Escape From Paradise City wordt ontwikkeld door het Deense Sirius Games en is een echte pc game. In de rol van verschillende ongure personen, moet je in een corrupte stad territoria veroveren. Dit bewerkstellig je door de lokale bendeleiders in elkaar te trimmen, zodat zij voor jou alle bendeleden en bedrijven onder je controle brengen. Met de macht die je daarmee verkrijgt, kun je de andere territoria van de stad veroveren. Ondertu en kun je bij veroverde bedrijven nieuwe wapens en pantsers kopen en verkrijg je zelf steeds meer vaardigheden en krachten.
Deze combinatie van een RPG en strategiegame klinkt intere ant op papier. Helaas laat de uitwerking veel te wensen over. Het RPG gedeelte is haast één op één overgenomen van World of WarCraft. Via een boomstructuur die verdeeld is over drie verschillende secties, bouw je je karakter uit. Middels een Skill trainer doe je meer vaardigheden op. Deze vaardigheden plaats je in een actiebalk en je activeert ze vervolgens door de icoontjes in de actiebalk aan te klikken of door op het bijbehorende nummer te drukken op je toetsenbord.
Nou hanteren meer games dan World of WarCraft een soortgelijk systeem, maar dit lijkt er interfacetechnisch wel erg veel op. Het blijft echter nog altijd een geval van beter goed gestolen dan slecht bedacht. De bediening van dit RPG-deel verloopt dan ook prima. Je kunt ook ala Neverwinter Nights partners inhuren die je bijstaan in gevechten. Kortom, de game geeft je behoorlijk wat keuzemogelijkheden. Het is alleen doodzonde dat de presentatie van de game zo verschrikkelijk droog en saai is. De game ademt totaal geen sfeer uit en mist enige vorm van uitstraling.
Van de naam Paradise City zie je bitter weinig terug in het straatbeeld. Je wandelt enkel rond in ongure achterbuurten met constant hetzelfde bruin/grijze kleurenpalet. Je hebt nooit het idee in een echte stad rond te lopen. De buurten doen eerder denken aan een gerangschikte blokkendoos met blokken die stuk voor stuk gedrapeerd zijn in modder. Voetgangers en auto's komen te gescript over en doen allerlei onlogische dingen. Ook lijkt haast ieder stukje weg hetzelfde en ook de gebouwen langs de weg lijken allemaal op elkaar.
De karakters waarmee je speelt worden heel kort geïntroduceerd en hebben allemaal een redelijk inspiratieloze motivatie om te doen wat ze doen. Sirius Games heeft een verwoede poging gedaan om de karakters stoer over te laten komen, maar geen van hen heeft een intere ante persoonlijkheid. Het zijn stuk voor stuk karikaturen die bovendien lelijk ontworpen zijn. Ja, die lelijkheid kom je echt overal in deze game tegen. Naast de karakters en de omgeving, is er ook over het ontwerp van de menu's bitter weinig naar huis te schrijven. Grafisch is de game sowieso behoorlijk achterhaald en nergens weet het ook maar op enige wijze te imponeren. Vooral de korte tekenafstand van de omgeving geeft te denken.
Nog slechter zijn de tu enfilmpjes, die kwalitatief van een bedroevend laag niveau zijn. De resolutie van deze filmpjes had niet mi taan in een game van tien jaar terug, maar nu kun je hier echt niet meer mee aankomen. De stemmen zijn akelig droog en artificieel en de muziek is ontzettend eentonig met één breindode beat die zichzelf non-stop herhaalt. Wat dan ook zeker niet meehelpt , is dat de gameplay zo ontzettend simplistisch en eentonig blijft. Je blijft maar gangsters aanklikken om ze te beschieten en bevechten. Strategie en tactiek is nauwelijks noodzakelijk, aangezien je met simpelweg het juiste level en de juiste uitrusting al erg ver komt. Zelfs de zijmi ies weten geen soelaas te bieden, aangezien ook deze allemaal neerkomen op het doden van gangsters.
Wat je ook absoluut niet moet doen, is de zogenaamde combat camera inschakelen. Hiermee bekijk je de actie meer vanachter je karakter in plaats vanuit vogelperspectief. Hoewel je dit meer overzicht zou moeten bieden, zul je nu ook zelf je karakter met het toetsenbord moeten bedienen. Deze besturing is verschrikkelijk slecht, waarbij je bijvoorbeeld opzij beweegt met A en D, terwijl je draait met Q en E. Blijkbaar heeft men bij Sirius nog nooit van mouselook gehoord. Het is dat de bediening van de menu's met de muis nog aardig verloopt, anders was het op dit vlak huilen met de pet op geweest.
Kortom, hoewel het concept van Escape from Paradise City leuk klinkt op papier, stort de game al op voorbaat als een kaartenhuis in elkaar, doordat de fundering gewoon ondermaats aangelegd is. Het verhaal, de presentatie, het audiovisuele aspect en de bediening slaan stuk voor stuk de plank mis vooralsnog. Natuurlijk kun je bij een previewexemplaar de hoop houden dat het nog wel goed komt met de game, maar dan zal er in het geval van Escape from Paradise City nog heel erg veel moeten gebeuren. Veel meer dan voor de release van de game mogelijk zou zijn ben ik bang.