De campagnekaart blijft een belangrijk onderdeel van de Total War-serie. Op deze kaart beslis je in feite waar je oorlog voert, met wie en met welke troepen. Door deze turn-based inslag vinden sommige gamers zelfs dat de game niet als een zuivere RTS mag worden beschouwd. Dat is mi chien iets te stellig. Hoewel de besli ingen die je op de kaart maakt een wezenlijk onderdeel van het spel vormen, ligt het zwaartepunt toch bij de epische gevechten in uitgestrekte landschappen. Gevechten die in Empire: Total War alleen maar intenser en spannender zijn geworden.
Bij onze eerste landgevecht in Empire: Total War worden we direct in de slag om Bunker Hill gedropt. Niet het minst onbelangrijke gevecht van de Amerikaanse Onafhankelijkheidsoorlog. Nog nat achter de oren proberen we voorzichtig onze eerste stapjes in de game uit, maar al snel blijkt deze tactiek niet te werken. We worden letterlijk van alle kanten onder vuur genomen door artilleriegeschut, musketten en cavalerie. We hebben eigenlijk maar één optie en dat is terugvechten. Empire: Total War speelt zich ten tijde van de 18e eeuw, dus gevechten vinden behoorlijk 'geordend' plaats. Rijen musketiers laden om en om hun wapen en de kogels worden bijna in ritmische volgorde gelost op de vijand. Frontlinies worden gekenmerkt door rijen soldaten, die stapvoets richting de vijand wandelen, terwijl hier en daar een soldaat sneuvelt. Oorlog was zeker geen pretje in die tijd.
Gelukkig speelt Empire: Total War zich volledig op je beeldscherm af, dus je kunt naar hartelust bevelen blaffen. Zolang jouw manschappen niet in minderheid zijn of zwaar vermoeid, zullen ze de orders altijd opvolgen. Terug naar Bunker Hill, waar onze soldaten staan te springen om bevelen. Een belangrijk strategisch punt op de kaart is een hoeve bovenop Breed's Hill (die andere heuvel in de slag om Bunker Hill). We richten onze aandacht dan ook direct op dit gedeelte van de kaart. In eerdere Total War games moest je jouw eenheden zo goed en kwaad als het kon om een gebouw heen posteren in de hoop dat niemand erdoor kwam, in Empire: Total War kun je eenheden plaats laten nemen in gebouwen of achter obstakels zoals kleine muurtjes. Eenheden steken dan automatisch hun wapens door de ramen of over het obstakel en schieten op iedereen die voorbij komt. Blijf wel opletten, want als een gebouw door artillerie onder vuur wordt genomen dan bestaat de kans dat het hele zooitje naar beneden komt, met jouw manschappen er nog in uiteraard.
Gelukkig weten onze soldaten dapper stand te houden en binnen de kortste keren is de hoeve stevig in onze handen. Op naar het volgende probleem, wat zich al snel aandient in de vorm van twee bataljons soldaten gewapend met musketten. Terwijl we nog bedenken hoe we dit probleem moeten oplo en, krijgen we ineens een verdraaid goede tip. “Gebruik je bajonet”, roept een medewerker van Creative A embly. En zo gezegd, zo gedaan. Met één druk op de knop schroeven we de bajonet op en met een luide schreeuw (lees: een zachte klik op de linker muisknop) sturen we een evenredig aantal bataljons richting vijand. Omdat dit zo onverwachts gebeurt, heeft de vijand geen tijd om zich te hergroeperen of de bajonet op te zetten. Gevolg: één grote chaos bij de vijand en weer een probleem minder.
Het enige wat ons nu nog rest is het uitschakelen van de artillerie en de generaal van de vijand. Aangezien beide doelwitten vrijwel door niets beschermd worden, sturen we een bataljon cavalerie op ze af, terwijl we ondertu en ook onze artillerie in stelling brengen. Nog voordat we überhaupt bij de vijandelijke generaal aankomen, hebben onze donderbu en al flink huisgehouden en ligt de generaal al met zijn rug op het slagveld. En na een allesvernietigende charge van onze cavalerie blijft er van de vijandige artillerie ook niet veel meer over. Mi ie geslaagd en slechts met het verlies van één bataljon artillerie. Geen slechte zaak en we hebben direct zin in meer.
Helaas konden we maar een beperkt gedeelte van het spel spelen, maar wat we na het eerste gevecht te zien kregen beloofde veel goeds. De campagnekaart is een stuk overzichtelijker geworden en biedt, in tegenstelling tot eerdere versies, een veel groter aanbod aan verschillende vechtlocaties. In feite is iedere pixel op de campagnekaart een apart gegenereerde kaart. Bij ieder gevecht dat je voert, zul je dus een andere achtergrond zien. Het managementgedeelte is een stuk overzichtelijker geworden doordat veel schermen gecombineerd zijn. Het bouwgedeelte bijvoorbeeld, laat in één keer zien wat je hebt gebouwd, wat je nog kunt gaan bouwen en wat je nodig hebt om jouw stad verder te laten evolueren. Je hoeft je ook geen zorgen meer te maken over huwelijken en verraderlijke echtgenoten. Je werkt in Empire: Total War met ministers en een president, die je naar hartelust kunt ontslaan of aannemen.
Nog een groot verschil met eerdere versies is het verdwijnen van priesters, spionnen, huurmoordenaars, diplomaten en gewillige dochters. Daarvoor in de plaats krijg je gentlemen en rake's terug. Gentlemen gebruik je om gesprekken aan te gaan met andere gentlemen over handelsverdragen of een eventuele wapenstilstand, maar mochten ze niet willen luisteren dan behoort een duel ook tot de mogelijkheden. En in Empire: Total War mag je angsthazen gerust in de rug schieten. Alles voor de overwinning. De rake is een soort van dief annex moordenaar en wordt gebruikt om voor sabotagemi ies en om te spioneren. De taken die voorheen door vijf verschillende eenheden werden gedaan, worden nu door slechts twee eenheden volbracht. En dat is wel zo prettig.
Visueel weet Creative A embly ook genoeg op je scherm te toveren. Tijdens de gevechten zie je bijvoorbeeld rookwolkjes opstijgen na het lo en van schoten en soldaten die elkaar te lijf gaan en daarbij niet vervallen in een en dezelfde animatie. Zelfs kanonskogels worden realistisch weergegeven en stuiteren levensecht over de ondergrond heen. Jammer genoeg ogen sommige achtergronden soms wat kaal, maar wanneer je op belangrijke punten gevechten levert, zoals bij Bunker Hill, dan is alles erg overtuigend. Een kleine stad in de achtergrond, wat boten in de haven en je waant je direct op Bunker Hill in 1775.
Er valt nog genoeg te vertellen over Empire: Total War. De fel verbeterde kunstmatige intelligentie bijvoorbeeld. Of de mogelijkheid om jouw technologie zo ver door te voeren dat je zelfs over stoomschepen beschikt. Ben je een echte diplomaat dan is het zelfs mogelijk om in de verhaalmodus (Road to Independence) Napoleon aan jouw zijde te laten vechten, ook als je niet voor de Franse zijde hebt gekozen. In veel facetten is Empire: Total War sterk verbeterd ten opzichte van zijn voorgangers, maar zonder de basis, die sinds Shogun: Total War nog steeds staat als een huis, aan te pa en. Het maakt van Empire: Total War, we zeggen het nog maar eens, de ideale kandidaat om de beste RTS van 2009 te worden.