waar het allemaal gebeurt. Zoals de groeven in een plaat de luisteraar naar nieuwe plekken brengt, doet het doolhof dat ontstaat in Expand hetzelfde. Hoewel je altijd rond het gat in het midden blijft ronddwalen, is de wereld eromheen constant in verandering.
Op deze schijf kun je enkel over de witte vlakken bewegen. Zwarte obstakels dwingen je via geïmproviseerde routes de wereld te doorkruisen. Het speelt niet als een puzzel, maar als een reis door een constant transformerend labyrint zonder doodlopende wegen. Glijdend dwaal je door de witte vlakken op zoek naar een eventueel doel, terwijl de prachtige muziek je begeleidt.
Meditatief
De makers, waarvan één de muziek en de ander de rest maakt, noemen Expand zelf een meditatieve game en dat is het grotendeels ook. Het merendeel van wat wij gespeeld hebben is niet moeilijk of uitdagend, maar vooral mooi – zeker als de schijf waarop je speelt in- of uitzoomt als je dichterbij of verder weg van de stip in het midden beweegt.
Later in de game wordt er dus ook rood in de wereld geïntroduceerd. Deze kleur is er niet enkel voor de afwi eling, maar vooral voor de uitdaging. Rode vlakken mogen absoluut niet aangeraakt worden, want dan ben je af en word je een stuk teruggezet. Dit gevaar wordt steeds verder uitgebreid, tot je soms maar enkele millimeters hebt om tu en verschillende bewegende en transformerende rode blokken voort te bewegen.
Anders
Tijdens het spelen verschijnen er soms ook teksten tu en de witte vlakken. Vage zinnen en termen over het leven. Zomaar een interpretatie: het roze blokje in een zwart-witte wereld staat voor iemand die anders is dan de rest en tegen de stroom in gaat. Hierbij is er tegenslag, worden fouten gemaakt en is het doel niet altijd in zicht, maar als je doorzet vind je altijd je eigen weg in de wereld.
Wellicht zien we er wel teveel in en is Expand niets meer dan een visueel intere ante ervaring. Wat we gespeeld hebben voelt in ieder geval als iets unieks. Of het ook genoeg is voor een volledige game zien we als Expand komende september uitkomt.